آکنه یک بیماری پوستی بسیار شایع است که بیشتر روی صورت، پیشانی، قفسه سینه، شانه ها و قسمت بالایی پشت ایجاد جوش می کند. دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، نوسانات سطح هورمون، استرس، رطوبت بالا و استفاده از محصولات روغنی یا چرب وجود دارد. آکنه معمولاً نوجوانان را درگیر می کند اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

درمان جوش صورت با داروها و روش های نوین

آکنه چیست؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک، آکنه یک بیماری شایع پوستی است که در آن منافذ پوست توسط مو، سبوم(یک ماده روغنی)، باکتری ها و سلول های مرده پوست مسدود می شود. این انسدادها باعث ایجاد جوش‌های سر سیاه، سر سفید، ندول‌ها و دیگر انواع جوش می‌شوند. اگر آکنه شایع ترین بیماری پوستی است که افراد تجربه می کنند. تخمین زده می شود که 80 درصد از افراد 11 تا 30 ساله حداقل به شکل خفیف آکنه مبتلا خواهند شد و بیشتر افراد در مقطعی از زندگی خود تحت تأثیر آن قرار می گیرند.

آکنه چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

اگرچه این بیماری عمدتاً نوجوانان و بزرگسالان جوان را تحت تأثیر تغییرات هورمونی قرار می دهد، بسیاری از افراد تا دهه 20، 30 و بعد از آن به مبارزه با آکنه ادامه می دهند. برخی حتی برای اولین بار در بزرگسالی دچار آکنه می شوند.

آکنه بیشتر در کجا ایجاد می شود؟

شایع ترین نقاطی که ممکن است آکنه داشته باشید، صورت، پیشانی، قفسه سینه، شانه ها و قسمت بالایی پشت شما هستند. غدد چربی در سراسر بدن شما قرار دارند، اما این غدد بیشترین وجود را دارند. بهترین راه برای درمان آکنه بستگی به شدت آن دارد. آکنه می تواند خفیف (چند جوش گاه به گاه) متوسط (پاپول های التهابی) یا شدید (ندول ها و کیست ها) باشد.

انواع مختلف آکنه چیست؟

آکنه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. آنها عبارتند از:

  • جوش های سرسیاه : برجستگی های باز روی پوست که با چربی اضافی و پوست مرده پر می شود. به نظر می رسد کثیفی در برآمدگی رسوب کرده است، اما لکه های تیره در واقع به دلیل انعکاس نور نامنظم از فولیکول مسدود شده ایجاد می شوند.
  • سرسفید: برجستگی هایی که در اثر چربی و پوست مرده بسته می شوند.
  • پاپول ها: برجستگی های کوچک قرمز یا صورتی که ملتهب می شوند.
  • Pustules: جوش های حاوی چرک. آنها شبیه جوش های سر سفید هستند که با حلقه های قرمز احاطه شده اند. آنها در صورت برداشتن یا خراشیدگی می توانند باعث ایجاد زخم شوند.
  • آکنه قارچی (Pityrosporum folliculitis): این نوع زمانی اتفاق می افتد که قارچ بیش از حد در فولیکول های مو ایجاد شود. آنها می توانند خارش و ملتهب شوند.
  • ندول ها: جوش های جامدی که در عمق پوست شما قرار دارند. آنها بزرگ و دردناک هستند.
  • کیست: جوش های پر از چرک. این نوع جوش می تواند اسکار ایجاد کند.

چه چیزی باعث آکنه می شود؟

آکنه عمدتاً یک وضعیت هورمونی است که توسط هورمون‌های آندروژن ایجاد می‌شود که معمولاً در سال‌های نوجوانی و جوانی فعال می‌شوند. حساسیت به این هورمون ها(همراه با باکتری های سطحی روی پوست و اسیدهای چرب در غدد چربی) می تواند منجر به آکنه شود.

برخی از چیزها می توانند باعث آکنه شوند ویا آن را تشدید کنند:

  • نوسان سطح هورمون ها در طول دوره قاعدگی خانم ها
  • کندن زخم های آکنه
  • لباس و سرپوش، مانند کلاه و کلاه ایمنی ورزشی
  • آلودگی هوا و شرایط آب و هوایی خاص به ویژه رطوبت بالا
  • استفاده از محصولات مراقبت شخصی روغنی یا چرب (مانند لوسیون‌های سنگین، کرم‌ها یا موم‌ها و واکس‌های مو) یا کار در محلی که به طور معمول با چربی در تماس هستید (مانند کار در رستورانی که سطوح غذای چرب و روغن سرخ کردنی وجود دارد)
  • استرس، که هورمون کورتیزول را افزایش می دهد، همچنین می تواند باعث شعله ور شدن آکنه شود.
  • برخی داروها
  • ژنتیک

آیا شکلات باعث آکنه می شود؟

برخی از مطالعات، غذاها و رژیم های غذایی خاص را با آکنه مرتبط می دانند. شیر بدون چربی و رژیم های غذایی سرشار از قند ممکن است در تشدید آکنه نقش داشته باشند. شکلات به طور مستقیم با بروز آکنه مرتبط نیست.

