به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی بسیاری از مردم از کم خوابی شکایت دارند، اما برخی با مشکلی دیگر یعنی پرخوابی دست و پنجه نرم می کنند.

پرخوابی یک اختلال خواب است که با شکایت از خواب آلودگی بیش از حد در طول روز که به طور منظم یا اغلب حتی پس از 10 ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب رخ می دهد، مشخص می شود.

ماریشکا براون، کارشناس خواب در مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH) گفت: خواب سالم شامل سه چیز عمده است.

• یکی میزان خواب شماست.
• دیگری کیفیت خواب است - خوابی بی وقفه و با طراوت. آخرین یک برنامه خواب ثابت است.
• اگر بیش از 9 ساعت در شب می خوابید و احساس شادابی نمی کنید، ممکن است به دلیل برخی از مشکلات پزشکی زمینه ای باشد.

اگر از خود می‌پرسید: «چرا من اینقدر به خواب نیاز دارم»، در اینجا رایج‌ترین دلایل آن و چند نکته در مورد اینکه چگونه روال خواب خود را اصلاح کنید، آورده شده است.

در حالی که نیازهای فردی به خواب ممکن است بسته به سن و شرایطی مانند بیماری، استرس یا سطح فعالیت بدنی متفاوت باشد، کارشناسان توصیه می کنند که دانش آموزان مدرسه 9 ساعت در شب و نوجوانان 8 تا 10 ساعت بخوابند، در حالی که بزرگسالان. ممکن است فقط به هفت ساعت یا بیشتر نیاز داشته باشد. برخی از بزرگسالان که به عنوان افراد طولانی خواب شناخته می شوند، به طور طبیعی به 10 تا 12 ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و این نه به دلیل یک بیماری، بلکه به دلیل استعداد طبیعی بیولوژیکی آنها است.

چرا من اینقدر می خوابم؟

ممکن است به دلایل طبیعی زیر بیشتر از حد معمول نیاز به خواب داشته باشید:

• افزایش فعالیت بدنی،
• استرس
• جت لگ
• در حین و بلافاصله پس از بهبودی پس از بیماری یا جراحی.

نه تنها این، یک تفسیر منتشر شده در مجله پزشکی تنفسی Lancet اخیراً نشان می دهد که خواب بیشتر هنگام دریافت واکسن باعث بهبود تولید آنتی بادی و پاسخ ایمنی کلی شما می شود.

شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا سابقه تروما در گذشته نیز می تواند باعث پرخوابی شود. میشل دراپ، از مرکز اختلالات خواب کلیولند گفت: این وضعیت در 15 درصد از افراد مبتلا به افسردگی وجود دارد.

NIH می گوید اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا نارکولپسی نیز می توانند باعث پرخوابی شوند. آپنه خواب، که شامل توقف و شروع مکرر تنفس در طول شب است، یکی از علل شایع پرخوابی است. در این میان، نارکولپسی نیز خواب را مختل می کند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است به طور ناگهانی و بدون هشدار به خواب بروند و ممکن است دچار خواب آلودگی شدید در طول روز و خواب پراکنده در شب شوند.

اگر فکر می کنید ممکن است اختلال خواب داشته باشید، کارشناسان NIH توصیه می کنند که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید و یک مطالعه خواب را در نظر بگیرید. آکادمی پزشکی خواب آمریکا اطلاعاتی در مورد آزمایش آپنه خواب ارائه می دهد.

عوامل تغذیه ای نیز ممکن است در پرخوابی نقش داشته باشند. برای مثال، تحقیقات اخیر سطوح پایین ویتامین B را با پرخوابی مرتبط دانسته است. طبق گفته NIH، سوء مصرف مواد، خواه شامل الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی باشد، با پرخوابی نیز مرتبط است. افراد مبتلا به چاقی یا سایر بیماری های مزمن ممکن است دچار پرخوابی شوند.

در نهایت، برخی داروها یا ترک یک دارو می تواند باعث پرخوابی شود. طبق گفته هاروارد هلث، داروهایی که می توانند باعث خستگی شوند عبارتند از داروهای آلرژی، داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب، قرص های فشار خون، شل کننده های عضلانی، مواد افیونی، داروهای تشنج یا صرع، داروهای پارکینسون و درمان های سرطان. اگر فکر می کنید داروهای تجویزی شما ممکن است باعث پرخوابی شود، هر گونه نگرانی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید و از داروهایی که به شما کمک می کند بیدار بمانید، بدون تأیید ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود استفاده نکنید.

چگونه خواب بهتری داشته باشیم

اصلاح روال خواب شما تا زمانی که هیچ بیماری زمینه ای وجود نداشته باشد، می تواند پرخوابی را از بین ببرد یا حداقل آن را آسان کند. علاوه بر بهبود بهداشت خواب، انتخاب سبک زندگی خود را در زمینه هایی مانند فعالیت بدنی، تغذیه، مدیریت استرس و حمایت اجتماعی نیز در نظر بگیرید.

کارشناسان NIH نکات بهداشتی خواب زیر را برای داشتن خواب بهتر در شب توصیه می کنند:

• به یک برنامه خواب ثابت پایبند باشید
• روزانه کمی ورزش کنید
• برای قرار گرفتن در معرض نور طبیعی به بیرون بروید
• برای کاهش بیداری حداقل هشت ساعت قبل از خواب از نیکوتین و کافئین خودداری کنید
• از چرت زدن بعد از ظهر خودداری کنید و هنگام چرت زدن کمتر از یک ساعت چرت بزنید
• از خوردن وعده های غذایی زیاد و الکل درست قبل از خواب خودداری کنید
• استفاده از وسایل الکترونیکی را 30 دقیقه قبل از خواب محدود کنید
• از دراز کشیدن در رختخواب بیدار خودداری کنید. اگر در عرض 20 دقیقه نتوانستید به خواب بروید، برخیزید

اگر این تلاش‌ها را انجام می‌دهید، اما همچنان برای داشتن یک خواب آرام در شب تلاش می‌کنید، به پزشک خود مراجعه کنید تا تعیین کنید که آیا ممکن است یک بیماری زمینه‌ای داشته باشید یا به استراتژی‌های بهتری برای کاهش استرس اضافی نیاز دارید.