۱) گوش دادن فعال
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ آیا به رفتار خود هنگامی که کسی درباره یک موضوع بسیار مهم صحبت می کند، توجه کرده اید؟
درهرارتباطی یک پیام فرستاده وتوسط فرد مقابل دریافت می شود. در اغلب موارد دریافت پیام به وسیله شنیدن انجام می گیرد. باید توجه کرد که شنیدن و گوش دادن دومقوله متفاوت هستند.شنیدن ، یک عمل غیر ارادی است اما گوش دادن فعالیتی انتخابی است که شامل دریافت محرک های شنیداری و تفسیر آن هاست. گوش دادن به دوطبقه اصلی تقسیم می شود : گوش دادن غیرفعال و گوش دادن فعال. هنگامی که به موسیقی گوش می کنید یا وقتی که فقط از روی ادب به صحبت های کسی گوش می دهید ، در واقع گوش دادن غیرفعال اتفاق می افتد.
چون فقط بخشی از ذهن شما درگیر است و احتمال زیادی دارد که حواستان پرت شود یا از صحبت های طرف مقابل برداشت نادرستی بکنید، اما گوش دادن فعال یعنی بازگویی جملات طرف مقابل با کلمات و جملات خودمان. این نوع گوش دادن نشان می دهد که ما علاقه مند هستیم و موضوع برایمان مهم است.گوش دادن فعال به اندازه حرف زدن و یا حتی بیشتر از آن انرژی مصرف می کند.مراقب باشید،مخاطبان شما به دنبال نصیحت نمی گردند.آن ها می توانند به راحتی اندرزها و کلمات بزرگان را در کتاب ها و مجله ها مطالعه کنند. گاهی اوقات پیام طرف مقابل تنها این است:«دوست عزیز،نه حرف بزن نه راهکار بده،فقط به من گوش کن»اما برای گوش دادن فعال باید:
به فردی که صحبت می کند ، نگاه کنید ، اما خیره نشوید.
از واژه هایی که نشانه توجه هستند،استفاده کنید مثل بله،آهان
نشانه های غیر کلامی را به شیوه ای ظریف تکرار کنید مثلا اگر خندید شما هم لبخند بزنید.
۲) سوال کردن:
پرسش های باز: با استفاده از پرسش های باز، فرد مقابل را تشویق کنید که با شما صحبت و احساساتش را ابراز کند.این پرسش ها را نمی توان با «بله» یا «خیر» پاسخ داد. به طور کلّی، این پرسش ها با کلماتی مثل «چرا ...؟»، «چطور ...؟» یا «برایم تعریف کن ...» شروع می شوند.
مثال: «درباره اتفاقات امروز چه فکر می کنی؟»، «برایم مفصل بگو که امروز در مدرسه چه خبر بود؟» یا «نظرت درباره این لباس چیست؟».
پرسش ها و عبارت های خنثی: پرسش هایی که فرد مقابل را تشویق می کند برخی قسمت های موضوع را مفصل تر توضیح دهد. با این پرسش ها و عبارت ها به فرد مقابل تان نشان می دهید که چقدر به موضوع علاقه مند هستید.
مثال: «از ناراحتی ات برایم بیشتر بگو» یا «علت عصبانی شدن ات را متوجه نشدم»
۳) بازخورد دادن و خلاصه کردن:
بازخورد دادن به این معنی است که در یک گفت وگو گاهی سعی کنید برداشت خود از گفته های وی را بازگو کنید. آن چه را که فرد مقابل می گوید خلاصه کنید.به این ترتیب به او نشان می دهید که با دقّت به او گوش می کنید. خلاصه سازی باعث می شود رئوس مشکلات و اختلاف نظرها معلوم شود و بتوانیم یک به یک با آن ها مواجه شویم.
مثال: «انگار بعد از تمام تلاش ات بازهم نتیجه مطلوب ات را نگرفتی».
۴) بیان احساسات و هیجانات
اگر می خواهید گفت وگوی دوستانه و خوبی داشته باشید باید میزانی از احساسات، امیال و نگرش های خود را برای طرف مقابل افشا کنید.البته این افشاگری باید زمانی انجام گیرد که رابطه به سطحی از تعادل و استحکام برسد.
۵) صراحت و صداقت
برای داشتن یک ارتباط موثر باید از هر نوع ابهامی اجتناب کرد.اگر منظور خود را با صراحت بیان نکنید،مخاطب ممکن است دچار بدفهمی شود.صداقت در کلام را نیز همیشه مدنظر داشته باشید.
6- بخشیدن
همه افراد در طول زندگی مرتکب اشتباهاتی می شوند.برای داشتن یک ارتباط موثر باید چشمتان را روی رنجش ها و حسادت های گذشته ببندید. چون هرچه ذهن خود را بیشتر درگیر مسائل آزاردهنده کنید، احساسات منفی خشم و نفرت در شما بیشتر اوج می گیرد.
نظر شما