خوردن یک رژیم غذایی متعادل و مغذی با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه، به ویژه آنهایی که سرشار از ویتامین C و بتا کاروتن هستند، به کاهش التهاب کمک می کند. همچنین شواهدی وجود دارد که خوردن ماهی می تواند کمک کننده باشد.

چرا بسیاری از نوجوانان دچار آکنه می شوند؟

یکی از دلایل آکنه افزایش هورمون‌هایی به نام آندروژن (مخصوصاً تستوسترون) است که هم زنان و هم مردان آن را تولید می‌کنند. این هورمون ها در دوران نوجوانی در اوج خود هستند.

آیا آکنه می تواند جای زخم ایجاد کند؟

آکنه گاهی اوقات منجر به زخم می شود. زمانی اتفاق می افتد که آکنه به پوست نفوذ کرده و به لایه های عمیق تر آسیب می رساند. التهاب منافذ آکنه را متورم می کند و در دیواره منافذ تجزیه می شود. البته جای زخم می تواند باعث اضطراب شود که طبیعی است. اما قبل از اینکه بتوان آن را درمان کرد، پزشک شما تعیین می کند که چه نوع آکنه ای باعث ایجاد جای زخم شده است.

چندین گزینه درمانی در دسترس وجود دارد. لایه برداری شیمیایی، درم ابریژن، لایه برداری با لیزر، میکرونیدلینگ و جراحی همگی می توانند برای درمان اسکار آکنه استفاده شوند.

آکنه چقدر می تواند شدید باشد؟

متخصصان پوست آکنه را بر اساس شدت رتبه بندی می کنند:

  • درجه 1 (خفیف): بیشتر جوش های سرسفید و سرسیاه، با چند پاپول و پوسچول
  • درجه 2 (آکنه متوسط یا پوسچولار): چندین پاپول و پوسچول، بیشتر روی صورت شما
  • درجه 3 (آکنه نسبتاً شدید یا ندولوسیستیک): پاپول‌ها و پوسچول‌های متعدد همراه با ندول‌های گهگاه ملتهب. کمر و سینه شما نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد
  • درجه 4 (آکنه ندولوسیستیک شدید): جوش ها و ندول های متعدد بزرگ، دردناک و ملتهب

آکنه چگونه درمان می شود؟

پزشک شما ممکن است برخی از داروهای بدون نسخه را برای بیماری شما پیشنهاد کند. بسته به شدت بیماری، سن شما، نوع آکنه و میزان موثر بودن داروهای بدون نسخه، ممکن است به داروهای تجویزی قوی تری نیاز داشته باشید.

استفاده از برخی از داروهای ضد بارداری گاهی اوقات می تواند به از بین رفتن آکنه زنان کمک کند. سازمان غذا و دارو سه نوع قرص ضد بارداری را برای درمان آکنه تایید کرده است. هر چهار شامل ترکیبی از استروژن (هورمون جنسی اولیه زنانه) و پروژسترون (یک شکل طبیعی از استروئید است که به تنظیم قاعدگی کمک می کند) هستند.

اثربخشی داروها و درمان های مختلف ثابت شده است. آنها عوامل زمینه ای را هدف قرار می دهند که به آکنه کمک می کنند. بسته به شدت بیماری شما ممکن است به حداقل یک یا چند مورد نیاز داشته باشید.

داروهایی که به صورت موضعی استفاده می شوند

  • بنزوئیل پراکسید: به عنوان یک محصول بدون نسخه (مانند Clearasil®، Stridex®، PanOxyl®) به شکل ژل یا مایع شستشو در دسترس است. این محصول باکتری های سطحی را هدف قرار می دهد که اغلب آکنه را تشدید می کند. غلظت های کمتر و فرمولاسیون های شستشو کمتر باعث تحریک پوست شما می شود. تحریک (خشکی) یک عارضه جانبی شایع استفاده از این محصول است.
  • اسید سالیسیلیک: محصولی بدون نسخه برای آکنه، به عنوان پاک کننده یا لوسیون در دسترس است. این به برداشتن لایه بالایی پوست آسیب دیده کمک می کند. اسید سالیسیلیک سلول های مرده پوست را حل می کند تا از گرفتگی فولیکول های مو جلوگیری کند.
  • اسید آزلائیک: یک اسید طبیعی است که در غلات مختلف مانند جو، گندم و چاودار یافت می شود. میکروارگانیسم های روی پوست را از بین می برد و تورم را کاهش می دهد.
  • رتینوئیدها (مشتقات ویتامین A): مانند Retin-A®، Tazorac®، و Differin® (که اکنون بدون نسخه در دسترس است) جوش‌های سرسیاه و سرسفید را از بین می‌برند و به جلوگیری از مسدود شدن منافذ، که اولین نشانه‌های آکنه است، کمک می‌کنند. اکثر بیماران کاندیدای درمان با رتینوئید هستند. این داروها درمان لکه بینی نیستند و برای جلوگیری از ایجاد جوش های جدید باید در کل ناحیه پوستی که دچار آکنه شده است استفاده شود. شایع ترین عارضه جانبی تحریک پوست و خشکی است که معمولاً با مرطوب کردن و زمان مصرف دارو بهبود می یابد.
  • آنتی بیوتیک ها: (انواع موضعی شامل کلیندامایسین و اریترومایسین) باکتری های سطحی را کنترل می کنند که باعث تشدید و اغلب تحریک تورم آکنه می شوند. آنتی بیوتیک ها زمانی که با بنزوئیل پراکسید ترکیب شوند موثرتر هستند.
  • Dapzone: یک ژل موضعی است که دارای خواص ضد باکتریایی نیز می باشد و می توان از آن برای آکنه ملتهب استفاده کرد. روزی دو بار روی پوست مالیده می شود.

