با وجود گذشت6ماه از دستور عالی ترین مقام اجرایی کشور برای تحت پوشش بیمه قرار گرفتن این تعداد دارو، نه تنها این وعده محقق نشد که شاهد افزایش قیمت داروهای این بیماران نیز هستیم
قیمت های نجومی داروهای بیماری های صعب العلاج
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ؛ داروخانه 13آبان تهران در خیابان کریمخان زند از جمله داروخانههای دانشگاهی است که وظیفه توزیع داروهای بیماری های تخصصی و فوق تخصصی به آن سپرده شده است.تمام مراجعه کنندگان به این داروخانه یا خود درگیر بیماری های سخت و صعب العلاج اند یا یکی از نزدیک ترین اعضای خانوادهشان با چنین بیماری هایی دست و پنجه نرم می کنند.ساعت 10صبح است و مقابل هر یک از باجه های داخل داروخانه صف طویلی بسته شده است.هر چند دقیقه یکبار هم یکی از مراجعان با کیسه ای پر از دارو سالن داروخانه را ترک می کند و در شلوغی خیابان در بین همشهریانش گم می شود، آن هم بدون اینکه کسی از درد و رنجش چیزی بفهمد. به سراغ یکی از مراجعان که مردی مسن است می روم.لازم نیست سوال خاصی بپرسم؛ بی هیچ مقدمه ای خود شروع به صحبت می کند و می گوید:15روز است که برای تهیه یک آمپول تمام داروخانه های شهر را زیر پا گذاشته ام.بالاخره امروز در این داروخانه داروی مورد نظرم را که اوستین است پیدا کرده ام ولی با قیمتی نجومی!
۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان برای یک آمپول در هر هفته
۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان برای آمپولی که باید هر هفته تزریق شود.اشک در چشمانش حلقه زده ولی به زور هم که شده خودش را نگه می دارد تا مبادا قطره اشکی از چشمانش سرازیر شود. با صدای لرزان می گوید:من یک کارمند بازنشسته وزارت نیرو هستم با حقوقی اندک.در این چند ماهی که همسرم به بیماری سرطان روده مبتلا شده است به دلیل گرانی بیش از حد دارو و پرداخت نشدن هزینه هایش توسط بیمه، نتوانستم به موقع و کامل داروهایش را تهیه کنم.به همین دلیل سرطان تمام بدنش را گرفته و....
فروش دار و ندار زندگی برای تهیه دارو
مرد جوانی کنار در ورودی داروخانه باکیسه ای پر از دارو ایستاده و به شلوغی خیابان خیره شده است.چند باری صدایش می زنم تا به خود می آید و جوابم را می دهد.همسرش تومور مغزی دارد و آمده است تا داروهای او را بگیرد.از حال و روزش می پرسم میگوید:دارویی که پزشک تجویز کرده دارویی ایرانی است بااین حال بیمه از پرداخت هزینه هایش سر باز می زند و هر بار که به بیمه مراجعه می کنم می گویند دارو بیمه نیست.مرد نگاهش را از خیابان بر می دارد و می گوید:هر هفته 5میلیون و 500هزار تومان برای خرید داروهای همسرم هزینه می کنم.تا امروز 50میلیون تومان خرج کرده ام،دار و ندارمان را فروخته ایم،خانه ای را که به زحمت بسیار خریده بودیم فروختم و پولش را دارم خرج می کنم.شاید در کلام ساده باشد ولی با ماهی 700هزار تومان درآمد پرداخت هزینه های 20میلیونی درمان کمرم را شکسته است.
کمبود دارو هم قوز بالاقوز
خانم میانسالی هم که برای خرید داروهایش به این داروخانه آمده از کمبود دارو گلایه داردو می گوید:سرطان سینه دارم و متاسفانه نمونه ایرانی دارویی که باید مصرف کنم هم تولید نشده است.نمونههای خارجی هم یا هندی است یا یونانی که پزشکم با مصرفشان موافق نیست.البته بعضی اوقات می توان نمونه های اصلی دارو را که ساخت آلمان یا فرانسه است پیدا کرد ولی در بیشتر مواقع برای پیدا کردن دارو باید تمام شهر را زیر پا بگذارم.از او در باره نحوه پوشش بیمه می پرسم که می گوید:بیمه تامین اجتماعی هستم و در هر بار مراجعه به بیمه برای تایید نسخه هایم می گویند 70درصد از هزینه های دارو توسط بیمه پرداخت می شود اما در عمل این گونه نیست چراکه داروخانه برای فروش نمونه فرانسوی داروی اپیروپیسین با دفترچه بیمه 160هزار تومان هزینه دریافت می کند درحالی که همین دارو در بازار آزاد 190هزار تومان قیمت دارد.خانم جوان دیگری هم که به بیماری سرطان سینه مبتلاست در خصوص وضعیت دارو و قیمت آن می گوید:خوشبختانه تمامی داروهایم موجود است و بیمه هم خوب پوشش می دهد و ماهیانه تنها 40هزار تومان برای تهیه دارو هزینه می کنم.
تفاوت در نوع پوشش بیمه ها
مرد میانسالی با یک کیسه پر دارو از داروخانه خارج می شود.از قیمت داروها که می پرسم می گوید:همین یک کیسه دارو 5میلیون و 200هزار تومان قیمت دارد ولی خوشبختانه هیچ پولی از جیب پرداخت نمی کنیم و تمام هزینه هایمان را بیمه پرداخت می کند.از نوع بیمه اش که می پرسم می گوید بیمه بانک ... هستم.این بیمار هم مانند دیگر مراجعان از کمبود دارو گلایه دارد و می گوید:سرطان ریه دارم و پزشک معالجم داروی زلودا را برای درمانم تجویز کرده است؛ دارویی که در بیشتر مواقع موفق به پیدا کردن آن نمی شوم و دارو فروش ها هم می گویند نمونه داخلی ندارد.هنگام رفتن است،چند نفری از همین بیماران و همراهانشان دورمان حلقه زده اند.یکی از میان جمع با صدای بلند می گوید:اگر صدایتان به گوش مسئولان می رسد از طرف ما بگویید هزینه های دارو و درمان کمر شکن است،آخر یک کارگر با ماهی 600هزار تومان حقوق چطور می تواند ماهی 20میلیون تومان پول دارو بدهد؟
نظر شما