به گزارش سلامت نیوز دکتر کامیار سنایی، روانشناس و هیپنوتراپ نوشت: هرچه سن فرد در شروع مداوم استفاده از پورن کمتر باشد و هرچه تمایل آنها برای اعمال صحنه‌های پورن بر روی شریک جنسی‌شان بیشتر باشد، از رابطه با شریک جنسی خود کمتر لذت می‌برند و بیشتر به استفاده از پورن روی می‌آورند. این امر یک سیکل معیوب ایجاد می‌کند.
عوارض پورنوگرافی
- اعتیاد به تماشای پورنوگراقی
- ناتوانی در ارگاسم
- مشکل نعوظ
- زودانزالی
- تغییر ذایقه و تغییر تمایل جنسی
- از دست دادن تمایل جنسی به شریک عاطفی یا همسر
- افسردگی
- کاهش عزت نفس
- احساس تنهایی و انزوا
- تغییر نگرش
- کاهش تمرکز و قدرت حافظه
- انجام رفتارهای تکانه ای و کاهش قدرت تصمیم گیری
بیشتر بدانید: 5 دلیل منطقی برای اینکه تماشای فیلم های پورن زندگی جنسی شما را خراب می کند
۱. اعتیاد به تماشای پورنوگرافی
تماشای پورنوگرافی اعتیاد آور است و پس از مدتی فرد نمی تواند تماشای آنرا کنار بگذارد. فرد بدون تماشای پورنوگرافی دچار اضطراب و افسردگی می شود و بدون آن احساس کسالت و رخوت می کند.
۲. ناتوانی در ارگاسم
افراد بدلیل ترشح بیش از حد دوپامین در مغز پس از مدتی دچار ناتوانی در ارگاسم می شوند و یا آنکه تنها با تماشای پورنوگرافی ارگاسم می شوند و در یک رابطه طبیعی به ارگاسم نمی رسند.
۳. ناتوانی در نعوظ
طبق تحقیقات مهمترین دلیلی که افراد با وحشت بدنبال ترک پورنوگرافی می روند ناتوانی در نعوظ است. طبق تحقیق انجام شده در دانشگاه کانادا ۶۰ درصد افرادی که به تماشای پورنوگرافی اعتیاد دارند دچار اختلال نعوظ می باشند. برای این گروه از افراد رابطه جنسی با شریک عاطفی یا همسر ارضا کننده و لذت بخش نمی باشد.
۴. زودانزالی
اختلال زودانزالی اگرچه همانند اختلال نعوظ شایع نمی باشد ولکن گروهی از افراد بدلیل تماشای پورن دچار آن می شوند.
۵. تغییر ذایقه و تمایل جنسی
ذایقه و تمایل جنسی تحت تاثیر فرهنگ و تجربه تغییر می کند. شیوع تصاویر پورنوگرافیک باعث تغییر علاقه و تمایلات افراد شده است. موضوعات پورنوگرافی امروزه شامل آمیزش همراه با تحقیر، توهین، سکس مقعدی، سکس با خشونت و فتیشیزم می شود. تماشای این صحنه ها بتدریج ذایقه فرد را تغییر می دهد. هرقدر سن شروع تماشای پورن کمتر باشد احتمال تغییر ذایقه فرد بیشتر می شود.
بیشتر بدانید:10 اثر منفی پورن روی مغز ،بدن و روابط اجتماعی افراد
۶. از دست دادن تمایل به شریک عاطفی یا همسر
مسلما تنوع پورنوگرافی میزان تحریک کنندگی پورن قابل مقایسه با شریک جنسی حقیقی نمی باشد. در نتیجه مغز دوپامین بسیار زیادی هنگام تماشای پورن ترشح می کند که این میزان در حین رابطه با یک شریک عاطفی ثابت ترشح نمی شود. بنابراین فرد دیگر توسط شریک عاطفی خود تحریک نمی شود.
۷. افسردگی
تحقیقات انجام شده نشان می دهد افرادی که پورنوگرافی را ترک می کنند نشانه های افسردگی در آنها کاهش پیدا می کند. از دست دادن علاقه، خلق پایین، احساس گناه و خشونت از جمله عوارض تماشای پورن است. جوانانی که از اینترنت بصورت پاتولوژیک استفاده می کنند ۲.۵ برابر بیشتر دچار افسردگی می شوند.
