سلامت نیوز:فیلمی در فضای مجازی كه درآن شكنجه یك كودك را نشان میدهد و مشخص نیست مربوط به كدام شهرستان است. براساس گزارش «اعتماد» مشاهده این فیلم قلب انسان را به درد میآورد، اما شاید قلب برخی مسوولان امر راكه باید آمار این رفتارهای خشونتآمیز را به صفر برسانند، فقط در لحظه مشاهده چنین صحنههایی به درد آورد و پس از مشاهده نیز یادشان برود كه كِی و كجا این فیلمها را دیدهاند. اگر هم مسببان این نوع خشونتها بازداشت شوند پس از چند روز مجدد آزاد میشوند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ،خشونت علیه زنان، خشونت علیه كودكان و خشونت علیه اقشار آسیبپذیر جامعه در سراسر دنیا دیده میشود اما مساله قابل تامل این است كه چرا هنوز كه هنوز است باید رفتارهای خشونتآمیز وجود داشته باشد؟ آنهم با تحلیلهایی كه جامعهشناسان و روانشناسان ارایه میدهند؟ «یونگ»؛ یكی از تئوریپردازان در شاخه روانشناسی در این باره جملهای دارد؛ «انسان سالم دیگران را آزار نمیدهد. معمولا كسی كه شكنجه شده به شكنجهگر تبدیل میشود.» در یكی از پروندههای مهم جنایی كشور كه در دهه 80 در پاكدشت رخ داد، متهم این پرونده پسر 22 سالهای بود كه خود در كودكی توسط یكی از آشنایان مورد تجاوز و از سوی پدرش شكنجه شده بود.
او در تمام اعترافاتش به خاطر جنایاتی كه مرتكب شده بود، میگفت: «یك بار پدرم پاهایم را با زنجیر بست و با چوب آنقدر كتكم زد تا از هوش رفتم. یك بار دیگر هم كم مانده بود با میلهای كه در دست داشت مرا به قتل برساند. از همان كودكی دلم میخواست بمیرم تا حدی كه بعد از یكی از دعواهای سخت با پدرم، با آجر محكم به سرم كوبیدم تا بمیرم اما موفق نشدم.»
خشونت علیه كودكان یا كودكآزاری هر نوع رفتاری است كه به لحاظ روحی، جسمی و عاطفی به كودك ضربه وارد میكند. با وجود این تعاریف ساده اگر مسوولان با نظارتی جدی و برخوردی قاطعانه چنین مشكلاتی را پیگیر شوند نظیر این صحنههای آزاردهنده كمتر میشود و چه بسا فرد شكنجهشده در آینده به شكنجهگر تبدیل نخواهد شد.
در فیلمی كه اخیرا در شبكههای مجازی منتشر شده است؛ خانهای از جنس فقر را به تصویر میكشد كه در این فیلم پسری هفت، هشت ساله با چوب بزرگی از طرف یك مرد بهشدت كتك میخورد. این شدت شكنجه به قدری است كه چوب با قطر زیادی كه دارد در كمر این بچه خردسال خرد میشود، اما مرد ولكن نیست و همچنان این پسر بچه را شكنجه میكند. در تصویر دیده و شنیده میشود: (پسر در حال كتك خوردن با چوب، با لهجهای كه مشخص نیست متعلق به كدام منطقه از كشور است التماس میكند) «دایی، دایی...»
آن سوی تصویر كه مشخص نیست چه كسی دوربین به دست گرفته است از این صحنههای خشونتبار فیلمبرداری میكند. در میان این تصویر صدای بچه سه، چهار سالهای هم شنیده میشود كه در تصویر چهرهاش دیده نمیشود. او در صداهای منتشرشده در این تصویر با جملاتی بخش بخش شده، میگوید: «بابا، بابا...» و كلماتی كه نمیتوان متوجه شد.
تصویری از فضای اتاق
این پسر میان یك اتاق بدون فرش افتاده و مانند یك مار میخزد و التماس میكند. یك تخت آهنی كه روی آن لباسهای رنگی و بالشت تلمبارشده دیده میشود. بند طنابی ما بین دو پنجره كوچك اتاق رد شده كه لباسهای شستهشدهای به طرز نامرتبی پهن شده. این كودكی كه شكنجه میشود شلوار روشن خاكی به پا دارد و تیشرت كودكانهای به تن.
جنس این اتاق فقر است و فرهنگ این مرد هم مانند جنس همان خانه با فقر شكل گرفته است. این فیلم كه با ضجههای این كودك شروع میشود حدود 2 دقیقه و نیم طول میكشد و كتك خوردن این كودك را به تصویر میكشد.
كودكآزاری پدیده نوظهوری نیست
روزانه از اینگونه فیلمها چه ثبت شوند و چه ثبت نشوند بسیار است، اما آنچه مهم است پیگیری این تصاویر است كه مسوولان بهطور جد نادیده میگیرند. اگر مسوولان تنها با یك نفر از این افراد رفتار قاطعانهای داشته باشند و در این رفتار پیگیری مستمری داشته باشند، درصد آمار این رفتارهای خشونتآمیز كم و كمتر میشود.
