سلامت نیوز:خبر گم شدن دختربچه دو ساله اهل و ساكن قلعه نو از چند روز پیش در فضای مجازی و رسانه‌ها پیچید. حالا با گذشت چهار روز هنوز ردی از زهرا پیدا نشده، در حالی كه خانواده زهرا در نگرانی شدیدی به‌سر می‌برند و با مزاحمت‌های تلفنی و تماس‌های بی‌دلیل و بی نتیجه زیادی هم دست به گریبانند كه غم ناپدید شدن دختر بچه را برایشان سخت تر كرده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، تلاش نیروهای امداد برای یافتن ردی از زهرا در كانال آب و كشتزار‌های اطراف بی‌نتیجه مانده و تحقیقات پلیسی از دو احتمال می‌گوید؛ كودك ربایی یا سقوط در كانال آب. اما هنوز هم ماموران پلیس اظهار نظر قطعی در مورد هیچ كدام از این دو مورد نمی‌كنند و بررسی‌ها برای یافتن ردی از زهرای دو ساله ادامه دارد.به گزارش خبرنگار جام‌جم، شامگاه دوشنبه شب بود كه زهرا همراه خواهر هفت ساله‌اش در كوچه محل سكونتشان مشغول بازی بودند.

پدر زهرا كه این روزها از شدت ناراحتی به‌سختی می‌تواند زبان به سخن گفتن باز كند و بریده بریده حرف می‌زند در مورد روز حادثه به خبرنگار جام‌جم گفت: خیلی وقت‌ها پیش می‌آمد كه بعدازظهر وقتی هوا خنك تر می‌شد و بچه‌ها هم حوصله شان سر می‌رفت، برای بازی به كوچه می‌رفتند. هر چند من به‌دلیل بیماری ام اس، شرایط مساعد جسمی ندارم و غالبا در خانه به سر می‌برم؛ اما مغازه ما در مجاورت خانه است و پدرم همان‌طور كه در مغازه نشسته بود حواسش به بچه‌ها هم بود.»

اما انگار شب حادثه یعنی دوشنبه 25 شهریور  ساعت 9 شب، همه چیز دست به دست هم داده بود كه حادثه‌ای تلخ برای خانواده حسینی شیرازی رقم بخورد. پدر زهرا در ادامه می‌گوید: آن شب پدرم به بچه‌ها گفته بود كه زودتر به خانه بیایند و خودش هم تازه به خانه آمده بود. اما دخترانم از او اجازه خواسته بودند كمی به بازی ادامه دهند. دختر بزرگ‌ترم یك بار به داخل خانه آمد و سریع دوباره به كوچه رفت. هنوز 15 ثانیه نگذشته بود كه دوباره به خانه آمد و شنیدم سراسیمه و در حالی كه خیلی ترسیده بود به پدرم می‌گوید زهرا نیست.

همان موقع پدرم و همسرم به داخل كوچه دویدند اما اثری از زهرا پیدا نكردند.در جست‌وجوی زهراخانواده حسینی‌شیرازی ابتدا با تصور این‌كه زهرا به داخل كانال آبی افتاده كه انتهای خیابان است، موضوع را به آتش‌نشانی اطلاع دادند و نیروهای امداد هلال احمر و آتش‌نشانی به همراه سگ‌های زنده‌یاب به محل اعزام شدند. جست‌وجو تا ساعت 5 صبح روز بعد ادامه داشت اما اثری از زهرا پیدا نشد.

بنابراین ماموران پلیس وارد عمل شدند و یافتن ردی از زهرا با دستور سردار كیوان ظهیری، رئیس پلیس پیشگیری تهران را در دستور كار خود قرار دادند. به این منظور اولین اقدام آنها بررسی دوربین‌های مدار بسته محل حادثه بود.

بعد از آن، بقیه دوربین‌های مدار بسته خیابان‌های اطراف نیز مورد بررسی قرار گرفتند تا رفت و آمدهای مشكوك احتمالی در ساعت گم شدن زهرا مورد بررسی قرار بگیرند.نتیجه آخرین تحقیقات پلیس حاكی از آن است كه تردد مشكوك هیچ خودرویی در ساعت‌های گم شدن زهرا به ثبت دوربین‌های مدار بسته منطقه نرسیده است.

یكی از تصاویر به ثبت رسیده كه توسط دوربین آژانس محل كار پدربزرگ زهرا ضبط شده نشان می‌دهد دختربچه به سمت سر كوچه می‌رود و دیگر بر نمی‌گردد. در تصویر دیده می‌شود زهرا دارد قدم می‌زند و ناگهان دوباره دور می‌زند و به سمت دیگر می‌رود.