۸. کاهش عزت نفس
تحقیقات نشان می دهد ترک پورنوگرافی باعث افزایش اعتماد بنفس و علاقه بیشتر به روابط اجتماعی می شود. روابط اجتماعی بیشتر خود عامل افزایش اعتماد بنفس می باشد. صرف وقت زیاد در اینترنت مهارتهای اجتماعی فرد را کاهش می دهد و در نتیجه فرد احساس ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران می کند. ضمن آنکه تماشای پورن باعث می شود فرد همواره خود را با بازیگران پورن مقایسه کرده و احساس بدی درباره خود داشته باشد.
۹. احساس تنهایی و انزوا
رابطه تماشای پورنوگرافی و پورنوگرافی رابطه ای دوسویه است. از سویی افرادی که منزوی تر هستند به تماشای پورنوگرافی گرایش بیشتری دارند و از سویی دیگر تماشای پورنوگرافی موجب تنهایی بیشتر فرد می شود. بدلیل آنکه ارتباط مجازی با دیگری نیازمند هیچگونه کسب مهارتی نمی باشد ولی برای آنکه فرد با دیگری حقیقی رابطه برقرار کند باید مهارتهای ارتیاطی خویش در هر چالش گسترش دهد. پس از مدتی فرد خود را فاقد هر گونه مهارت اجتماعی می یابد و در نتیجه منزوی تر می شود.
بیشتر بدانید: آیا دیدن فیلم پورن باعث افسردگی می شود؟
۱۰. تغییر نگرش
تماشای پورنوگرافی بر اساس یادگیری مشاهده ای منجر به تغییر نگرشها و باورها نسبت به زن یا مرد می شود. تحقیقات نشان می دهد مردانی که پورن می بینند شفقت و دلسوزی کمتری نسبت به زنانی که مورد تجاوز قرار گرفته اند دارند، زن را یک کالای جنسی می بینند، دیدگاه های جنسیت زده بیشتری دارند. همچنین کسانی که پورن می بینند احساس رضایت کمتری از زندگی زناشویی دارند.
۱۱. کاهش تمرکز و قدرت حافظه
تحقیقات دانشمندان عصب شناس نشان می دهد اعتیاد به پورن منجر به مشکلات در خافظه، تمرکز و کنترل تکانه ها در برخی افراد می شود. همچنین علتیم اختلال بیش فعالی و عدم تمرکز با شدت اعتیاد به پورن همبستگی دارد. تحقیقات همچنین می گوید پورنوگرافی با کاهش ماده خاکستری مغز در مناطقی که منطبق با عملکرد شناختی است همبستگی دارد.
پیشتر کمتر کسی به عوارض پورنوگرافی فکر می‌کرد و بین پورنوگرافی و مشکلات جنسی رابطه‌ای را تصور می‌نمود.
تصور عموم آن بود که رابطه پورنوگرافی و مشکلات جنسی رابطه‌ای منفی است. به‌عبارت دیگر، تصور آن بود که تماشای پورنوگرافی باعث کاهش و از بین رفتن مشکلات جنسی می‌شود.
حتی جالب‌تر آن بود که گاهاً در کتاب‌های روانشناختی نیز برای حل مشکلات جنسی، تماشای فیلم‌های پورنوگرافی توصیه می‌شد. یعنی حتی در جامعه علمی نیز عوارض پورنوگرافی درنظر گرفته نمی‌شد و تماشای پورنوگرافی تنها یک انتخاب شخصی تلقی می‌شد.
حدوداً از سال ۲۰۰۶ محققین متوجه رشد سریع اختلالات جنسی در مردان زیر ۴۰ سال شدند که نمی‌توانستند آن را با دلایل سنتی همیشگی توجیه کنند، زیرا این دلایل همیشه وجود داشت، ولی رشد تصاعدی اختلالات جنسی از سال ۲۰۰۶ در زمینه‌هایی چون اختلال نعوظ، دیر انزالی، عدم‌رضایت از رابطه جنسی، بی‌میلی و عدم اشتیاق به رابطه با شریک جنسی، خبر از ورود و دخالت عامل جدیدی می‌داد. به‌تدریج محققین تلاش کردند به عوارض پورنوگرافی و فیلم پورن توجه کنند و عوارض را مورد بررسی قرار دهند.
