به گزارش فارس بیماری پاركینسون یا همان «لرزش عضلانی» یك بیماری دستگاه عصبی مركزی در افراد مسن است. این اختلال هنگامی رخ میدهد كه نواحی خاصی از مغز توانایی خود را در تولید دوپامین (یكی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست میدهد.
پاركینسون از جمله بیماریهای مغز و اعصاب است كه در سنین بعد از 60 سالگی دیده میشود و تقریباً از هر 100 نفر، یك نفر به آن مبتلا میشود. این بیماری گاه در افراد جوانتر هم دیده میشود كه در حدود 5 درصد از بیماران را تشكیل میدهند.
علائم مهم آن لرزش و ارتعاش دست و پا به هنگام استراحت، كندی، سختی و خشك شدن عضلات دست و پا و نداشتن تعادل است.
علل بروز این بیماری در اغلب موارد ناشناخته است. بعضی موارد آن ناشی از داروهایی نظیر "فنوتیازینها " آسیبهای مغزی، تومورها، آنسفالیت پس از آنفلوانزا و عفونت ویروسی است. عوامل ژنتیك را نیز میتوان به این موارد افزود.
پژوهشگران دریافتهاند افراد، اعم از زن یا مرد كه در هفته بدون تجویز پزشك بیش از 3 قرص مصرف كردهاند، احتمال ابتلای به این بیماری در آنها تا حدود 38 درصد كاهش داشته است.
بر اساس آخرین گزارش بنیاد بیماری پاركینسون در نیویورك، حدود یك میلیون آمریكایی به این بیماری مبتلا هستند و متأسفانه هر ساله تقریباً 600 هزار مورد بیمار جدید به این گروه افزوده میشود.
این پژوهشگران معتقدند كسانی كه در معرض ابتلا به پاركینسون هستند، چنانچه زودتر از موعد مورد معاینه و بررسی قرار گیرند تا 27 درصد خطر ابتلای آنها به این بیماری كمتر میشود.
«اپكشن گو» مدیر مؤسسه پژوهشی دانشگاه هاروارد گفت: ایبوپروفن میتواند به عنوان یك منبع بالقوه ضد بیماری پاركینسون در بدن انسان مطرح باشد.
او ادامه میدهد: پژوهشگران با بررسی پرسشنامههائی كه در اختیار مردم قرار گرفته بود، دریافتند كه 16 درصد مردم هنگام درد ایبوپروفن مصرف كردهاند و هنوز مشخص نیست كه ایبوپروفن چگونه خطر ابتلا به این بیماری را كم میكند، ولی میتوان حدس زد كه احتمالاً با كم كردن التهاب در مغز باعث پیشگیری میشود كه این همه به نوبه خود كمك بزرگی به بیماری است.
در آزمایشی كه به مدت 6 سال روی 66 هزار داوطلب زن و 37 هزار داوطلب مردم انجام شد، نتایج بسیار جالبی به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به این افراد نشان داد كه پش از این مدت فقط 291 نفر مبتلا به بیماری پاركینسون تشخیص داده شد. این افراد به هنگام درد فقط از ایبوپروفن به عنوان مسكن استفاده كردهاند.
پژوهشهای دیگر در این زمینه نشان میدهد كه دیگر داروهای مسكن چون، استامینوفن و آسپرین چنین عملكردی را در بدن از خود نشان نمیدهند.
اگر چه پژوهشگران دانشگاه هاروارد هنوز به درستی نتوانستهاند چگونگی عملكرد ایبوپروفن را در مقابل این بیماری نشان دهند ولی نمیتوان نقش حفاظتی آن را در برابر خطر ابتلا به بیماری پاركینسون را نادیده گرفت.
نظر شما