كودكآزاری پدیده نوظهوری نیست و خشونت علیه كودكان و موارد نقض حقوق كودك پدیدهای ساختاری است كه به جایگاه كودكان و روابط آنان با خانواده، نهادهای عمومی جامعه، قوانین، باورها و سنتهای تربیتی و فرهنگی جوامع مرتبط است.
به گفته كارشناسان اجتماعی، كودكآزاری یكی از آسیبهای اجتماعی تاثیرگذار بر روح و روان افراد است كه نیاز به بررسی و برنامهریزی مناسب به منظور پیشگیری و كمك به رفع یا كاهش آن در جامعه مدرن امروزی دارد. این عده معتقدند، بیشترین میزان كودكآزاریها از سوی والدین صورت میگیرد كه دلایل آنهم مواردی چون اعتیاد، مشكلات اقتصادی، فقر و مشكلات فرهنگی و ناآگاهی والدین از برخوردهای صحیح با كودكان است.
روانشناسان براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، كودكآزاری را در دستههای بدرفتاری فیزیكی، روحی، عاطفی، سوءاستفاده جنسی، سوءاستفاده صنعتی و غفلت و بیتوجهی تقسیمبندی میكنند. خط تلفن ۱۲۳ به صورت شبانهروزی پاسخگوی تماسهای مردمی در رابطه با مسائل و آسیبهای اجتماعی به ویژه كودكآزاری است و اورژانس اجتماعی و تیم متخصص با استقرار در خودروها خدمات مشاورهای، روانشناسی، مددكاری را به صورت حضوری به افراد ارایه میكنند. به نظر میرسد شیوع بیماری كرونا، ایجاد محدودیتهای فیزیكی و قرنطینههای طولانیمدت از یك سو و مشكلات اقتصادی حاكم بر جامعه بر سلامت روان خانوادهها تاثیرگذار بوده است و در این بین كودكان بیشترین قربانیان خشونت و آزار هستند.
[quote-right] طی ۶ ماهه نخست سال جاری؛ كودكآزاری در صدر گزارشات اورژانس اجتماعی استان خراسان رضوی قرار گرفته است.[/quote-right]
براساس گزارش روز 28 آبانماه ایرنا كه مصادف با روز جهانی پیشگیری از كودكآزاری و منع خشونت با كودكان اعلام شده است؛ فریبا رضایی وكیل پایه یك دادگستری و رییس اداره معاضدت كانون وكلای قزوین با بیان اینكه بیتفاوتی در برابر كودكآزاری جرم محسوب میشود، گفت: «ماده ۱۷ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان اعلام كرده است كه اگر كسی از كودكآزاری اطلاع داشته باشد و آن را اعلام نكند، مجرم بوده و این كار پیگرد قانونی دارد و اگر از كمك طلبیدن به آنها خودداری كند به مجازات محكوم میشود.
بیگمان مداخله فوری مراجع قضایی، انتظامی و نهادهای حمایتی در مواردی كه به سلامت جسمی و روحی كودكان آسیب میزند بسیار اهمیت دارد. با بیتفاوتی اجتماعی نسبت به كودكآزاری در جامعه اخلاقیات كمرنگ و چه بسا از بین میرود و همچنین نتایج زیانبار و مخرب كودكآزاری در بزرگسالی پررنگتر و جامعه را به ورطه نابودی خواهد كشاند.
این وكیل پایه یك دادگستری در قزوین افزود: یكی از موضوعات مهمی كه باید نهادهای دولتی و غیر دولتی متولی كودك مد نظر قرار دهند آموزش حقوق كودك به كودكان و جامعه است زیرا بسیاری از جرایم علیه این قشر به جهت جهل به قوانین حوزه كودكان اتفاق میافتد. قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال ۱۳۹۹ یكی از مهمترین قوانین در حوزه كودكان است كه دارای ۵۱ ماده و ۱۵ تبصره میباشد كه برای حمایت از افراد زیر ۱۸ سال در نظر گرفته شده است.»
مدیر كل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری قزوین با بیان اینكه سلامت روان افراد جامعه در گرو تربیت صحیح كودكان است، اعلام كرد: «والدین دعوتكنندگان كودكان به دنیا هستند پس موظف هستند رفاه، آسایش، بهداشت، آموزش و تربیت صحیح را برای آنان تامین كنند. آموزش مهارتهای زندگی، ارتباط درست با افراد و مهارت «نه» گفتن به كودكان از ضرورتهای مهم در تربیت كودكان به شمار میرود. حفظ آرامش، افزایش احساس امنیت و رضایت، كاهش استرس، افسردگی و فشارهای عصبی در فضای خانه از مهمترین موارد موثر در تربیت صحیح فرزندان و كاهش خشونتهای خانگی هستند.