تحقیقات انجام شده درباره عوارض پورنوگرافی
تحقیقات مقطعی انجام شده در سال ۱۹۹۹
میزان اختلال نعوظ و کمبود میل جنسی بین مردان ۱۸ تا ۵۹ سال، حدود ۵ درصد بود. براساس یک مطالعه فراتحلیلی انجام‌شده در سال ۲۰۰۲، میزان اختلال نعوظ بین مردان زیر ۴۰ سال تنها ۲ درصد بوده‌است. مقایسه اجمالی نتایج یک تحقیق روی میزان اختلال نعوظ در سال ۲۰۰۱ و یک‌دهه بعد در سال ۲۰۱۱، خبر از افزایش تصاعدی آن می‌دهد.
در سال ۲۰۰۱ میزان اختلال در بین مردان ۴۰ تا ۸۰ ساله اروپایی ۱۳ درصد بود. درحالیکه تنها یک‌دهه بعد، اختلال نعوظ مردان ۱۸ تا ۴۰ ساله اروپایی بین ۱۴ تا ۲۸ درصد گزارش شد. این آمار وقتی است که می‌دانیم اختلال نعوظ، بیماری وابسته به سن است.
محققین سوئیسی باتعجب دریافتند اختلال نعوظ بین مردان کمتر از ۴۰ سال، ۱۰ درصد بیشتر از مردان بالای ۴۰ سال است. تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد که میزان اختلال نعوظ و میل جنسی بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۳ بیش از ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.
نکته جالب آنکه افزایش اختلال نعوظ تنها در زمینه روانی (ناشی از اضطراب، افسردگی، استرس و …) بوده و میزان اختلال ارگانیک نعوظ (ناشی از مشکلات فیزیولوژیک) ثابت بوده است.
محققین فرضیه‌های متفاوتی را برای دلایل این افزایش تصاعدی ذکر کردند. از جمله: سبک زندگی ناسالم، چاقی، سوءمصرف مواد، سیگار، اضطراب، افسردگی و … . ولی هیچکدام نمی‌توانستند این میزان افزایش اختلال جنسی را توجیه کنند (اینها دلایل سنتی اختلال جنسی هستند). میزان چاقی در این سال‌ها تنها ۴ درصد افزایش یافته، میزان مصرف مواد ثابت مانده و مصرف سیگار حدوداً ۲۰ درصد کاهش یافته بود.
اضطراب و افسردگی نیز همیشه باعث کاهش میل جنسی نمی‌شوند و در بعضی افراد میل جنسی را زیاد می‌کنند. ضمن آنکه میزانی از اضطراب‌ها و افسردگی‌ها ناشی از مشکلات جنسی است و رابطه‌ای دوطرفه بین آنها است. پس نمی‌توان این میزان افزایش در اختلالات جنسی را به آنها نسبت داد.
۳۰۰ تحقیق بر روی ارتباط پورنوگرافی و مشکلات جنسی
تاثیرات پورنوگرافی بر مغز از ارتباط مستقیم بین آنها خبر می‌دهد. می‌دانیم که آغاز به‌کار سایت‌های پورنوگرافی از نوع یوتیوب که نیازی به دانلود نداشته و به‌راحتی قابل مشاهده‌اند، سال ۲۰۰۶ است که همزمان با آن اینترنت پر سرعت نیز در دسترس قرار گرفت.
پس از آن تحقیقات زیادی بر روی تاثیر پورنوگرافی بر مغز انسان، فیلم پورن، اختلالات جنسی، میزان رضایت از روابط جنسی، ثبات ازدواج و … صورت پذیرفت که در ادامه به نتایج تعدادی از آنها اشاره خواهیم کرد. بنابراین به‌تدریج محققین تلاش کردند تا درک کنند آیا این مشکلات جنسی از عوارض پورنوگرافی می‌باشد؟
در سال ۲۰۰۷
محققین موسسه کینزی که روی ارتباط پورنوگرافی و مشکلات جنسی تحقیق می‌کردند، پس از مصاحبه با افرادی که در بارها و مکان‌هایی کار می‌کردند که همواره فیلم پورنوگرافیک پخش می‌شد، دریافتند بیش از نیمی از آنها به مشکل نعوظ دچار هستند. در طی تحقیق، وقتی آنها به تماشای فیلم پورن کلاسیک می‌نشستند، هیچگونه نعوظی در آنها به‌وقوع نمی‌پیوست.