عده‌ای در فضای مجازی شایعه كرده اند كه برگشت ناگهانی زهرا به سمت خلاف جهت، حاكی از آن است كه كسی زهرا را صدا كرده باشد. اما ماموران پلیس هنوز هیچ نظری راجع به صحت این فرضیه نداده‌اند.در یكی از دوربین‌ها تصویر عبور یك خودروی پژو به ضبط رسیده كه عبور این خودرو تقریبا مقارن با لحظه گم شدن زهراست. اما در مورد ظن به آن خودرو هم اظهار نظر قطعی صورت نگرفته است.

با توجه به بررسی شواهد و قرائن،یك مقام آگاه پلیس تهران عقیده دارد حالا از نظر پلیس احتمال سقوط دختربچه در كانال آب، نسبت به قبل قوت بیشتری گرفته اما این به آن معنا نیست كه احتمال آدم‌ربایی به كلی منتفی شده باشد و ماموران پلیس هر دو فرضیه را بررسی می‌كنند.تماس هایی که آزار می دهدصبح روز جمعه، پدر زهرا بار دیگر در گفت‌وگو با جام‌جم در حالی كه از تماس‌های مكرر بی دلیل شكایت داشت، گفت: در این چند روز حال روحی من و خانواده‌ام خیلی بد است. خواب به چشممان نیامده و اضطراب خیلی زیادی داریم. حال مادر زهرا اصلا تعریفی ندارد و پریشانی و بی قراری اووصف ناپذیر است.

حالا شما فكرش را بكنید كه در این اوضاع عده‌ای زنگ می‌زنند و ما را سرزنش می‌كنند. با پرخاش و توهین با ما رفتار می‌كنند و می‌گویند چرا مراقب فرزندتان نبودید.حسینی‌شیرازی در ادامه می‌گوید: هر بار كه تلفن زنگ می‌زند ناخودآگاه نورامیدی در دل ما روشن می‌شود اما این كنایه‌ها جز نمك پاشیدن روی زخم ما چیزی در پی ندارد. خواهر زهرا تنها چند ثانیه از او غافل شد و ما فكرش را نمی‌كردیم در همان مدت كوتاه چنین بلایی سرمان بیاید. ما سال‌هاست در این محله زندگی می‌كنیم و از امنیت اینجا مطمئن بودیم. با كسی هم خصومتی نداریم.

سهل‌انگاری‌ای نكردیم كه حالا به خاطر گم شدن بچه خودمان بخواهیم توسط مردم بازخواست شویم.عده‌ای هم ظاهرا قبل از عدم اطمینان از مشاهدات خود با خانواده زهرا تماس می‌گیرند و آنها را امیدوار می‌كنند. تماس‌های خیلی زیادی هم بوده كه گفتند بچه ما را در نقطه‌هایی از شهر دیده‌اند.

مثلا زنگ می‌زدند و آدرس جایی در بلوار ابوذر، میدان جمهوری یا حتی شهرستان‌هایی مثل بروجرد یا بندرعباس را می‌دهند. من كه توانایی پیگیری آدرس‌ها را ندارم. اقوامم را به آدرس‌های ذكر شده می‌فرستم و هر بار دست خالی برمی‌گردند.

با وجود این باز هم اگر آدرسی داده شود، آن را پیگیری می‌كنم. حتی اگر یك درصد هم احتمال دهم به فرزندم نزدیك می‌شوم این كار را می‌كنم. اما خواهش می‌كنم به مردم بگویید الان وقت خوبی برای تماس‌های بی‌دلیل نیست. بعضی‌ها انگار در روزهای پرالتهاب با ما شوخی‌شان گرفته است.عده‌ای هم شیوه‌های كمك رسانی عجیبی به خانواده زهرا پیشنهاد می‌كنند.

پدر زهرا درباره این پیشنهادات گفت: از حق نگذریم خیلی‌ها هم برای همدردی با ما تماس گرفتند. زمانی كه همسرم متوجه شد زهرا گمشده، صدای خودش را در فضای مجازی منتشر كرد و از مردم كمك خواست.

خیلی‌ها با شنیدن صدای نگران و ملتمس همسرم تحت‌تاثیر قرار گرفتند و از این حجم اطلاع رسانی مردم ممنونم. اما در این میان عده‌ای از روی همدردی به ما پیشنهاد می‌دادند كه سراغ فالگیر یا آینه بین برویم.

می‌گفتند خودشان افراد متبحری در این زمینه سراغ دارند. اما من می‌گفتم عقیده‌ای به این خرافات نداریم.تماس‌های مكرر باعث شده پدر و پدربزرگ زهرا تلفن خود را از دسترس خارج كنند. در این صورت اگر كسی نشانی از زهرا پیدا كرد و موفق به تماس با خانواده حسینی‌شیرازی نشد خواهشمندیم موضوع را سریع به پلیس یا گروه حوادث روزنامه جام جم با شماره تماس 23004000 اطلاع دهد.