به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایندیپندنت، سندروم «فراموشی گلوتئال» Gluteal amnesia که به «سندرم باسن مرده» dead butt syndrome هم معروف است، زمانی رخ می‌دهد که عضلات سرینی وظیفه اصلی‌شان را که تثبیت لگن و حفظ تراز مناسب بدن است فراموش می‌کنند.

یکی از علل شایع «سندرم باسن مرده» نشستن طولانی‌مدت است، مانند نشستن پشت میز، تماشای تلویزیون یا فعالیت‌هایی که برای انجام آنها لازم است مدت طولانی نشسته باشیم.

در این حالت عضلات درواقع نمرده‌اند، بلکه ضعیف شده‌اند و فعال نیستند. این وضعیت با ورزش و فعالیت بدنی برگشت‌پذیر است، اما بهبود «فراموشی» عضلات تقریبا دو برابر بیش از مدتی که به این مرحله رسیده‌اند طول می‌کشد. بنابراین بهتر است برای جلوگیری از آن کاری کرد.

آثار سندرم باسن مرده

به گزارش وری‌ول‌هلت، سندرم باسن مرده ممکن است برای اندام‌های دیگر نیز مشکل ایجاد کند. ضعف عضلات سرینی با اختلال‌هایی مانند پیچ‌خوردگی پا، آسیب‌ رباط صلیبی قدامی، درد جلو زانو، مشکل تعادل،‌ گیرافتادگی استخوان ران (FAI) - که اصطکاک و ساییدگی به دنبال دارد و ممکن است به آرتروز یا تعویض مفصل ران منجر شود- کشیدگی عضلات همسترینگ، التهاب یک یا هر دو مفصل ران، درد کمر و آسیب‌های دیگر همراه است.

علائم فیزیکی

سندرم باسن مرده ممکن است با نشانه‌های فیزیکی مانند درد مچ پا، درد لگن، درد زانو، کمردرد، تیر کشیدن شدید پا مشابه سیاتیک و درد یا بی‌حسی در ناحیه باسن همراه باشد.

خطرات کوتاه‌مدت سندرم باسن مرده

در سندروم باسن مرده عضلات سرینی ضعیف می‌شوند و خوب کار نمی‌کنند. این وضعیت باعث می‌شود که عضلات و مفاصل اطراف برای جبران ضعف آن‌ها فشار و استرس اضافی تحمل کنند.

ضعیف شدن عضلات سرینی باعث می‌شود اتکا به عضلات بازکننده ثانویه لگن، مانند همسترینگ و کشنده‌های ران افزایش، یابد و بر ثبات ستون فقرات و بالاتنه اثر منفی بگذارد. این عضلات باید هماهنگ با هم کار کنند. زمانی که ماهیچه‌های یک طرف مفصل مدام سفت و عضلات مقابل شل می‌شوند، مفصل از تراز خارج و نامتعادل می‌شود.

این آسیب‌ها، مانند آسیب همسترینگ، مفاصل ران، کمر و زانوها، ممکن است جدی باشند و حتی به جراحی منجر شوند.

سندرم باسن مرده ممکن است کمردرد مزمن، درد شدید و مشکلات حرکتی در پی داشته باشد.

تمرین‌های اصلاحی سندرم باسن مرده

برای اصلاح بی‌تعادلی، ابتدا باید ماهیچه‌هایی را که بیش از حد فعال بوده‌اند رها و آرام کرد و ماهیچه‌های غیرفعال را به حرکت واداشت.

قبل از هر حرکت اصلاحی حتما باید با پزشک و متخصص مراقبت‌های بهداشت و سلامت مشورت کنید. متخصص ممکن است فیزیوتراپی یا ماساژ درمانی را پیشنهاد کند و حتی ممکن است شما را به ارتوپد ارجاع دهند که در زمینه مشکلات استخوان، عضله، مفصل و بافت‌های نرم تخصص دارد.

با تمرین‌های ورزشی تحمل وزن مانند ددلیفت، لانژ، اسکوآت و استپ‌آپ و همچنین به کمک تجهیزات ورزشی مانند وزنه هم می‌توان عضله سرینی را تقویت کرد.

چگونه عضلات سرینی را فعال نگه داریم؟

از آنجا که سندرم باسن مرده معمولا به‌دلیل نشستن طولانی‌مدت ایجاد می‌شود، یکی از راه‌های پیشگیری از آن پرهیز از نشستن طولانی، و برخاستن و حرکت کردن است. سعی کنید در طول روز تا جایی که می‌توانید بایستید و راه بروید و هر ۲۰ دقیقه بدنتان را کمی حرکت دهید. در برنامه‌های ورزشی‌تان هم حرکاتی را اضافه کنید که به کشش عضلات تاکننده لگن و تقویت عضلات سرینی کمک کند.

راه‌هایی برای کمتر نشستن و تحرک بیشتر

این راه‌ها کمک می‌کند تا در طول روز تحرک بیشتری داشته باشید:

• تنظیم‌ کردن زمان و زنگ هشدار گوشی تا به شما یادآوری کند هر یک ساعت از پشت میز برخیزید و راه بروید.
• منقبض کردن عضلات باسن و کشش همسترینگ در حالت نشسته و به‌شکل منظم.
• اگر ممکن بود، به جای استفاده از آسانسور یا پله برقی از پله‌ استفاده کنید.
• در طول روز به‌شکل منظم حرکات کششی انجام دهید.
• برنامه روزانه‌تان را تغییر دهید و نگذارید بدنتان وارد چرخه سفت و سخت و تکراری شود.
• سعی کنید مدتی ایستاده کار کنید.