به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،اختلالات کف لگن در زنان، شامل مشکلات متعددی همچون بیاختیاری ادراری و بیرونزدگی ارگانهای لگنی از طریق واژن، یکی از بیماریهایی است که به دلایل مختلفی از جمله زایمان طبیعی، افزایش سن و فشارهای جسمی ایجاد میشود. در این بیماری، بافتهای عضلانی، همبندی و رباطهای کف لگن که وظیفه حمایت از ارگانهای لگنی را دارند، دچار نقص شده و باعث بروز علائمی میشود که در هر فرد بهصورت متفاوت ظاهر میگردد.
دکتر ناهید رادنیا، دانشیار و مدیرگروه زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی همدان، با اشاره به اینکه این اختلالات به علت عملکرد غیرطبیعی عضلات کف لگن به وجود میآید، گفت: «در صورت ضعف یا نقص در این بافتها، ارگانهای مختلف مانند رکتوم، واژن و مثانه ممکن است از موقعیت طبیعی خود خارج شده و در نتیجه مشکلاتی مانند خروج توده از واژن و بیاختیاریهای ادراری و مدفوع بروز کند.»
وی همچنین خاطرنشان کرد که عوامل متعددی میتوانند در بروز این اختلالات مؤثر باشند. بهویژه زایمان طبیعی، که میتواند تغییراتی در ساختار ارگانهای لگنی ایجاد کند، یکی از علل مهم آن است. بهعلاوه، افزایش سن نیز میتواند به ضعف عضلات کف لگن و در نتیجه بروز این مشکلات منجر شود.
این متخصص زنان و زایمان اشاره کرد که برخی فعالیتها نظیر یبوست مزمن، سرفههای طولانیمدت و انجام فعالیتهای سنگین نیز فشار زیادی به ناحیه شکم وارد کرده و باعث بروز این اختلالات میشود. همچنین، نگهداشتن طولانیمدت ادرار میتواند باعث تنبلی مثانه و در نهایت بیاختیاری ادراری در سنین بالا شود.
روشهای درمانی:
دکتر رادنیا با تأکید بر اینکه درمان این اختلالات بستگی به شدت بیماری دارد، توضیح داد که در موارد خفیف، تمرینات کگل، فیزیوتراپی و سایر روشهای غیرتهاجمی میتوانند به پیشگیری از پیشرفت بیماری کمک کنند. در موارد شدیدتر، استفاده از حلقههای داخل واژن یا جراحی ممکن است ضروری باشد.
برای بیاختیاری ادراری ناشی از اختلالات کف لگن، روشهای مختلف درمانی شامل دارودرمانی، جراحی، تمرینات رفتاری و فیزیوتراپی وجود دارد که هرکدام بسته به نوع مشکل به کار گرفته میشوند.
پیشگیری و مراقبتها:
به گفته دکتر رادنیا، پیشگیری از این بیماری اهمیت زیادی دارد. وی توصیه کرد که «زایمان ایمن و مراقبتهای صحیح در دوران بارداری میتواند از آسیب به کف لگن جلوگیری کند.» همچنین، کاهش فشار بیش از حد به لگن در هنگام زایمان و درمان یبوستهای مزمن نیز از اقدامات مؤثر در پیشگیری از این اختلالات است.
در نهایت، وی تأکید کرد که تغذیه مناسب و انجام تمرینات ورزشی مرتبط میتواند به تقویت عضلات کف لگن کمک کرده و از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری کند.
رادنیا همچنین یادآور شد که این اختلالات اگرچه خطر مرگومیر بالایی ندارند، اما میتوانند بهشدت کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند و بر روابط جنسی، فعالیتهای روزمره و سلامت روانی افراد اثرگذار باشند. بنابراین، مراجعه زودهنگام به پزشک و رعایت اصول پیشگیری میتواند به کاهش عوارض این بیماری کمک کند.
نظر شما