به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،در حالی که جهان به سمت پیشرفت‌های علمی و درمان‌های مؤثر روانی حرکت می‌کند، پدیده‌ای همچنان در سایه باقی مانده است؛ مراجعه به دعانویسان و رمال‌ها. در یک جلسه مرسوم، دعانویس با کتاب‌های قدیمی‌اش، به اسم مراجعه‌کننده نگاه می‌کند و با استفاده از نوشته‌های خود، وعده‌های دلگرم‌کننده‌ای می‌دهد. برخی از زنان حاضر در این جلسات به یکدیگر می‌گویند که با دعاهای این افراد می‌توانند مشکلات خود را حل کنند، از بچه‌دار شدن گرفته تا بهبود روابط عاطفی.
بازار داغ خرافات و جاذبه‌های کاذب
دعانویسان به تازگی در فضای مجازی نیز حضوری پررنگ پیدا کرده‌اند و برخی از آنها ادعا می‌کنند که می‌توانند با پرداخت مبلغی از ۵۰۰ هزار تومان تا ۲۰ میلیون تومان، مشکلات مراجعه‌کنندگان را حل کنند. این روند نگرانی‌های زیادی را در میان کارشناسان و روانشناسان برانگیخته است. آنها بر این باورند که دعانویسی و جادو هیچ مبنای علمی ندارد و تنها به خرافات مربوط می‌شود.
متأسفانه، به‌جای مراجعه به مراکز مشاوره و درمان، بسیاری از افراد سرنوشت خود را به دست افرادی می‌سپارند که حتی سواد کافی ندارند. لیلا رحیمیان، روانشناس بالینی، در این باره می‌گوید: «کمبود آگاهی و عدم شناخت از اهمیت روان‌درمانی باعث می‌شود افراد به سمت رمال‌ها و دعانویسان بروند.»
عدم آگاهی و تابوهای اجتماعی
رحیمیان تأکید می‌کند که بسیاری از مردم هنوز با مفهوم و کارکرد روان‌درمانی آشنا نیستند. او می‌افزاید: «مراجعه به روانشناس در جامعه ما هنوز با تابوهایی همراه است و افراد از قضاوت شدن هراس دارند. این تصور غلط باعث می‌شود که آنها به روش‌های غیرعلمی روی بیاورند.»
شاید علت دیگر این رفتار، ناامیدی افراد از مشکلات زندگی‌شان باشد. در این شرایط، مراجعه به دعانویسان به‌عنوان یک راه‌حل سریع و آسان به نظر می‌رسد.
معضلات فرهنگی و اجتماعی
مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز در این زمینه نقش بسزایی دارند. در برخی جوامع، باورهای سنتی افراد را به سمت جست‌وجو برای راه‌حل‌های غیرعلمی سوق می‌دهد. رحیمیان می‌گوید: «اعتقادات مذهبی و سنتی می‌تواند موجب شود که افراد به دعا نویسی به‌عنوان راه‌حلی برای مشکلات روانی خود مراجعه کنند.» این در حالی است که روانشناسان می‌توانند با ارائه راهکارهای علمی و مؤثر، به بهبود شرایط کمک کنند.
مشکلات اقتصادی و دسترسی به خدمات روانشناسی
هزینه‌های بالای مشاوره و روان‌درمانی نیز عاملی دیگر برای عدم مراجعه به روانشناسان است. بسیاری از افراد قادر به پرداخت هزینه‌های بالای درمان نیستند و در نتیجه به سمت راه‌حل‌های غیررسمی گرایش پیدا می‌کنند.
دولت و نهادهای مسئول باید با ایجاد آگاهی و آموزش عمومی در زمینه سلامت روان، به کاهش این پدیده کمک کنند. همچنین باید هزینه‌های درمان روانی را کاهش داده و به‌دنبال ایجاد دسترسی بیشتر به خدمات روانشناسی باشند. این فرهنگ‌سازی می‌تواند به تدریج باعث تغییر نگرش جامعه نسبت به مراجعه به روانشناسان و فاصله‌گیری از خرافات و دعا نویسی شود.
با افزایش آگاهی و تغییر نگرش‌های اجتماعی، می‌توان امید داشت که افراد به جای اعتماد به دعانویسان، به دنبال درمان‌های علمی و منطقی برای حل مشکلات خود باشند.
نظر شما