آنها بیان داشتند تنها پس از مشاهده فیلم‌های پورنوگرافیک غیرمعمول و یا خشن تحریک می‌شوند و به نعوظ می‌رسند. سپس، تحقیقات بسیاری در زمینه ارتباط فیلم‌های پورنوگرافیک و مشکلات جنسی به‌طور عام و تاثیر پورنوگرافی بر مغز به‌طور خاص آغاز شد.
به‌طور مثال، تحقیقی در سال ۲۰۱۵ نشان داد دانش‌آموزانی که بیش از یکبار در هفته فیلم‌های پورنوگرافیک تماشا می‌کنند، ۱۶ درصد میل جنسی کمتری نسبت به افرادی که تماشا نمی‌کنند، دارند. این میزان برای دانش‌آموزانی که کمتر از یکبار در هفته فیلم پورنوگرافیک تماشا می‌کنند، ۶ درصد بود.
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۴
توسط برونر و بن زیون نشان داد افرادی‌که به‌جهت مشاهده فیلم‌های پورنوگرافیک دچار عوارض پورن مانند اختلالات میل جنسی در رابطه‌شان با شریک جنسی شده‌اند، ۸ ماه پس از توقف کامل تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک گزارش کردند که می‌توانند با شریک جنسی‌شان به ارگاسم برسند و از رابطه با شریک جنسی خود احساس رضایت دارند، اموری که پیشتر از آن ابراز نارضایتی می‌کردند. محققین پس از تحقیقات بسیاری (بیش از ۲۰۰ تحقیق مختلف) که روی رابطه بین پورنوگرافی و مشکلات جنسی (اختلالات جنسی) انجام دادند، مشاهده کردند رابطه مستقیمی بین اختلالات جنسی و مشاهده پورنوگرافی وجود دارد. همچنین مشاهده کردند هرجا فرد از مشاهده فیلم‌های پورن پرهیز می‌کند، پس از گذشت مدت زمانی اختلالات جنسی و مشکلات رابطه بهبود می‌یابد. بنابراین مشاهده محققین نشان می‌داد عوارض پورنوگرافی با تماشای پورنوگرافی ایجاد می‌شد و هنگام قطع تماشای پورنوگرافی، عوارض پورنوگرافی از بین می‌رفت و نشانه‌های مشکلات جنسی کاهش می‌یافت.
عوارض پورنوگرافی بر مشکلات جنسی و تأثیر پورنوگرافی بر مغز
حال اجازه بدهید به دلایل این مشکلات اندکی بیشتر بپردازیم. تحقیقات علمی نشان می‌دهد فیلم‌های پورنوگرافی بسیار بیشتر از موارد شهوت‌برانگیز سنتی و حتی رابطه‌جنسی واقعی، باعث تحریک فرد می‌شود. علت این امر را می‌توان در توانایی تغییر و تنوع صحنه‌های جنسی دانست. این تنوع و تازگی باعث تحریک بیشتر، ارضا سریعتر، مدت زمان بیشتر نعوظ و حتی افزایش مایه منی می‌گردد. فرد حین تماشای فیلم پورنوگرافی به‌راحتی و با یک کلیک ساده می‌تواند فرد جدیدی را ببیند و صحنه جنسی جدیدی را بدون تلاش و هزینه زیاد بنابر انتخاب خودش مشاهده کند. بنابر تحقیقی که در سال ۲۰۱۵ بر روی تاثیر پورنوگرافی بر توانایی تاخیر در لذت انجام شد، مشاهده شد که پورنوگرافی به‌جهت خاصیت سهل‌الوصول بودن و تنوع بسیار آن در فعال کردن سیستم پاداش مغز، بی‌نظیر عمل می‌کند که این امر باعث تکانه‌ای و بدون فکر عمل کردن و عدم توانایی در تاخیر لذت در فرد می‌شود.
پدیده اثر کولیج (Collidge Effect)
در آزمایشی که روی موش‌ها انجام شد، مشاهده شد زمانی‌که موش مذکری را در قفسی با یک موش ماده‌ی آماده رابطه جنسی قرار می‌دهند، موش مذکر در ابتدا چندین بار با او رابطه جنسی برقرار می‌کند و پس از مدتی خسته می‌شود. حتی اگر موش ماده بیشتر بخواهد، ولی موش نر دیگر رابطه برقرار نمی‌کند.
