سلامت نیوز:سال 93 بود که شهرک 10 هزار نفری اسکان موقت موسوم به شهرک امن از سوی شهرداری تبریز در پارک عباس میرزا احداث شد. این شهرک برای اسکان موقت شهروندان در مواقع بحران و ایجاد شهری امن در جوار تبریز در نظر گرفته شده بود که با توجه به فازهای توسعه‌ای می‌توانست تا 500 هزار نفر را در مواقع بحرانی در خود جای دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری فهمچنین کارکرد فرهنگی، آموزشی‌، ورزشی و تفریحی قبل از بحران را هم داشته باشد. با وجود این‌که در احداث این شهرک از مکان‌گزینی مناسبی استفاده شده بود که دور از گسل شمال تبریز قرار داشته باشد اما حوادث سیل اخیر در کشور از یک‌سو و دوری این شهرک از مرکز شهر و عدم استفاده مناسب از امکانات تفریحی و ورزشی آن در مواقع عادی از سوی دیگر نشان داد که تجربه احداث تنها یک شهرک امن ممکن است چندان کارآمد نباشد. به همین دلیل احداث شهرک‌های امن متعدد در تبریز با مساحت‌های کمتر یا احداث محلات امن کوچک چند صدمتری بیشتر از گزینه‌های مطرح‌شده در مدیریت شهری تبریز است.


400 هزار نفر، قربانی نبود مناطق امن

رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تبریز می‌گوید: براساس مطالعاتی که از سوی کارشناسان این کمیسیون صورت گرفته 350 تا 400 هزار نفر از شهروندان تبریزی در محلات حاشیه‌ای و متراکم تبریز زندگی می‌کنند که در مواقع بروز بحران با مشکلات بزرگی روبه‌رو می‌شوند. چنانچه شاهد یک رخداد بحرانی در این شهر باشیم کار انتقال آنها به محل امن با توجه به تراکم محلات بسیار مشکل خواهد بود.

«محمد اشرف‌نیا» با بیان این‌که استقرار شهرک امن در یک محل از شهر نمی‌تواند سودی به حال شهروندان گرفتار در زمان سیل حتی در زمان زلزله داشته باشد، اظهار می‌کند: ضرورت احداث شهرک‌های امن بزرگ و متعدد در مناطق مختلف تبریز یا شهرک امنی در حاشیه پاسداران به عنوان یکی از مناطق بزرگ حاشیه‌ای شهر به‌شدت احساس می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: پارک عباس میرزا می‌تواند محلی مناسب برای اسکان موقت در حاشیه جنوبی شهر و محلاتی مانند مارلان و طالقانی باشد اما برای حاشیه‌نشینان شمال و شمال شرقی این شهر مناسب نیست و تجربه سیل اخیر نشان داد که انتقال شهروندان تا شهرک امن در فاصله چند کیلو‌متری در مواقع بحرانی کار آسانی نخواهد بود.


ضرورت اقدام سریع در احداث شهر امن

عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تبریز و از طراحان ایده شهر امن در تبریز می‌گوید: در 15 سال گذشته اغلب تمرکز مسئولان شهری بر مطالعات بی‌نتیجه در زمینه ضرورت‌ها و امکانات احداث شهر یا شهرک امن در تبریز بوده و نتیجه عملیاتی لازم حاصل نشده است. طی این مدت خروجی کار تنها طرح‌های مطالعاتی خاک خورده است که راه به جایی نبرده‌اند.

«فریدون بابایی‌اقدام» می‌افزاید: مهلت یک ماهه‌ای به شهرداری تبریز داده می‌شود تا در این زمینه طرحی قابل اجرا به شورای شهر ارائه کند و ساز و کارهای لازم در این زمینه در اسرع وقت تعیین شود.

وی با انتقاد از وضعیت شهرک امن پارک عباس میرزا در تبریز بیان می‌کند: در این شهرک تنها ۳۲۰۰ سکو برای اسکان وجود دارد و آن هم فقط در تابستان جوابگوست، در حالی که 6 ماه از سال در تبریز امکان سکونت در فضای باز وجود ندارد. باید با سازه‌های سبک در پارک عباس میرزا زمینه اقامت فراهم شده و علاوه بر این شهرک در محل‌های دیگر اقدام به احداث شهرک امن کرد. بابایی‌اقدام ادامه می‌دهد: تجربه‌های موفقی در احداث شهرک‌های امن در دنیا حتی در کشور وجود دارد که می‌توان با استفاده از این تجربیات ضمن کاستن از هزینه‌ها، شهرک‌های امن و چندکاره‌ای در تبریز احداث کرد.


احداث پارک‌های محله‌ای با کارکرد منطقه امن
 
شهردار تبریز هم با بیان این‌که این سازمان از چند سال قبل بر احداث پارک‌های محله‌ای در مناطق محروم و حاشیه‌ای تبریز به عنوان مناطق امن متمرکز شده است، اظهار می‌کند: به این نتیجه رسیده‌ایم که راهکار موفق و سریع برای امداد‌رسانی در زمان بحران در محلات متراکم شهری استفاده از فضاهای باز برای احداث پارک‌های محله‌ای کوچکی است که کارکرد اسکان موقت در زمان بحران را هم
داشته باشند.

«ایرج شهین‌ باهر» ادامه می‌دهد: برای بودجه سال 98 اعتبارات خوبی در همین زمینه در نظر گرفته شده است و سال گذشته نیز گام‌های خوبی برداشته خواهد شد. این پارک‌ها با داشتن سالن‌های ورزشی و امکانات اسکان می‌توانند حتی در فصل سرما هم پذیرای حادثه‌دیدگان باشند.

شهین‌ باهر بیان می‌کند: تخریب واحدهای مسکونی در محله‌های حاشیه‌ای و احداث پارک‌های محله‌ای هم با در نظر گرفتن محله‌های جدید سکونت برای شهروندان ساکن در این خانه‌ها و اعتبارات لازم بر این اساس صورت می‌گیرد و رویکرد شهرداری استفاده از فضاهای خالی کوچک اما متعدد در قلب بافت فرسوده است.

این مسئول با اشاره به گزینه‌های احداث شهرک امن بزرگ در تبریز یا شهرک‌های امن، همچنین پارک‌های محله‌ای کوچک با رویکرد محل امن عنوان می‌کند: نیاز است که از شرکت‌های بزرگ خانه‌سازی و فعال و دارای تجربه در این حوزه دعوت شود تا در این زمینه طرح‌های خود را ارائه داده و بودجه لازم را هم پیش‌بینی کنند. با محقق شدن این امر می‌توانیم کار عملیاتی منجر به نتیجه مفید داشته باشیم.