به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان امروز،افزایش نجومی قیمتهایی که باعث شده زندهها را بیشتر از مردگان و چالشهای بیماری ، نگهداری و… دچار چالش کند. دیگر زمان اینکه بگوییم «میمیرم و راحت میشوم» گذشته است، حالا خوابیدن توی قبر هم پول میخواهد، آن هم قیمت یک خانه در سالهای پیش. برای صحت سنجی این ادعا لازم نیست راه دوری بروید بلکه کافی است نگاهی به لیست هزینههای خدمات بهشت زهرا و مراسم های بعد از آن داشته باشید و آن زمان میتوان شهرهای دیگر و کل کشور را مثال زد که هزینهها تا چه اندازه برای خاکسپاری، مراسم ترحیم، سوم، هفتم و چهلم، آنقدر افزایش داشته که برای زندهها تا سالها قرض و بدهی بالا میآورد.
فیش هزینههای یک کفن و دفن ساده در یکی از ارزانترین بخشهای بهشت زهرا در تهران نشان میدهد هزینه شستوشوی متوفی ۴۰۰ هزار تومان، هزینه جا بهجایی جسد از غسالخانه در بهشت زهرا تا محل قبر ۵۰۰ هزار تومان ناقابل! و سنگ کوچکی هم که به طور موقت روی قبر گذاشته میشود ۴۲۵ هزار تومان است. اما نکته مهم این است که هزینهها به همین جا ختم نمیشود. هزینه رسمی خرید قبر و کفن و دفن در بهشت زهرا در قطعات جدید حدود ۱۱ میلیون تومان است. گرچه قسمت قبر در قطعات قدیمی بسیار گرانتر است، رقمی که به گفته مدیرعامل بهشت زهرات بین ۷۰ تا ۱۳۵ میلیون تومان! برآورد شده.
حالا بگذریم از اینکه اگر بخواهید از دلالها یک جای دنج و لاکچری قبر بخرید باید تا یک میلیارد تومان پیاده شوید!.البته در این رابطه هزینه ناهار و پذیرایی را باید به آن اضافه کرد که ارتباطی با آرمستان ندارد. حالا اگر به اینها هزینههای پذیرایی از قبیل خرما و حلوا، اجاره صندلی و وسایل صوتی و مداح را نیز اضافه کنید در همان روز خاکسپاری باید چیزی حدود ۴ تا ۵ میلیون تومان بابت این خدمات کنار بگذارید.
جالب اینجاست که روی فیش ها نوشته شده که هر گونه پرداخت وجه بدون فیش، خارج از ضوابط سازمان است. با این حال بعضی مراجعان میگویند از آنها هزینههای دیگری گرفته شده که گویا نظارتی بر آن نیست.مثلا در فیش بهشت زهرا ۴۰۰ هزار تومان هزینه مداحی دریافت شده اما گویا هزینههای دیگری هم به همین نام هنگام خاکسپاری دریافت میشود.
هزینه های بعد از کفن و دفن
اولین هزینه بعد از خاکسپاری، هزینه سنگ قبر است که از حدود ۱۲ میلیون تومان شروع میشود و تا چند صد میلیون تومان هم میرسد. نرخی که باید به آن هزینه سنگ نوشت و کارگذاری آن را نیز اضافه کرد که چیزی بالغ بر ۳ تا ۴ میلیون تومان است. اما بعد از خاکسپاری تازه نوبت به مراسم های رسمی و عرفی بعد از آن است. از سوم و هفتم گرفته تا مراسم شب چهلم.
در این بین بازماندگان باید حداقل دوبار مراسم های خود را در مساجد برگزار کنند. مساجدی که بسته به محل و امکانات و زیبایی که دارند، هزینه ۲ ساعت اجاره به همراه مداح در آنها بین ۴ تا ۲۰ میلیون تومان است. ضمن آنکه هزینه پذیرایی برای این مراسمها نیز چیزی حدود ۲ میلیون به ازای هر مراسم میشود؛ هزینه ای که برای حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر در نظر گرفته میشود.
۱۰۰ میلیون ناقابل
در کنار اینها رسم است که خانواده متوفی حداقل دو وعده غذای خیرات برای حاضران در نظر میگیرند. یکی در مراسم خاکسپاری و دیگری در مراسم چهلم. گرچه در سالهای اخیر این مراسم نیز از چشم و هم چشمیهای مردم در امان نمانده و صاحب تالارها به لطف این خصلت ایرانیها، پول های هنگفتی به جیب میزنند. سالن های پذیرایی که نرخ اجاره آنها همراه با غذا محاسبه
می شود.
با منوهایی از ۳۰۰ هزار تومان و در برخی هتلها برای هر نفر تا یک میلیون تومان برای هرپرس غذا. حالا اگر بخواهید میوه و حلوا و چای و قهوه و نسکافه نیز به منوی خود اضافه کنید باید بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان به ازای هر نفر اضافه نمایید! هزینه سرویس همگانی برای انتقال میهمانان از مراسم خاکسپاری تا تالار نیز از دیگر مواردی است که نباید نادیده گرفت. هزینهای که برای هر اتوبوس حدود ۲ میلیون تومان است.
هزینه دسته گل نیز از همین دست هزینههاست. دسته گل هایی با قیمت حداقل یک میلیونی تا دسته گل های ۱۰ – ۲۰ میلیونی. حالا اگر بخواهید برای مراسمتان فیلمبردار و عکاس هم داشته باشید که به لیست هزینه هایتان باید چیزی حدود ۵ تا ۱۰ میلیون تومان اضافه کنید! در این میان مسلما هزینه های پیش بینی نشده نیز کم نیستند که باید برای آنها رقمی معادل ۱۰ درصد کل هزینه ها را در نظر گرفت.به عبارتی به نظر میرسد برگزاری یک مراسم عزاداری برای مرده و بازماندگان وی حداقل چیزی حدود ۱۰۰ میلیون تومان آب میخورد.
به عبارتی اگر بخواهیم آن را با حقوق پایه حدود ۸ میلیونی محاسبه کنیم میتوان گفت هر کارمند ایرانی برای اینکه حداقل برای مرگش بتواند یک مراسم «حداقلی» بگیرد باید حدود ۱۴ ماه از حقوق خود را کنار بگذارد! تازه اینها هزینههای حداقلی برای برگزاری مراسم عزاداری و خاکسپاری است. بسته به نوع تالار، غذاها و پذیرایی، نوع ماشین عمومی و…. این رقم می تواند تا چند برابر هم افزایش یابد. پس حق داریم که بگوییم، «کی می گه، بمیریم راحت میشویم؟!».
نظر شما