حاجیان پس از مطالعه روى ۳۶۰۰ تن از جمعیت شهرى ۲۰ تا ۷۰ ساله استان مازندران شامل ۹۰۰ تن از ساكنان چهار
شهر بزرگ این استان دریافت كه بیش از نیمى از جمعیت بالاى ۲۰ سال مورد تحقیق، دچار چاقى و اضافه وزن هستند.
نتایج این مطالعه نشان داد شیوع «چاقى» در مردان ۹ و در زنان ۲۷ درصد است و شیوع «چاقى میان تنه» یا «شكمى»
در مردان به ده و در زنان به ۴۷ درصد مى رسد. به گفته وى، آمارهاى به دست آمده با مطالعات انجام شده در شهرهاى
بزرگ كشور، مثل تهران و اصفهان سازگارى دارد و همچنین با الگوى اپیدمى چاقى در كشورهاى در حال توسعه نیز
همخوانى دارد. این مقاله و تحقیقات ، در جشنواره آسیایى بهداشت خانواده كه دى ماه امسال در تهران برگزار گردید، از
سوى هیات داوران جهاد دانشگاهى علوم پزشكى ایران به عنوان بهترین تحقیق معرفى شد. حاجیان روز شنبه در
گفتگوى اختصاصى با ایرنا درباره مقاله پژوهشى اش گفت: این مطالعه نشان مى دهد تفاوت الگوى چاقى در مردان و
زنان، با نتایج به دست آمده از كشورهاى خاورمیانه مشابه است. وى افزود: تحقیقات نشان مى دهد كه شیوع چاقى در
زنان مورد مطالعه، با پایین بودن سطح سواد، كم بودن تحرك فیزیكى و نیز تعداد زایمان ها و عوامل مربوط به هورمون
جنسى ارتباط قابل ملاحظه اى دارد. به طوركلى نتایج این بررسى، نشانگر آن است كه خطر بروز چاقى با تغییراتى كه در
شیوه زندگى در دو دهه اخیر اتفاق افتاده، از جمله شهرنشینى و انتقال جمعیت روستا به شهر، مرتبط است. حاجیان
تاكید كرد: براى حل این مساله با توجه به روند رو به رشد چاقى، به «برنامه ریزى هاى مداخله اى بااستراتژى چندگانه»
لازم است. وى گفت: مسوولان و دست اندركاران باید نگرش جدیدى در تبیین «مهندسى اجتماعى» براى مقابله با
رفتارهاى پرخطر داشته باشند. وى افزود: «در حقیقت لازم است كه همه سازمانها و ارگان ها به گونه اى هدفمند با
آگاهى دادن به مردم و فراهم كردن امكانات لازم و فرهنگ سازى در این راستا هماهنگ باشند و تاكید كرد كه یك ارگان به
تنهایى نمى تواند این مشكل را در سطح جامعه حل كند.» حاجیان درباره راه هاى پیشگیرى و مقابله با شیوع چاقى
شكمى گفت: با ارتقاء سطح آگاهى و آموزش مردم براى شناسایى رفتارهاى پرخطر از جمله «كم تحركى فیزیكى» عملا
باید فرهنگ سازى شود. «پیاده روى» ، «بدن سازى » و در یك كلام ورزش و پركردن ساعات اوقات فراغت با تحرك
فیزیكى، باید جزو فرهنگ عمومى جامعه درآید. حاجیان خاطرنشان كرد: باید امكان تحرك فیزیكى و ورزش كافى براى دانش
آموزان فراهم شود تا آنان در آخر هفته ها ساعتها بدون تحرك مقابل تلویزیون ننشینند یا وقتشان را فقط صرف استفاده از
اینترنت و بازى با كامپیوتر نكنند. وى گفت: با تغییراتى كه در دو دهه اخیر در نوع تغذیه مردم اتفاق افتاده، مصرف غذاهاى
پرچرب و پرانرژى بسیار افزایش یافته كه انرژى حاصل از مصرف این نوع غذاها باید سوزانده شود و در غیر اینصورت به
صورت چربى ذخیره خواهد شد. «در زمینه تغذیه باید مداخلاتى صورت گیرد، مثلا براى افراد بالاى ۲۰ سال، باید غذاهایى
با رژیم غذایى متناسب با پروژه «غذاى ویژه پروژه قلب سالم» در دسترس باشد. حاجیان گفت: در ایران ممكن است از
این غذاها عرضه شود اما بطور فراگیر در دسترس نیست درحالى كه مصرف غذاهاى سالم باید در سطح جامعه عمومیت
پیدا كند. وى افزود: این معضل نه تنها در ایران بلكه در كشورهاى در حال توسعه نیز مشاهده مى شود و در واقع به
صورت یك معضل جهانى مطرح است در حالى كه در گذشته به دلیل مدرنیزه نبودن جامعه ، مشكلى در این زمینه وجود
نداشت. «در گذشته اگر چرب مى خوردند تحرك بیشتر بود و كالرى با تحرك و كارهاى فیزكى آن زمان سوزانده مى شد.»
وى گفت: ممكن است ۳۰ تا ۷۰ درصد چاقى ریشه وراثتى داشته باشد، اما نقش عوامل محیطى در شیوع چاقى به
طور آشكار به چشم مى خورد. حاجیان گفت: مسوولان اجرایى و برنامه ریزان نظام سلامت باید نقش بسیار مهمى در
رفع مشكل چاقى ایفا كنند و اساسا مقابله با اینگونه معضلات در سطح وسیع، تنها توسط یك وزارتخانه میسر نیست.
«به نظر مى رسد دولت و تمامى ارگان هایى كه مسوول امنیت جامعه هستند، باید مسوول سلامت هم باشند و با «
هماهنگى بین بخشى سازمان ها» برنامه مداخله ایى در سطح جامعه را به اجرا گذارند. «به عنوان نمونه در یك شهر
فقط معاون بهداشتى نباید مسوول سلامت تلقى شود و لازم است كه استاندار، فرماندار، بخشدار و مدیران همه ادارات
كل درگیر حل مسایل سلامتى شهر شوند.» در تئورى و پروژه مربوط به داشتن شهر سالم این هماهنگى بین بخشى
شرط اساسى است و همه سازمان ها باید در این زمینه توافق عمومى و اجماع داشته باشند وامكانات دراختیار قرار
بدهند و همه در یك جهت برنامه ریزى و هدایت كنند.
نظر شما