به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ؛ موضوع از آمارهای ضدو نقیض هم گذشته است و آماردقیق این کودکان تبدیل به سوالی تکراری شده است؛ از همه بد‌تر اینکه گویا پرداختن به سوژه کودکان کار هم در اصطلاح روزنامه نگاری سوخت شده و قلم هم از بیان مشکلات آن‌ها خجالت زده است چرا که رسانه‌ها به اندازه کفایت به این موضوع پرداخته‌اند و انگار هر صحبت دیگری در مورد آن‌ها به معنی خط خطی کردن یا لوث شدن این معضل است. اصلا در گوشی بگوییم که گویا دیگر گوش شنوایی برای بیان مشکلات آن‌ها وجود ندارد و تمام هشدار کار‌شناسان، فعالان حقوق کودک و حتی اهالی رسانه در مورد افزایش این کودکان و بحرانی شدن وضعیت آن‌ها، مثل آب در هاون کوبیدن، کاربیهوده‌ای شده است.
این روز‌ها یا در سر چهارراه‌ها مملو از کودکان کار دست فروش یا کاسبان کوچک شده یا کودکان کم سن و سال گونی به دست و زباله گرد بسیار به چشم می‌آیند. کودکانی که روزی شان از همین کیسه‌های زباله تامین می‌شود و لباس تمام آن‌ها هم نشان از یک درد عمیق دارد. اما موضوع تنها به همین‌ها خلاصه نمی‌شود، بیماری‌های نهفته در اکثر این کودکان که به دلیل فقر، آگاهی نداشتن و پیگیری نشدن بیماری پنهان یا فراموش شده‌اند، حکایت تلخ‌تری را روایت می‌کند. حکایتی از جنس اهمال مسئولان دولتی و غیر دولتی که همتی برای رعایت قوانین مربوط به کودکان کار ندارند و نبود بودجه مناسب را دستمایه‌ای برای توجیه عملکرد خود قرار داده‌اند.
سوء تغذیه کودکان کار
«فاطمه قاسم‌زاده» عضو کمیته
هماهنگی شبکه یاری کودکان کار ایران در این ارتباط به خبرنگار «قانون»
می‌گوید: اگرچه ایران مقاوله نامه منع کار‌های دشوار برای کودکان را
پذیرفته و آن‌را امضا کرده است، اما در این زمینه اقدامی انجام نشده است.
به عنوان مثال گزارش‌هایی وجود دارد که کودکان زیادی روزانه ۱۰ الی ۱۲ ساعت
زیرنور کم قالی بافی می‌کنند و محیط کار مرطوب و نامناسبی دارند.
کارگاه‌های شیشه‌گری، ریخته‌گری و کفاشی بسیاری در کشور و در زیر پله‌ها
وجود دارد که کودکان زیادی را به کار گماشته و آن‌ها در روز با مواد
شیمیایی خطرناکی سروکار داشته و در معرض انواع بیماری‌های ریوی و تنفسی
هستند.
قاسم‌زاده با اشاره به فشارهای حاصل از کار در محیط نامناسب روی
کودکان کار در سنین مختلف ادامه داد: کودکانی که درمزارع و فضاهای باز و
زیر نورآفتاب کار می‌کنند در معرض انواع بیماری‌های پوستی یا بینایی قرار
دارند. کودکانی که در چهار راه‌ها اقدام به دستفروشی می‌کنند به دلیل
آلودگی هوا و تغذیه یا خواب نامناسب در برابر بیماری‌های زیادی آسیب پذیر
هستند و به خصوص اینکه از مشکلات سوءتغذیه هم رنج می‌برند و کودکانی که در
کارگاه‌های تولیدی کار می‌کنند هم با مشکلات شنوایی یا وز وز گوش دست و
پنجه نرم می‌کنند؛ کودکان زباله گرد هم متاسفانه از طریق جمع آوری زباله از
مخازن شهرداری، در معرض انواعی از آلودگی‌ها قرار دارند و اکثر آنهادچار
ناراحتی‌های پوستی شدید و خفیف هستند.
این فعال حقوق کودکان با اشاره به برخی از حقوق پایمال و نادیده گرفته شده این کودکان یادآور می‌شود: متاسفانه در کنار تمام خطراتی که به آن‌ها اشاره کردم، اکثر این کودکان بدسرپرست یا بی‌سرپرست به دلیل نا‌آگاهی خانواده‌هایشان از بسیاری امکانات بهداشتی مثل واکسیناسیون‌های همگانی هپاتیت یا سرخجه و... محروم شده و اگر این کودکان عضو انجمن‌های مربوطه نباشند که البته تمام کودکان هم تمایلی به عضویت ندارند، از بسیاری از خدمات بهداشتی و سلامت محروم می‌مانند که این موضوع بسیار خطر‌آفرین است. او با اشاره به آمارهای ضد و نقیضی که در ارتباط با تعداد کودکان کار در کشور وجود دارد تاکید می‌کند: با وجود آنکه هنوز آمار دقیق و قابل استنادی در این ارتباط وجود ندارد اما طبق آمار مرکز پژوهش‌های مجلس، حدود ۳ میلیون و ۲۶۵ هزار کودک خارج از چرخه تحصیل درکشور وجود دارد که اکثر آن‌ها به طور حتم به کارو نان آوری مشغول شده‌اند و مشکلات اقتصادی در میان آن‌ها و خانواده‌هایشان یکی از عوامل اشتغال‌شان به کار و دورماندشان از تحصیل است که تمام این مسائل به تنهایی نقض حقوق بحق کودکان است.
