به گزارش سلامت نیوز به نقل از bbc، بر اساس یک مطالعه جدید، ابتلای مادر به کمخونی در دوران بارداری میتواند خطر ابتلای فرزند به بیماریهای قلبی را افزایش دهد.
محققان دانشگاه آکسفورد با تحلیل دادههای ۱۶۵۰۰ مادر، در قالب مطالعهای که توسط بنیاد قلب بریتانیا حمایت مالی شده بود، دریافتند که ابتلای مادر به کمخونی در ۱۰۰ روز اول بارداری، خطر بروز بیماری قلبی مادرزادی در نوزاد را ۴۷ درصد افزایش میدهد.
تخمین زده میشود که نزدیک به یک چهارم زنان باردار در بریتانیا و بیش از یک سوم زنان باردار در سراسر جهان به کمخونی مبتلا هستند؛ وضعیتی که اغلب به دلیل کمبود آهن ایجاد میشود.
طبق اعلام سرویس سلامت همگانی بریتانیا (NHS)، کمخونی به معنای کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون یا کاهش میزان هموگلوبین در گلبولهای قرمز است.
نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که کمخونی شدید در مراحل پایانی بارداری میتواند منجر به مشکلاتی همچون وزن پایین نوزاد هنگام تولد و زایمان زودرس شود. با این حال، تاکنون اطلاعات اندکی درباره تأثیر کمخونی در مراحل اولیه بارداری وجود داشت.
پروفسور دانکن اسپارو، سرپرست این پژوهش، گفت:«ما پیشتر میدانستیم که عوامل متعددی میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی مادرزادی را افزایش دهند، اما یافتههای جدید درک ما از نقش خاص کمخونی را گسترش داده و آن را از سطح آزمایشگاهی به محیط بالینی منتقل کرده است.»
وی افزود که آگاهی از آسیبهای ناشی از کمخونی در اوایل بارداری میتواند به عنوان یک «نقطه عطف جهانی» در پیشگیری از بیماریهای مادرزادی قلبی در نظر گرفته شود.
به گفتهی اسپارو، از آنجایی که کمبود آهن علت اصلی بسیاری از موارد کمخونی است، مصرف گسترده مکملهای آهن توسط زنان — چه در دوران پیش از بارداری و چه در حین آن — میتواند نقش مهمی در پیشگیری از بیماریهای مادرزادی قلبی در نوزادان داشته باشد.
بیماریهای مادرزادی قلبی شایعترین نوع ناهنجاریهای مادرزادی محسوب میشوند و به طور متوسط روزانه در ۱۳ نوزاد در بریتانیا تشخیص داده میشوند. این بیماریها همچنین یکی از علل اصلی مرگومیر نوزادان به شمار میروند.
پیشتر پژوهشگران ارتباطی میان کمخونی ناشی از کمبود آهن در دوران بارداری و بیماریهای مادرزادی قلبی در مدلهای حیوانی مانند موشها یافته بودند. اکنون هدف آنها، تایید این ارتباط در مطالعات انسانی است.
امید میرود که این یافتهها در نهایت منجر به آزمایش مصرف مکملهای آهن به عنوان یک راهکار بالقوه برای کاهش بروز بیماریهای قلبی مادرزادی در آینده شود.