اما در این هنگام اگر موش ماده جدیدی را وارد قفس کنند، موش نر مجدداً جان تازه‌ای گرفته و با او ارتباط جنسی برقرار می‌کند و تلاش می‌کند او را باردار کند. اگر تعویض موش ماده را بازهم انجام دهید، موش نر آنقدر رابطه جنسی برقرار می‌کند تا از حال می‌رود.
به این پدیده، اثر کولیج (Collidge Effect) می‌گویند. انسان نیز در هنگام مشاهده فیلم پورنوگرافی و دیدن هنرپیشه‌های متفاوت، اسپرم بیشتر و در زمان کمتری تولید می‌کند. پدیده اثر کولیج باعث می‌شود فرد ساعت‌ها به تماشای فیلم‌های پورنوگرافیک مشغول شود.
فیلم‌های پورنوگرافیک معمول پس از مدتی برای فرد عادی شده (همانند موش ماده تکراری) و او مجبور است تا برای تحریک بیشتر به صحنه‌های غیرمعمولی همچون رابطه جنسی غیرکلاسیک، سکس همراه با خشونت، سکس همجنس و … بپردازد.
از سویی، او دیگر با تماشای یک فیلم راضی نمی‌شود و مجبور است تب‌های (tabs) بیشتری را به‌طور همزمان باز کند تا از هرکدام تنها صحنه‌های متنوع و تحریک کننده‌اش را تماشا کند. گاهاً آنها مجبورند ۵ تا ۶ تب را همزمان باز کنند تا بتوانند رضایت خاطر کسب کنند.
تاثیر پورنوگرافی بر مغز از طریق ایجاد تنوع است. تنوع و تازگی باعث فعالیت سیستم پاداش می‌شود و بر روی انگیزش، یادگیری و حافظه تاثیر می‌گذارد. تنوع و تازگی باعث انفجار دوپامین در نواحی‌ای از مغز می‌شود که مرتبط به‌سیستم پاداش و رفتار معطوف به‌هدف است.
هنگام تماشای پورن
به‌دلیل ترشح زیاد هورمون دوپامین، فرد آمادگی زیادی برای شرطی شدن دارد. او به‌تماشای فیلم پورن و تازگی آن شرطی می‌شود و توانایی نعوظ در برابر شریک جنسی‌اش را از دست می‌دهد. و همچنین تنها در هنگام تماشای فیلم پورنوگرافیک می‌تواند به نعوظ و ارگاسم برسد.
استفاده‌کننده فیلم پورنوگرافیک انتظار تغییر هر لحظه شرایط و تازگی و تغییر دائم بازیگر فیلم پورن را دارد و با آن شرطی می‌شود. بنابراین شریک جنسی‌اش به‌زودی دلش را می‌زند و کسل‌کننده می‌شود و به‌تبع آن در مغز فرد دوپامین کمتری ترشح می‌شود. پورن به اختلال وویریسم (کسی که تنها با تماشای سکس دیگران ارضا می‌شود) نیز دامن می‌زند.
زیرا فرد زمانی که به برانگیختگی می‌رسد در حال تماشای سکس افراد دیگر است. بنابراین مغزش به تماشای سکس افراد دیگر نیز شرطی می‌شود. این امر باعث می‌شود در مغز او ارتباط بین رابطه جنسی با شریک جنسی و برانگیختگی کاهش یابد.
پدیده‌های ذکر شده دلایل پتانسیل بالای پورنوگرافی برای اعتیادزا بودن را توضیح می‌دهند.
طبق تحقیقات صورت گرفته
هرچه سن فرد در شروع مداوم استفاده از پورن کمتر باشد و هرچه تمایل آنها برای اعمال صحنه‌های پورن بر روی شریک جنسی‌شان بیشتر باشد، از رابطه با شریک جنسی خود کمتر لذت می‌برند و بیشتر به استفاده از پورن روی می‌آورند. این امر یک سیکل معیوب ایجاد می‌کند.
تحقیقی که در سال ۲۰۰۷ انجام شد، آشکار کرد که افرادی‌که اکثر زندگی جنسی خود را به تماشای فیلم پورن و همزمان خودارضایی پرداخته‌اند، ساختار مغزی‌شان تغییر پیدا می‌کند و تنها در هنگام تحریک دیداری می‌توانند به ارگاسم برسند. تاثیر پورنوگرافی بر مغز از طریق تغییر ساختار مغز می‌باشد.
