پیدا كردن كسی كه در طول حیات خود هیچ گاه خجالت نكشیده، كار دشواری است. كم رویی و خجالت واكنش معمول به شرایطی است كه فرد احساس می‌كند از هنجارهای اجتماعی و استانداردهای خود افت كرده است. در واقع خجالت و كم رویی یك زنگ خطر درونی است كه به ما كمك می‌كند دریابیم چه موقع در معرض خطر خارج شدن از خطر پذیرش و رضایت اجتماعی هستیم.
پژوهشگران دانشگاه آلبرتا با انتشار مقاله‌ای در این زمینه در مجله انجمن روانشناسی انگلیس موسوم به «روانشناسی و روانپزشكی» خاطرنشان كردند: هر چند خجالت و شرم در حد طبیعی واكنش ضروری و دارای ارزش است اما اگر از حد استاندارد فراتر رود زندگی انسان را فلج می‌كند و این امر نه تنها بهداشت روانی فرد را تهدید می‌كند بلكه به تدریج او را از جامعه دور می‌كند و به انزوا می‌كشاند.
با این تفاصیل پژوهشگران تاكید می‌كنند: تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران كلید اصلی افزایش اعتماد و اطمینان به نفس و غلبه بر این احساس شدید كم رویی است. باید بدانیم كه هر انسانی ممكن است كار اشتباه و خطایی انجام دهد اما این نباید ما را از مردم دور كند. بلكه باید بعنوان یك انسان با دیگر همنوعان تماس و ارتباط داشت و این تمرین را می‌توان از خانواده و دوستان آغاز كرد.
روانشناسان توصیه می‌كنند: كلید غلبه بر خجالت و كم رویی برقراری ارتباط است.
نظر شما