به گزارش سلامت نیوز به نقل از اس پی اچ ،این ترس انحرافی وجود دارد که اگر جامعه ما بدن های بزرگتر را بپذیرد، سلامت جمعیت ما به شدت کاهش می یابد. در همین حال، بیش از یک دهه تحقیقات نشان می دهد که انگ وزن به سلامت فرد و عموم آسیب می رساند.

حتی در محافل با فرهنگ بالا ، جایی که شوخی‌های مبتنی بر جنسیت یا نژاد هرگز قابل تحمل نیستند، اظهار نظرهای تحقیرآمیز در مورد وزن یا شکل فردی هنوز قابل قبول است. افراد با جثه بزرگ‌تر مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و طرد می‌شوند و بسیاری بر این باورند که این افراد مستحق چنین رفتاری هستند، زیرا آنها این را انتخاب کرده‌اند.

برخی از این رفتار تحقیرآمیز ناشی از این باور است که افراد با وزن بالاتر برای "سالم شدن" باید شرم را تجربه کنند. این ترس انحرافی وجود دارد که اگر جامعه ما بدن های بزرگتر را بپذیرد، سلامت جمعیت ما به شدت کاهش می یابد. در همین حال، بیش از یک دهه تحقیق نشان می‌دهد که انگ وزن به سلامت فرد و عموم آسیب می‌رساند. ایجاد احساس بد در مورد خود باعث تغییر رفتار سالم نمی‌شود. در عوض، اغلب منجر به اختلال در غذا خوردن، فعالیت بدنی کمتر، افسردگی و افزایش وزن می شود

در حالی که متخصصان بهداشت عمومی اغلب به تعهد خود به عدالت و برابری اجتماعی افتخار می کنند، سوگیری وزن به ندرت در مدارس بهداشت عمومی مورد بحث قرار می گیرد. علاوه بر این، کمپین‌های بهداشت عمومی معمولاً انگ وزن را تداوم می‌بخشند و محققان و پزشکان بهداشت عمومی اغلب نگرش‌های ضد وزن دارند .

اگر واقعاً متعهد به تنوع و برابری باشیم، همه متخصصان بهداشت عمومی مسئولیت دارند که بهتر عمل کنند و در جهت از بین بردن انگ وزن تلاش کنند. ما می توانیم این کار را به روش های مختلف انجام دهیم:

1. تصاویر مناسب را برای ارتباط با وزن و سلامت انتخاب کنید

افرادی با جثه بزرگ‌تر بیشتر از افراد کوچک‌تر به شکلی کلیشه‌ای یا نامطلوب به تصویر کشیده می‌شوند: بی‌سر، با تأکید بر اعضای مجزای بدن، رفتار بی‌تحرک، و پوشیدن لباس‌های نامناسب. به عنوان "چاق بی سر" در میان فعالان چاق، افراد با جثه بزرگتر را از انسانیت خارج می کند، فرضیات نادرست را منتشر می کند و به نگرش منفی نسبت به افراد با جثه بزرگتر کمک می کند.

درگیر شدن در فعالیت ها، نقش ها، مشاغل و رفتارهای سبک زندگی متنوع
پوشیدن لباس مناسب و با ظاهری آراسته به تصویر کشیده شده است
به شکلی خنثی، عاری از ویژگی های اضافی که در غیر این صورت ممکن است کلیشه های مبتنی بر وزن را تداوم بخشد، به تصویر کشیده شده است.
مرکز سیاست غذایی و چاقی دانشگاه کانکتیکات راد و بانک تصویر جهانی چاقی، کتابخانه‌های رایگان تصویری را ارائه می‌دهند که این دستورالعمل‌های بهترین عمل را رعایت می‌کنند.

2. هنگام صحبت در مورد وزن از زبان محترمانه استفاده کنید

اگرچه تفاوت‌هایی در اصطلاحات ترجیحی در بین افراد با وزن بدن بالاتر وجود دارد، اما عباراتی مانند "وزن بالا" یا "جسم بزرگ" به طور کلی در ارتباطات عمومی و علمی قابل قبول و مناسب تلقی می‌شوند. در تلاش برای کاهش تعصب مرتبط با چاقی، بسیاری از مجلات متمرکز بر وزن اکنون به استفاده از زبان اول افراد ("فرد دارای چاقی" به جای "فرد چاق") نیاز دارند، که استانداردی برای مخاطب قرار دادن محترمانه افراد مبتلا به بیماری های مزمن است.

برچسب زدن افراد بر اساس بیماریشانبا این حال، توجه به این نکته مهم است که فعالان تناسب اندام و محققان مطالعات چربی، اول شخص را محکوم می‌کنند و استدلال می‌کنند که اصطلاح «چاقی» به بیماری دلالت دارد و در نتیجه بدن‌های بزرگ‌تر را آسیب‌شناسی و انگ می‌کند. در جنبش پذیرش وزن ، اصطلاح "چربی" اصطلاح ترجیحی است و به عنوان یک توصیف کننده خنثی بازیابی شده استفاده می شود.

3. این ایده را به چالش بکشید که وزن مترادف با سلامتی است و تندرستی فقط در یک وزن خاص امکان پذیر است

اندازه بدن یک فرد چیزی در مورد رفتارهای سلامتی آنها نمی گوید. یک فرد با وزن کمتر ممکن است به همان اندازه احتمال دارد که یک رژیم غذایی با کیفیت پایین داشته باشد و به اندازه یک فرد با وزن بالاتر بی تحرک باشد. متخصصان بهداشت عمومی می توانند با اجتناب از فرضیات یا تعمیم در مورد سلامتی یا عادات سلامتی افراد بر اساس وزن آنها، با انگ وزن مبارزه کنند.

علاوه بر این، پیام‌ها، کمپین‌ها و مداخلات بهداشت عمومی ما می‌توانند چارچوبی شامل وزن را اتخاذ کنند که از شیوه‌هایی پشتیبانی می‌کند که سلامت افراد را بدون توجه به جایی که در طیف وزن قرار می‌گیرند، افزایش می‌دهد.