پورنوگرافی باعث می‌شود فرد بدون وجود فاکتورهایی که در طول تاریخ برای رسیدن به لذت لازم بوده، به‌لذت دست یابد. به دلیل خاصیت انعطاف‌پذیری (Plasticity) که مغز دارد، با مشاهده پورنوگرافی مسیر جایگزینی برای کسب لذت در مغز ایجاد می‌شود که شریک جنسی دیگر در آن نقشی ندارد و در طول مدت باعث می‌شود فرد در کنار شریک جنسی در رسیدن به نعوظ دچار مشکل شود.
پدیده حساسیت‌زدایی (Desensitization)
انفجار بیش از اندازه دوپامین در مغز به‌واسطه تماشای صحنه‌های متنوع فیلم‌های پورنوگرافیک در سایت‌های اینترنتی، تجربه‌ای را باعث می‌شود که مغز انسان در طول تاریخ با آن مواجه نشده و در نتیجه مغز، آمادگی انطباق با آن را ندارد. به‌جهت تطبیق با این پدیده، گیرنده‌های دوپامین کاهش می‌یابد و در نتیجه فرد ناچار است هربار برای رسیدن به همان مقدار لذت، تحریک بیشتری دریافت کند. به این پدیده حساسیت‌زدایی (Desensitization) می‌گویند.
پدیده حساسیت‌زدایی به مشکلاتی نیز دامن می‌زند. در تحقیقی که بر روی تاثیر عوارض پورنوگرافی بر فاکتورهای کیفیت ازدواج انجام شد، ۲۰۰۰۰ زوج مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که افرادی‌که در یک سال گذشته فیلم پورن تماشا کرده بودند، میزان طلاق و رابطه خارج از ازدواج در آنها بالاتر بود.
همچنین میزان رضایت از ازدواج و در کل رضایت از زندگی در آنها در مقایسه با گروهی‌که فیلم پورن تماشا نکرده بودند، پایین‌تر بود. این تحقیق همچنین کشف نمود که هر قدر میزان تماشای پورن فرد بیشتر بود و فرد صحنه‌های غیرمعمول بیشتری را تماشا می‌کرد، کیفیت ازدواج پایینتری داشت.
در تحقیق دیگری مشاهده شد هر قدر فرد میزان بیشتری به تماشای رفتارهای جنسی غیرمعمول می‌پردازد، تمایل بیشتری دارد که این رفتارها را در ارتباط با شریک جنسی خود بازتولید کند.
عوارض پورنوگرافی بر جهت‌گیری جنسی
در تحقیقی، ۴۹ درصد از مردانی که پورنوگرافی تماشا می‌کردند، اذعان داشتند که فیلم‌های پورنی تماشا می‌کنند که پیشتر هیچ علاقه‌ای به تماشای آنها نداشتند و از آن احساس انزجار می‌کردند. به‌عبارت ساده‌تر، پورن جهت‌گیری جنسی در آنها را تغییر داده بود. نکته هشداردهنده‌تر آن است که افرادی‌که در سنین پایین‌تر شروع به تماشای پورن کرده بودند، تمایل بیشتری به تماشای صحنه‌های منحرفانه، مازوخیستیک، سادیستیک، کودک‌آزاری و وحشیگرانه داشتند. به‌عبارتی، تماشای پورنوگرافیک در سنین پایین‌تر باعث تغییر دیدگاه پایه‌ای درباره رابطه جنسی می‌شود. زیرا الگوهای پورن در ذهن فرد به‌عنوان معیار رابطه جنسی نقش می‌بندد و به‌عنوان معیار عملکرد و کسب لذت در او عمل خواهد کرد.
نکته بعدی آن است که در خصوص پورنوگرافی و مشکلات جنسی، فرد به‌تدریج دیگر از این صحنه‌ها نیز احساس رضایت نمی‌کند و مانند دفعات ابتدایی تحریک نمی‌شود، پس به‌دنبال صحنه‌های باز هم تحریک‌کننده بیشتری می‌رود. از جمله روابط بین همجنس، تجاوز، سکس‌های گروهی همراه با مستی و عیاشی و … . در نهایت با تصویر کردن و خیال‌پردازی از انجام این صحنه‌ها با زنان پیرامونش، سعی در تحریک بیشتر خود می‌کند. او پیشتر هربار با تماشای پورن به خودارضایی می‌پرداخت، ولکن به‌تدریج توانایی و تمایل به خیال‌پردازی را از دست داده و میل به خودارضایی او نیز کاهش یافت.
نظر شما