به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری، مدتی قبل که به روستا سفر کردیم و مهمان خانه‌ای حیاط‌دار و حوض‌دار و باغچه‌دار شدیم، نفس راحتی کشیدم . آن چند روزی که در روستا بودیم، بچه‌های همیشه نیازمند به کارتون من، حتی یک‌بار هم سراغ تلویزیون و موبایل را نگرفتند و از صبح تا وقتی جان در بدن داشتند در حیاط دنبال انواع گیاهان و جانوران و آب‌بازی در حوض بودند.
در دهه‌های اخیر همگام با قدکشیدن آپارتمان‌های قد و نیم‌قد و به تاریخ پیوستن خانه‌های حیاط‌دار به‌خصوص در کلانشهرها، تکنولوژی هم رشد قابل‌توجهی داشته و انوع کنسول‌ها و دیوایس‌ها و ابزار استفاده از رسانه‌های تصویری هر روز بیشتر در دسترس کودکان قرار می‌گیرد. همین امر سبب شده کودکان بیشتر از اینکه به جست‌وخیز بپردازند،ساعت‌ها سرگرم بازی‌هایی باشند که نه‌تنها مانع حرکت‌شان می‌شود، بلکه آنها را به سمت گوشه‌گیری هم سوق می‌دهد. در این میان وقتی چاره‌ای جز پذیرش خانه‌های کوچک و بی‌حیاط نداریم، شاید بتوانیم راه‌هایی بیابیم و بسازیم تا فرزندان‌مان را از رکود و سکون به حرکت و نشاط دعوت کنیم بی‌آنکه باعث اذیت و آزار همسایگان باشند.
بپر بپر ممنوع
در آپارتمان‌هایی که دیوارهایی به ضخامت یک وجب دارند و صدای نفس‌کشیدن افراد هم در خانه همسایه‌ها شنیده می‌شود، بازی‌کردن بچه‌ها معضلی برای خانواده‌ها شده است. با وجود این ذات کودکی، بازی کردن است و نمی‌توان مانع از بازی بچه‌ها شد، پس باید به‌دنبال راهی جدید برای پاسخ به این نیاز اساسی بود.
عده‌ای از متخصصان روابط والدین و کودکان می‌گویند وقتی کودک شروع به حرکت‌های خارج از کنترل می‌کند یعنی نتوانسته انرژی جنبشی بی‌پایان خود را کنترل کند و همین امر آنها را عصبانی و پرخاشگر می‌کند. پس بهترین راهکار برای والدین این است که با پخش موزیک کودک را به جست‌وخیز و حرکات ورزشی تشویق کنند.
قانون تعیین کنید
کودکان در بیشتر بازی‌هایشان، سر وصدا راه می‌اندازند و ممکن است سر و صدایی که برای ما به‌عنوان والدین لذتبخش است، برای همسایه‌ها به هر علتی آزاردهنده باشد، اما با مدیریت زمان می‌توان کاری کرد تا هم همسایه‌ها در زمان بازی بچه‌ها اذیت نشوند و هم کودکان از بازی خود لذت ببرند. مثلا می‌توان با بچه‌ها تمرین کرد که در ساعت‌هایی مثل حوالی ظهر یا اواخر شب که زمان استراحت همسایه‌هاست، بازی‌های پرسر و صدا انجام ندهند. یا مثلا اگر ساختمان، حیاط مشاع دارد، می‌توان با همسایه‌ها هماهنگ کرد و ساعاتی از روز را برای بازی و استفاده بچه‌ها از حیاط یا پارکینگ ساختمان اختصاص داد.
همچنین می‌توان با متولیان مسجد محل صحبت کرد و از آنها خواست در ساعاتی از روز فضای شبستان را در اختیار کودکان بگذارند تا با نظارت یک یا چند بزرگ‌تر در محیطی امن و ایمن بدون مزاحمت برای همسایه‌ها بازی‌های هیجانی و پرتحرک داشته باشند و با فضای روحانی مسجد هم انس بگیرند.
هزار راه نرفته برای سرگرمی آپارتمانی
گاهی با کمی خلاقیت و وقت‌گذاشتن می‌توان بازی‌هایی یافت و ساخت تا در فضای آپارتمان هم بی‌آنکه مزاحمتی برای همسایه‌ها ایجاد شود به نیاز کودکان به بازی و هیجان و نشاط پاسخ داد. با استفاده از چسب پهن مسیر تعادلی روی زمین بکشید و از کودکتان بخواهید با راه‌رفتن روی چسب، تعادل خود را حفظ کند. برای هیجان‌دادن به این بازی می‌توانید توپ کوچکی را داخل یک قاشق بگذارید و از فرزندتان بخواهید مراقب باشد در طول مسیر توپ از روی آن نیفتد.
با استفاده از سبد، تور بسکتبال درست کنید و از توپ‌های کوچک رنگی و یا جوراب‌های گلوله شده به‌عنوان توپ استفاده کرده و بسکتبال بازی کنید.
اگر کودک نوپا دارید چند سبد روی زمین بگذارید و روی هر کدام کاغذ رنگی بچسبانید و توپ‌های رنگی در اختیارش بگذارید تا هر توپ را در سبد هم‌رنگش بیندازد، همزمان نام رنگ‌ها را به زبان بیاورید.
با استفاده از بالش‌ها و مبل‌ها و صندلی‌های خانه می‌توانید یک قلعه بسازید و ساعت‌ها در آن بازی کنید و هر وقت خسته شدید یک جنگ بالشی اساسی راه بیندازید و حسابی کیف کنید. جنگ را با کاغذ باطله و روزنامه‌های گلوله‌شده هم می‌توانید راه بیندازید. می‌توانید یک قطار، کشتی یا هواپیمای خیالی داشته باشید. به جاهای مختلف خانه سفر کنید و به این ترتیب مفاهیمی مثل جهت‌های جغرافیایی، کشورهای همسایه، اقلیم‌های آب و هوایی مختلف و... را به آنها آموزش دهید. مثلا حمام می‌تواند استوا باشد و آشپزخانه قطب؛ پس وقتی به آشپزخانه سفر می‌کنید لباس گرم بپوشید و در استوا آب بازی کنید تا خنک شوید.
یکی از عکس‌های خانوادگی‌تان را در ابعادی نسبتا بزرگ چاپ کنید و سپس آن را در قطعات نه چندان کوچک برش بزنید و هر تکه‌اش را در جایی از خانه پنهان کنید. به این ترتیب جست‌وجویی جذاب و مفرح برای یافتن گنج خانوادگی آغاز می‌شود. می‌توان بسته به سن فرزندان راهنمایی‌ها، معماها و سرگرمی‌هایی هم به این جست‌وجوی بی‌نظیر درنظر گرفت.
بالش‌ها و کوسن‌ها را روی زمین بگذارید و از کودکان بخواهید خودشان را از این سوی رودخانه به آن سوی آن برسانند بی‌آنکه در آب بیفتند. بنابراین باید با حرکت‌های تعادلی روی بالش‌ها و کوسن‌ها بپرند. نگران نباشید به این ترتیب همسایه‌ها هم از بپر بپر بچه‌ها اذیت نمی‌شوند.
هرچه تشک و پتو و بالش در خانه دارید به وسط خانه بیاورید و یک ترامپولین خانگی و پرهیجان بسازید و اجازه دهید بچه‌ها هرقدر که دوست دارند روی آن بپرند و کیف کنند.
نظر شما