به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول مایند، فلج خواب معمولاً با ترس شدید و توهمات واضح همراه است که تشخیص واقعیت و رویا را برای فرد دشوار می کند. علائم ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد، اما معمولاً بیش از 20 دقیقه باقی نمی‌ماند.
افرادی که این نوع فلج را تجربه می‌کنند، گاهی از سایر اختلالات خواب مانند نارکولپسی نیز رنج می‌برند، بنابراین مهم است که هنگام جستجو برای درمان این بیماری، از مشکلات اساسی آگاه باشید.
فلج خواب می تواند ناراحت کننده و ترسناک باشد، اما خوشبختانه درمان هایی وجود دارد که می تواند به مدیریت این علائم کمک کند.
علائم فلج خواب
فلج خواب یک ناتوانی موقت در حرکت یا صحبت کردن است که هنگام بیدار شدن یا به خواب رفتن رخ می دهد. ممکن است برای چند ثانیه یا چند دقیقه طول بکشد، اما اگر ندانید که چیست، می‌توانید وحشت را احساس کنید.
در طول فلج خواب، بدن شما فلج می شود در حالی که ذهن شما فعال و هوشیار باقی می ماند. ممکن است نتوانید هیچ بخشی از بدن خود از جمله چشم ها، اندام ها و سر را حرکت دهید. همچنین ممکن است احساس نگه داشتن توسط یک نیروی نامرئی و همچنین توهمات شنوایی را تجربه کنید.
علیرغم احساس ترس و درماندگی در طول این دوره ها، آنها معمولاً بی ضرر هستند و به دلیل اختلال در انتقال طبیعی بین هوشیاری (بیداری) و بیهوشی (خواب) ایجاد می شوند.
در زیر لیستی از علائم خاص فلج خواب آمده است:
- احساس فلج شدن یا ناتوانی در حرکت
- احساس فشار روی قفسه سینه
- دشواری در تنفس
- احساس ارتعاش، شناور شدن یا گزگز در بدن
- ضربان قلب غیر طبیعی و یا تعریق
- توهمات بینایی و شنیداری (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعا وجود ندارند)
- احساس ترس یا وحشت
شناسایی فلج خواب
فلج خواب به عنوان یک اختلال خواب و بیداری مرتبط با خواب حرکت سریع چشم (REM) طبقه بندی می شود.
در طول خواب REM، بدن به طور طبیعی فلج می شود تا از عملی کردن رویاهایمان جلوگیری کند. اگر این روند به هر دلیلی مختل شود، می تواند به دوره های فلج خواب منجر شود. معمولاً در طول انتقال بین حالت های بیداری و خواب REM اتفاق می افتد که می تواند توسط استرس، خستگی، برخی داروها یا تغییر در الگوهای خواب ایجاد شود.
متأسفانه، هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند به طور قطعی فلج خواب را شناسایی کند و سایر شرایط مانند نارکولپسی یا اختلالات تشنج را رد کند.
علل فلج خواب
علت دقیق فلج خواب ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که با اختلال در انتقال طبیعی بین بیداری و خواب REM مرتبط است. عوامل خاصی می توانند خطر ابتلا به دوره های فلج خواب را افزایش دهند مانند:
- استرس
- کم خوابی یا الگوهای خواب نامنظم
- مصرف داروهایی که بر چرخه های REM تأثیر می گذارند مانند داروهای ضد افسردگی
- اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب
- تجارب آسیب زا، مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
- باورهای غیر معمول
مهم نیست که علت آن چیست، مهم است که به یاد داشته باشید که فلج خواب خطرناک نیست و هیچ آسیب فیزیکی ایجاد نمی کند. بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به این دوره‌ها، خواب با کیفیت خوب و به طور مداوم و مدیریت سطوح استرس است.
انواع فلج خواب
دو نوع فلج خواب وجود دارد: فلج خواب جدا شده (ISP) و فلج خواب منزوی مکرر (RISP)
فلج خواب جدا شده (ISP)
ISP یک قسمت منفرد از فلج خواب است که معمولاً به دلیل الگوی خواب نامنظم یا سطوح بالای استرس ایجاد می شود.
معمولاً با هیچ بیماری زمینه‌ای مرتبط نیست و به راحتی می‌توان با تغییراتی در سبک زندگی مانند استراحت کافی و مدیریت سطوح استرس برطرف شود.
فلج خواب منزوی مکرر (RISP)
از سوی دیگر، RSP با دوره های متعدد فلج خواب در یک دوره زمانی طولانی مشخص می شود.
این نوع فلج خواب اغلب با اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب و همچنین برخی داروها مرتبط است. درمان RISP معمولاً شامل ترکیبی از دارو و روان درمانی است.
درمان فلج خواب
درمان فلج خواب به نوع و شدت آن بستگی دارد. برای موارد جداگانه، تغییرات سبک زندگی مانند بهبود عادات خواب یا کاهش سطح استرس ممکن است به کاهش دوره‌های فلج خواب کمک کند.
در موارد فلج خواب مکرر یا شدید، پزشک ممکن است داروهایی را برای تنظیم چرخه‌های REM تجویز کند و یا روان‌درمانی را برای رفع مشکلات روان‌شناختی اساسی توصیه کند.
مهم است که به یاد داشته باشید که دوره های فلج خواب معمولاً بی ضرر هستند و هیچ آسیب فیزیکی ایجاد نمی کنند. اگر متوجه می‌شوید که اغلب دوره‌های فلج خواب را تجربه می‌کنید، با پزشک خود در مورد درمان‌های احتمالی در دسترس صحبت کنید تا بتوانید از این وضعیت خلاص شوید.
مقابله با فلج خواب
در زیر چند نکته برای کمک به مدیریت اپیزودهای فلج خواب و کاهش خطر اپیزودهای بعدی وجود دارد:
- یک برنامه خواب ثابت داشته باشید که حداقل هفت ساعت استراحت بدون وقفه در هر شب امکان پذیر باشد.
- با انجام فعالیت هایی مانند یوگا، مدیتیشن یا تمرینات تنفسی برای آرامش بدن و ذهن خود استرس را کاهش دهید.
- اگر مشکلات روانی اساسی دارید، از یک درمانگر یا مشاور کمک بگیرید.
- از مصرف الکل، مواد مخدر یا هر ماده ای که می تواند چرخه REM شما را مختل کند، خودداری کنید.
- در مورد هر دارویی که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید زیرا برخی ممکن است باعث اختلال در خواب REM شوند.
در نهایت، اگر متوجه شدید که یک دوره فلج خواب را تجربه می کنید، سعی کنید آرام بمانید و به یاد داشته باشید که از بین خواهد رفت.
فلج خواب می تواند یک تجربه ترسناک باشد، اما با کمک درمان ها و تغییرات سبک زندگی، می توانید دوره های فلج خواب را کاهش دهید یا حتی از بین ببرید. با مدیریت صحیح، می توانید خواب آرام مورد نیاز بدن خود را داشته باشید.
نظر شما