در آموزههای اسلامی ابراز محبت به فرزندان، نهادن نام نیكو و توجه به تربیت كودكان همواره مورد تاكید پیشوایان و معصومین بوده است. تربیت صحیح، جایگزین كردن سایر تنبیهها به جای بدنی، ایجاد فضای ارتباطی مثبت نیز از مولفههای موثر در تربیت صحیح فرزندان به شمار میرود. ضروری است مراجعه به مراكز مشاوره فرهنگسازی شود تا والدین با آگاهی صحیح و كسب مشاورههای لازم در صورت وجود مشكل بتوانند به دور از هرگونه خشونت كلامی و رفتاری مشكلات خود را حل كنند تا آثار آن به كودكان آسیبی وارد نكند. آگاهیهای قبل از ازدواج، آموزشهای رسانهها و سازمانها در پیشگیری از خشونت خانگی لازم و ضروری است و در این راستا نقش مراكز مشاوره و اورژانس اجتماعی بهزیستی بسیار حایز اهمیت است.»
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین نیز در همین راستا گفت: «غفلت و مسامحه یكی از شایعترین انواع كودكآزاری است و اغلب در خانوادههای كمدرآمد مشاهده میشود. اغلب كودكآزاری از نوع غفلت و مسامحه و بعد جسمی است كه كودكآزاری از نوع غفلت و مشكلات عاطفی نشانه بارزی ندارد تا بتوان به راحتی تشخیص داد. براساس دقیقترین تعابیر علمی موجود كودكآزادی عبارت است از هرگونه فعل یا ترك فعلی كه باعث آزار روحی و جسمی و ایجاد آثار ماندگار در وجود یك كودك شود.
برخی از این آثار میتواند مخفی باشد مانند ممانعت از حاضر شدن در كلاس درس، محروم كردن كودك از غذا، حبس در حمام یا زیرزمین یا آثار جسمی نظیر تنبیه بدنی و تجاوز جنسی كه در دسته آزار فیزیكی كودك جای میگیرد. براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی هرگونه آسیب یا تهدید جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی كودك به دست والدین یا افراد كه نسبت به او مسوول هستند، كودكآزاری محسوب میشود و همچنین در اصطلاح متخصصان نیز هرگونه آسیب جسمی، روانی، سوءاستفاده جنسی، بهرهكشی و عدم رسیدگی به نیازهای انسانی افراد زیر ۱۸ سال توسط افراد دیگر كودكآزاری تلقی میشود. آزار عاطفی مانند بیتوجهی به نیازهای عاطفی و خشونت كلامی، آزار جنسی كودك نظیر مشكلات جنسی، حمله فیزیكی، مسامحه و غفلت در خصوص نیازهای ضروری كودك نظیر بهداشت و سلامتی از مهمترین انواع كودكآزادی است.
یكی از دلایلی كه كودكآزاری را بسیار غیر قابل توجیه میكند این است كه به دلیل روح معصوم و حساس كودكان اثرات هرگونه كودكآزاری حتی در ابعاد بسیار كوچك نیز تا پایان عمر همراه فرد باقی خواهد ماند و اثرات آن عواقبی است كه در سنین بعدی بروز خواهد كرد. مسوولیتپذیری این افراد كم شده و معمولا مردمگریز، نامهربان و پرخاشگر از آب درمیآیند كه اگر به آن رسیدگی نشود، جوانانی عاصی و بزهكار در آینده خواهند بود.
كودكانی كه در كودكی آزار میبینند ممكن است در بزرگسالی با بحرانهای روحی و روانی مواجه شوند و خود به عنوان افراد آزاررسان در جامعه باشند. عدم اعتماد به نفس، انحرافات جنسی، بدبینی، شكست تحصیلی، استفاده از انواع مشروبات الكی و اعتیاد، غمگینی و افسردگی، نگرانی و ترس، خودآزاری، خشم و عصبانیت، بروز رفتارهای انزواگرایانه و گرایش به خودكشی را میتوان از مهمترین اثرات منفی كودكآزاری در سنین بالاتر دانست كه در روح و روان فرد باقی مانده است.»
طی ۶ ماهه نخست سال جاری؛ كودكآزاری در صدر گزارشات اورژانس اجتماعی استان خراسان رضوی قرار گرفته است.بنابر اعلام مدیركل بهزیستی استان خراسان رضوی، طی ۶ ماه نخست سال جاری، تعداد ۲ هزار و ۱۰۰ مورد كودكآزاری، هزار و ۴۷۰ مورد اختلافات خانوادگی و ۹۶۱ مورد همسرآزاری در تماس با سامانه تلفنی اورژانس اجتماعی این استان ثبت شده و در این میان كودكآزاری با بیشترین تماس در صدر و دارای رتبه نخست بوده است.
۲ هزار و ۱۰۰ مورد تماس طی ۶ ماه نخست سال جاری در ارتباط با كودكآزاری با سامانه تلفنی اورژانس اجتماعی این استان خبر داد. گزارش كودكآزاری در صدر و دارای رتبه نخست تماسهای مردمی بوده است. بیش از سهچهارم این موارد با موضوع غفلت و مسامحه بوده كه نشان از ناآگاهی والدین نسبت به تعاریف و حقوق كودك دارد. همچنین اختلافات خانوادگی با هزار و ۴۷۰ تماس و همسرآزاری با ۹۶۱ تماس رتبههای دوم و سوم تماسها با اورژانس اجتماعی خراسان رضوی را داشتهاند.
نظر شما