به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ کشور ایران در تاریخ خود همیشه کشور زلزلهخیزی بوده است. درحالیکه در جهان تاریخچه مستند نوشتاری150سالهای درباره زلزله وجود دارد اما درایران تاریخچه زلزلهنگاری به بیش از 40 سال هم نمیرسد. همچنین با وجود اینکه امروز 120 پایگاه لرزهنگاری در کشور برای ثبت زلزله ایجاد کردهایم اما این تعداد ناکافی است و باید به 600 پایگاه برسد. اگر امروز کشور ژاپن که مستعد وقوع زلزلههای 9ریشتری هم هست به خوبی توانسته این حوادث طبیعی را کنترل کند به خاطر وجود شبکههای وسیع لرزهنگاری قدرتمندی است که این کشور دارد. 85 درصد سطح کشور ما دارای سطحی فوقالعاده آسیبپذیر نسبت به زلزله و مستعد زلزلههای کوچکی از 3 تا 4 ریشتر است. تکانهای ناشی از اکتشافات نفت و گاز و استخراج از معادن میتواند منجر به وقوع زلزلههای 4 ریشتری در برخی از مناطق کشور شود و اگر امروز ما شاهد ثبت وقوع این حوادث هستیم جای تعجب نیست که بدانیم این زلزلهها همیشه و به دفعات و تعداد زیاد اتفاق میافتاده است.
استانهای فارس،کهگیلویه و بویراحمد، هرمزگان و بوشهر از جمله استانهای زلزله خیزی هستند که احتمال وقوع زلزله در آنها به شدت بالاست. ما در یک کشور زلزلهخیز زندگی میکنیم که متاسفانه کمتر از هرکشوری امکانات لازم را برای پیشگیری یا حتی مواقع بحران در اختیار دارد. امروز ما حتی برای شهر تهران که بیش از 200 سال از پایتخت بودنش میگذرد و به شدت در معرض آسیب ناشی از زلزله قرار دارد نمیتوانیم کار ویژهای انجام دهیم. روز به روز بر ارتفاع ساختمانها افزوده میشود و بیهیچ ضابطهای ساختمانهایی با معماریهای مختلف در کوچه پس کوچههای شهر قد علم میکنند.
نظر شما