پایشی در سلامت کودکان کار نمی‌شود
عضو کمیته هماهنگی شبکه یاری
کودکان ایران با اشاره به فعالیت مرکزی در وزارت بهداشت برای پایش سلامت و
بهداشت خانواده‌ها و کودکان تصریح می کند: باز هم تعداد بیشماری از این
کودکان به دلیل آگاهی نداشتن، فقر یا نبود امکانات لازم، از مراجعه به این
مراکز در زمان بیماری یا غیر از آن محروم می‌مانند و حتی امکان پیگیری
بیماری خود را هم ندارند که این معضلات کودکان کار را در زمان بیماری و غیر
از آن با مشکلات بیشماری روبه رو کرده و بیماری آن‌ها در دراز مدت تشدید
پیدا خواهد کرد.
او با بیان اینکه وزارت بهداشت باید برای پایش سلامتی کودکان کار هم اقدام کند تا سلامت تمام افراد جامعه تامین شود یادآوری می‌کند: به طور حتم در صورت تشدید بیماری در این کودکان که روزی‌شان از طریق مرد و تلاش خودشان تامین می‌شود، پیشگیری و به موقع درمان نشود، به طور حتم بیماری شان در صورت تماس با مردم، قابل انتقال است و خطر انتقال و سرایت آن به جامعه و افراد سالم، وجود دارد؛ به همین دلیل لازم است وزارت بهداشت به دور از تمام چالش‌هایی که پیرامون این کودکان و پاسکاری‌ها وجود دارد، آن‌ها را از خدمات دوره‌ای و معاینات پزشکی بهره‌مند سازد.
بیماری های پنهان کودکان
دکتر مسعود مسلمی فرد، پزشک
عمومی نیز با اشاره به مشکلات درمانی و سلامت پیش روی کودکان کار در
گفت‌و‌گو با خبرنگار قانون اعلام می‌کند: متاسفانه کودکان کار یا اطلاعی از
بیماری‌های پنهان خود ندارند یا چنانچه بی‌حالی و علایم بیماری را هم در
خود مشاهده کنند، پیگیر نبوده و به دنبال درمان نمی‌روند که ماندگارشدن
بیماری در آن‌ها به مرور زمان تبدیل به مشکلات حاد و بزرگ تری می‌شود و
آگاهی نداشتن آن‌ها در مورد بیماری شان، خطر انتقال بیماری به خصوص بیمار ی
های واگیر دار یا بیماری‌های تنفسی به سایرین را بیشتر می‌کند چرا که
آن‌ها برای درمان یا علت بیماری‌شان به پزشک مراجعه نمی‌کنند.
کودکانی که
در چهار راه‌ها یا محیط‌های پر ازدحام مثل بازار فعالیت می‌کنند اغلب تماس
بیشتری هم با مردم دارند و به طور حتم رهگذری از روی حس ترحم و دلسوزی دستی
هم بر سر این کودکان می‌کشد و غافل از اینکه باعث انتشار برخی بیماری‌ها
به خصوص به کودکان و زنان خواهد شد چرا که حس ترحم در این افراد بیشتر است.
این پزشک متخصص با اشاره به افزایش تعداد کودکان زباله گرد در کشور خاطر
نشان می‌کند: متاسفانه لباس و ابزار کار این کودکان که منبع درآمدشان است
منبع آلودگی بوده و در صورت مراجعه آن‌ها به یک سوپرمارکت وخرید یک قلم
جنس، می‌توانند آلودگی‌های زیادی را منتشر کنند.
او با اشاره به بیماری‌هایی که در کمین این کودکان است خاطر نشان می‌کند: متاسفانه باید به مسئولان کشور اعلام کنیم که این کودکان در معرض انواعی از بیماری‌های واگیر و غیر واگیر دار مثل بیماری‌های پوستی، هپاتیت، ایدز و... هستند که این موضوع هشداری جدی برای برخی از مسئولان دلسور است تا به مشکلات این کودکان رسیدگی کنند. این پزشک عمومی تصریح می‌کند: متاسفانه شیوع ایدز و هپاتیت در میان آن‌دسته از کودکان کار که سنشان بالا‌تر است، بیشتر و شایع‌تر بوده و وقتی هزینه‌های کلانی در بخش سلامت کشور و پیشگیری از بیماری می‌شود، چرا این کودکان که یکی از عموامل انتقال بیماری به دیگران بوده و حق طبیعی شان برای داشتن سلامتی پایمال می‌شود، رها شده‌اند.
نظر شما