داروهای مصرفی خوراکی

  • آنتی بیوتیک ها: به ویژه آنتی بیوتیک های تتراسایکلین مانند مینوسیکلین و داکسی سایکلین، معمولا برای درمان آکنه متوسط تا شدید استفاده می شوند.
  • داروهای ضد بارداری خوراکی: می توانند به رفع جوش های مرتبط با چرخه قاعدگی کمک کنند. سه دسته از داروها توسط FDA برای بیماران آکنه تایید شده است. برخی از نام های تجاری عبارتند از Estrostep®، Beyaz®، Ortho Tri-Cyclen® و Yaz®.
  • ایزوترتینوئین: یک رتینوئید خوراکی، داروی مؤثری است که فقط برای شدیدترین موارد آکنه استفاده می شود. ایزوترتینوئین اندازه غدد چربی را کوچک می کند. شایع ترین عارضه جانبی خشکی است، اما می تواند باعث نقص مادرزادی نیز شود. برخی شواهد حاکی از افزایش احتمال ابتلا به کولیت اولسراتیو و افسردگی است.

سایر روش های درمانی

بسته به شرایط شما، پزشک ممکن است یکی از این درمان‌های تخصصی را که احتمالاً همراه با دارو باشد، پیشنهاد دهد.

  • استروئیدها: به ندرت می توان از استروئیدها برای درمان آکنه شدید استفاده کرد یا به ندول های بزرگ تزریق کرد تا التهاب را کاهش دهد
  • لیزرها: در حال حاضر، لیزر عمدتاً برای درمان اسکار آکنه استفاده می شود. لیزر گرما را به کلاژن زخمی زیر پوست می‌رساند، این کار به واکنش بهبود زخم بدن برای ایجاد کلاژن جدید و سالم متکی است. این امر باعث رشد پوست جدید برای جایگزینی آن می شود. انواع مختلفی از لایه برداری با لیزر وجود دارد و متخصص پوست تعیین می کند که کدام نوع برای نوع پوست شما و ماهیت اسکار آکنه مناسب است.
  • لایه برداری شیمیایی: در این درمان از مواد شیمیایی مخصوص برای از بین بردن لایه بالایی پوست قدیمی استفاده می شود. به طور معمول هر زمان که لایه بالایی برداشته شود، پوست جدیدی که در آن رشد می‌کند صاف‌تر است و می‌تواند آثار آکنه را کاهش دهد.

آیا می توان از آکنه پیشگیری کرد؟

پیشگیری از آکنه در طول تغییرات طبیعی هورمونی غیرممکن نیست ولی کمی دشوار است. اما رعایت برخی موارد به بهبود شرایط شما کمک می کند:

  • صورت خود را روزانه با آب گرم و یک پاک کننده ملایم صورت بشویید
  • به طور معمول از مرطوب کننده استفاده کنید
  • لازم نیست آرایش کردن را کنار بگذارید، اما سعی کنید از محصولات "غیر کومدون زا" استفاده کنید و در پایان هر روز آرایش را پاک کنید
  • دست های خود را از صورت خود دور نگه دارید

آیا نگرانی خاصی برای زنان در سنین باروری مبتلا به آکنه وجود دارد؟

بسیاری از درمان های موضعی و خوراکی آکنه در دوران بارداری منع مصرف دارند. اگر شما در سنین باروری هستید، مهم است که در مورد درمان آکنه باپزشک خود صحبت کنید و در صورت باردار شدن به آنها هشدار دهید. ایزوترتینوئین به عنوان عامل ایجاد نقایص شدید مادرزادی شناخته شده است و بنابراین، در حین مصرف این دارو، دو روش کنترل بارداری لازم است.

هورمون درمانی برای برخی از زنان مبتلا به آکنه مفید است، به ویژه برای آنهایی که با قاعدگی آکنه در آنها تشدید می شود یا کسانی که علائم و نشانه ها (قاعدگی نامنظم) آندروژن اضافی (هورمون مردانه) دارند. هورمون درمانی شامل دوز کم استروژن و پروژسترون (قرص های ضد بارداری) یا دارویی به نام اسپیرونولاکتون است که اثر هورمون های مردانه را در سطح فولیکول های مو و غدد چربی مسدود می کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha