در حرفه مددکاری اجتماعی به شمار می روند. بنابراین در حرفه مددکاری اجتماعی و در روند کار با گروه های هدف می تواند بسیار راهگشا باشد.

این تکنیک ها و ابزارها به تنهایی در روند کار معنایی ندارند. در واقع در هنگام کار با مددجو و استفاده از تئوری ها و مُدل های کار با مددجو می توان برای پیشبرد کار و رسیدن به اهداف کار از آنها استفاده کرد.

حال باید این فرض را در نظر گرفت که زمانی که کار با مددجو از پشتوانه تئوریک و نظری برخوردار نیست این ابزارها مانند مصاحبه چه معنایی دارد.

نبود واحدهای درسیِ مختصِ این تکنیک ها و ابزارها به صورت جداگانه از کمبود های آموزشی در حرفه و رشته دانشگاهی مددکاری اجتماعی است.

مسائل و مشکلات موجود در کارورزی

همان طور که از تعاریف مختلف مددکاری اجتماعی نمایان است، از ویژگی های مددکاری اجتماعی داشتن مهارت و کاربردی بودن آن است. با توجه به این ویژگی ها مقوله کارورزی در مددکاری اجتماعی از اهمیت بسزایی برخوردار است و به نوعی نقطهء عطف مددکاری اجتماعی محسوب می شود. در این راستا علاوه بر موارد آموزشی تأثیرگذار بر کیفیت کارورزی ها، سرپرستی در کارورزی، موسسه و … می توانند تأثیرگذار باشند.

عدم شناخت کافی برخی موسسات در رابطه با حرفه مددکاری اجتماعی و به تبع آن عدم مسئولیت نسبت به راهنمایی و آموزش دانشجو و سپردن بعضا کارهایی متفرقه که در شأن حرفه و رشته دانشگاهی مددکاری اجتماعی نمی باشد از جمله موارد مربوط به موسسه است که هم انگیزه دانشجو برای یادگیری را از بین می برد و هم به نوعی اصول کلی آموزش را زیر سوال می برد.

سرپرستی در کارورزی مددکاری اجتماعی و وجود سرپرست در امر آموزش کاربردی بسیار اهمیت دارد اما مواردی مانند عدم نظارت دقیق سرپرست، سلیقه ای کار کردن و ارزشیابی های متفاوت بدون توجه به دستورالعمل و اقدامات انجام شده توسط دانشجو از جمله مشکلات موجود در بحث سرپرستی است. (یادداشت مربوط به این قسمت با توجه به تجربه و مشاهدات نویسنده و گفت و گو با دانشجویان است).

ضعف سیاست گذاری آموزش در مددکاری اجتماعی

از دو دهه پیش دانشگاه های علامه طباطبایی و علوم بهزیستی و توان بخشی به آموزش علمی و عملی دانشجویان مددکاری اجتماعی می پردازد.

ابتدا در دوره کارشناسی و به مرور در دوره های ارشد و دکتری پذیرش داشته است و به تربیت متخصصین مددکاری اجتماعی در سطوح متفاوت می پردازد. حال با توجه به حساسیت حرفه و رشته مددکاری اجتماعی یکی از سیاست های آموزشی در این حرفه راه اندازی این رشته در دانشگاه های علمی کاربردی است.

دانشگاه های علمی کاربردی با هدف تربیت تکنسین و افزایش مهارت کارکنان سازمان های مربوطه راه اندازی شده است اما امروزه در بسیاری از رشته ها بالاخص مددکاری اجتماعی پذیرش دانشجو دارد که این پذیرش تنها با داشتن مدرک دیپلم و گواهی سلامت و بدون هرگونه آزمون و ارزیابی انجام می گیرد.

پذیرش در دوره کاردانی با گرایشاتی مانند خانواده، اورژانس اجتماعی، کودک و … است که بررسی چارت درسی نشان دهنده آن است که اینها به نوعی فقط پسوند هستند و تفاوت فقط در تعداد محدودی واحد درسی و منبع است. علاوه بر این موارد باید به این موضوع اشاره کرد که مددکاری اجتماعی غیر از رشته بودن یک حرفه است که نیاز به گذراندن واجدهای کاربردی کارورزی است و این در حالی است که دانشجویان در دانشگاه های علمی کاربردی در دوره کاردانی تنها تعداد واحد کمی را می گذرانند و این به نظر نمی تواند پاسخگوی آموزش و یادگیری این دانشجویان باشد.