سلامت نیوز: اعتراضات مکرر کشاورزان اصفهانی به وضعیت آب در استان، پای وزیر نیرو را به فلات مرکزی ایران کشاند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه پیام ما، علی‌اکبر محرابیان در روزهای اخیر به اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری سفر کرده تا بازدیدی از نقاط بحرانی خشکسالی در این محدوده از کشور داشته باشد. نقاطی که در سال‌های اخیر به واسطه اجرای پروژه‌های مختلف در حوزه آب یکی از مراکز شکل‌گیری مناقشات و اعتراضات آبی بوده است. کشاورزان اصفهانی حتی بعد از سفر وزیر به شهر و شنیدن اظهارات آنها هم به تجمع اعتراضی بر بستر خشکیده زاینده‌رود پایان ندادند. تنها مطالبه آنها تخصیص حق‌آبه‌ای است که از آنها دریغ شده، روز جمعه شهروندان اصفهانی هم برای حمایت از کشاورزان به تجمع آنها پیوستند. هر چند وزیر نیرو در سخنان خود در این سفر از برقرار عدالت گفته است، اما هم اصفهانی‌ها و هم اهالی چهارمحال‌وبختیاری معتقدند مدیریت آب بین استانهای فلات مرکزی به ویژه این دو استان نشانی از عدالت نداشته است و همین موضوع هم در سرچشمه و هم در مقصد اجرای پروژه‌های آبی مردم را با بحرانی جدی مواجه کرده است.

جمعه شب گذشته محرابیان در جریان سفر به اصفهان در جلسه کارگروه سازگاری با کم‌آبی این استان حاضر شد و ضمن اشاره به اشتباهات مدیریتی در سال‌های گذشته گفت: «مشکلات امروز، مربوط به چند دهه بی‌برنامگی و بارگذاری‌های بی مورد روی آب اصفهان است. با به کارگیری همه ظرفیت‌های قانونی می‌توانیم کار را روی ریل صحیح قرار دهیم تا مشکلات به مرور حل شود. بسیاری از مشکلات امروز ناشی از بی‌قانونی است، در حالی که اگر قانون به نحو مطلوب اجرا شود، حتی اگر قانون اشتباهی داشته باشد، بهتر از بی قانونی است. متاسفانه در بسیاری از موارد قانون اجرا نشده و این موضوع خاص زاینده‌رود و اصفهان نیست، بلکه در بسیاری از مناطق اتفاق افتاده است. باید به قانون برگردیم.» وزیر نیرو ریشه مشکل آب اصفهان را بارگذاری‌های بی مورد دانست و گفت: «این بارگذاری‌ها بلندپروازانه و رویایی بوده است. اولین کاری که باید انجام دهیم، تعادل بخشی میان منابع و مصارف است، نه به این معنا که کسی سفره‌ خود را جمع کند، بلکه باید روش‌های خود را اصلاح کنیم»

اظهارات محرابیان در خصوص مصرف آب در صنایع هم قابل توجه است، وزیر نیرو معتقد است: «برای صنعت استفاده از پساب بسیار پایدارتر و مطمئن‌تر از آبی است که ممکن است باشد یا نباشد. همچنین اصلاح مصرف آب در بخش کشاورزی نیز باید در دستور کار قرار گیرد تا با آب کمتر، محصول بیشتر و باکیفیت‌تر تولید کنیم» بخش عمده مشکلات این منطقه به تصمیماتی بر می‌گردد که در گذشته اجرایی شده‌اند و محرابیان تلویحا به آنها اشاره می‌کند اما شاید به خاطر نمی‌آورد که بخشی از این تصمیمات در دوران تصدی او در وزارت صنایع در دولت دهم اتخاذ شده‌اند. به هر روی امروز منابع آب کشور در شرایطی بحرانی قرار گرفته و وضعیت مطلوبی ندارند و این تغییر سیاست‌ها و رویکردها را -اگر صرفا در مقام وعده و سخن نباشند و به وادی عمل هم راه پیدا کنند- شاید بتوان به فال نیک گرفت، ضمن آنکه استفاده از پساب در صنایع که محرابیان بر آن تاکید دارد هم نیازمند ایجاد زیرساخت‌هایی است که چندان مورد توجه متولیان امر آب و انرژی در کشور نیست.

محرابیان در جلسه کارگروه سازگاری با کم‌آبی در اصفهان، به انتخاب یک معین برای موضوع تخصیص آب هم اشاره و تاکید کرد: «با اصلاح تخصیص‌ها بسیاری از مشکلات حل می‌شود، یکی از معاونان خود را به عنوان معین انتخاب می‌کنم تا بر وضعیت تخصیص آب از مبدا تا مقصد نظارت داشته باشد.» او همچنین با اشاره به دستور رئیس‌جمهور مبنی بر تشکیل کارگروه ستاد احیای زاینده‌رود گفت: «این کارگروه در سطح عالی دولت تشکیل می‌شود» و درباره مصوبات گذشته در خصوص احیای زاینده‌رود گفت: « این مصوبات را دوباره بازنگری و عدم اجرای آنها را بررسی خواهیم کرد تا موانع اجرایی برطرف شود. کار گذشتگان را ضایع نمی‌کنم، کار زیاد انجام شده اما در عین حال اشتباهاتی نیز صورت گرفته است. کار مهمی که باید انجام شود ساماندهی رودخانه به عنوان حفظ بستر آب است که ساز و کار عملیاتی می‌خواهد.» از طرفی برخی کارشناسان از جمله مهدی فصیحی‌هرندی پژوهشگر مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری معتقد است اقداماتی که برای حل مسئله آب در این حوضه باید صورت گیرد در درجه اول باید اقداماتی در حوزه اجتماعی و اقتصادی باشد. مردمی که 5 روز است بر بستر خشکیده زاینده‌رود به دنبال شنیدن صدایشان هستند، مشکلات جدی معیشتی را در پی کمبود آب از سر می‌گذرانند. کمبود آبی که بسیاری از جمله وزیر نیرو اذعان دارند که نتیجه بی قانونی و مدیریت غلط منابع آب است.

محرابیان در جلسه سازگاری با کم‌آبی اصفهان که تعدادی از نمایندگان کشاورزان هم در آن حضور داشتند با ارائه راهکاری برای حمایت از کشاورزان و رفع مشکلات معیشتی آنها در کنار پیگیری مسائل کشاورزی گفت: «کشت گلخانه‌ای و استفاده از انرژی‌های جایگزین در منطقه شرق اصفهان ظرفیت بالایی دارد. اعتبارات خاصی در این مورد در نظر خواهیم گرفت تا با کمترین میزان آورده سرمایه‌گذاران (کشاورزان) بتوانید به عنوان یک درآمد پایدار از آن بهره ببرید، البته این کار به معنای جایگزینی با کشاورزی نیست، اما به کارگیری این روش باعث ایجاد درآمد مطمئن خواهد شد» حرف کشاورزان در این جلسه همان حرفی بود که مردمی که کنار پل تاریخی اصفهان و روی تن خشکیده زاینده‌رود بودند، می‌گفتند: «تخصیص حق‌آبه» محرابیان دیروز در جریان سفر خود به منطقه فلات مرکزی کشور، به چهارمحال‌وبختیاری رفت. جایی که به تازگی یکی از بزرگترین چشمه‌های آن که سرشاخه زاینده‌رود بود، خشک شد. منطقه‌ای که در طول سال‌های گذشته در پی سیاست‌های غیراصولی مدیران آب کشور، دچار خسارات و ضرر و زیان‌های چشمگیری شده است. حالا در کنار تمام آن خسارت‌ها تبعات تغییر اقلیم و خشکسالی فراگیر در کشور هم به تمام مشکلات اضافه شده است.

دیروز محرابیان به میزبانان خود چهار محال و بختیاری گفت: «برای سرعت بخشیدن به پروژه‌های چهارمحال‌وبختیاری و برای جبران خسارت‌های وارده به مردم به این استان آمده‌ام» مردم چهارمحال اما دل خوشی از پروژه‌های این استان ندارند. در سال‌های اخیر بارها فعالان محیط زیست و بسیاری از مردم در این استان نسبت به اجرای پروژه‌های آبی معترض بودند. این اعتراضات موجب بروز مناقشاتی هم میان مردم دو استان اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری هم شده است. اما با این همه هنوز پرونده پروژه انتقال آب در این استان بسته نشده است. پروژه‌ای که نه تنها سودی به استان مقصد نرساند که استان مبدا را هم در روند انتقال آب با چالش‌ها و مسائل عدیده‌ای روبه‌رو کرد.
محرابیان در جلسه با مسئولان استانی چهارمحال‌وبختیاری گفت: «نباید کسی که مجری پروژه و ذی‌نفع است در بحث تملک اراضی وارد شود، بهترین تصمیم این خواهد بود که برای کاهش نارضایتی مردم منطقه، بحث تملک به بنیاد مسکن انقلاب اسلامی واگذار شود و اعتبار برای تملک نیز در اختیار این نهاد قرار بگیرد، حق‌الناس در بحث کارشناسی اراضی باید رعایت شود»

مرتضی زمان‌پور فرماندار شهرستان کوهرنگ در جلسه با وزیر نیرو به آسیب‌هایی که اجرای پروژه‌های آبی به ویژه سد و تونل کوهرنگ 3 به مردم این منطقه وارد کرده است، اشاره کرده و گفت: «عملیات اجرایی سد و تونل کوهرنگ ۳ از اوایل دهه هفتاد در منطقه بیرگان آغاز شده است. تاکنون ۳۰ کیلومتر از این تونل اجرا شده است. مردم با انتقال آب مخالف نیستند، بلکه خواهان اجرای عدالت هستند. باید حق‌آبه مردم در نظر گرفته شود. ۳۳ چشمه تحت تاثیر اجرای سد و تونل کوهرنگ۳ قرار گرفته‌ و ۱۳ چشمه کاملا خشک شده است، با اجرای پروژه سد و تونل سوم کوهرنگ ۱۸۰۰ هکتار از اراضی منطقه بیرگان به زیر آب می‌رود و تاکنون ۷۵۰ هکتار تملک شده است. مطالبات مردم در منطقه بیرگان کوهرنگ در ۳۰ سال گذشته نادیده گرفته شده است. تنها اراضی یک روستا در دهستان بیرگان تملک شده است و مردم ۹ روستا در بلاتکلیفی قرار دارند، زیرا در این روستاها اجازه ساخت و ساز به اهالی داده نمی‌شود و نمی‌توان طرح هادی نیز اجرا کرد. باید یک کمیته تخصصی به بحث قیمت‌گذاری اراضی مردم در محدوده سد و تونل کوهرنگ ۳ ورود پیدا کند، مردم خواهان اجرای عدالت هستند» امروز مسئله آب در فلات مرکزی ایران به حدی رسیده که تنها سیراب کردن و رساندن آب به بستر یک رودخانه مسئله مردم نیست. آنها نگران زمینی هستند که زیر پایشان خالی می‌شود، نگران مسائل معیشتی خود هستند که در اوج بحران اقتصادی کشور، آنها را مستاصل کرده است. آنها نگران زمینهای حاصلخیز حاشیه زاینده‌رود هستند که این روزها ناخوش و بی‌حاصل شده است و کسی نمی‌داند فردا چه سرنوشتی خواهد داشت..