سلامت نیوز: در طول دو سال گذشته و با رشد بی‌سابقه قیمت زمین در اطراف تهران و مناطق خوش آب و هوا مانند شمیران، لواسان و دماوند، این مناطق محلی برای جولان مافیای زمین خواری شده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،در این میان زمین خواری حالا به گورستان‌خواری در شهرستان دماوند تبدیل شده است، موضوعی که با توئیت دادستان دماوند که از رواج پدیده گورستان خواری در این شهرستان خبر می‌داد، حاشیه ساز شد.در دنیــایی که زنـده‌ها برای سیرکردن شکم خود و خانواده‌شان مجبورند صبح تا شب در چند شیفت کار کنند، برخی برای خرید چند متر زمین و آرامگاه اعضای خانواده‌شان چند صد میلیون تومان پول می‌دهند.

پس از اینکه موضوع خرید قبرهای لاکچری در لواسان به قیمت 500 تا 700 میلیون تومان در سال گذشته، حاشیه ساز و باعث بروز حواشی بسیاری شد، حالا دادستان شهرستان دماوند، با انتشار توئیتی از رواج پدیده گورستان خواری و فروش قبرهای 300 میلیونی خبر می‌دهد. آن‌طور که محمدتقی تقی‌زاده خبر داده: «سرایت چشم و هم‌چشمی‌های پوچ و تجملات بی‌پایان به قبرهای چند ده میلیونی و تصرف گورستان عمومی به‌عنوان ملک شخصی نتیجه طمع بی‌پایان و توجه بیش از حد به دنیای دنی و غفلت از خداست.

یقینا سنگ قبر ۳۰۰ میلیون تومانی بهشت کسی را تضمین نمی‌کند، بلکه بر عذاب قبر او می‌افزاید.» او همچنین به دهیاران اخطار داد که سریعا نسبت به برچیدن این تصرفات غیرقانونی در گورستان‌های عمومی اقدام کنند. برای بررسی بیشتر این موضوع با مهدی حیدری، فرماندار شهرستان دماوند تماس گرفتیم، او  می‌گوید: ما تاکنون با پدیده گورستان خواری برخورد نکرده‌ایم و گزارشی در این رابطه نداشتیم، اما اگر این موضوع مشخص و نشانه‌ها و مستنداتی از سوی دادستانی به ما ارائه شود، قطعا با خاطیان برخورد خواهد شد، چون در حوزه دولت این موضوع قابل رسیدگی است.

تا به امروز دهیاری‌ها قبری را به مبلغ 300 میلیون تومان نفروخته‌اند و اجازه این کار را ندارند، اما اگر سند یا مدرکی در این رابطه وجود داشته باشد، ما آمادگی رسیدگی به این موضوع را داریم و امیدواریم دادستانی جزئیات ایــن خبر را با دولت درمیان بگذارند. فرماندار دماوند در ادامه صحبت‌هایش به موضوع زمین‌خواری‌ در این شهرستان اشاره‌ دارد و معتقد است که این پدیده در سال‌های اخیر و با افزایش قیمت ملک و زمین آغاز شده و در عین حال با جدید با آن برخورد شده است.

او همچنین افزود: تمام احکامی که منابع طبیعی در سال 99 از دستگاه‌های قضائی تحویل گرفته، اجرا شده و هیچ حکمی نداریم که اجرا یا رفع تصرف نشده باشد. حال که بحث زمین خواری و گورستان خواری مطرح است، در سال‌های گذشته، دستگاه قضا و دولت به‌طور جدی با متخلفان برخورد کرده‌اند. یکی از مشکلات اصلی در این رابطه سوءتفاهماتی است که در بخشی از تصرفات و بین زمین‌های منایع ملی و املاک شخصی روستاییان ایجاد می‌شود. در گذشته مرزهای زمین‌ها مشخص نشده بود و منابع طبیعی در سال‌های گذشته اقدام به تهیه نقشه و جداسازی منابع ملی از املاک شخصی کرده است.

در این میان افراد محلی احساس می‌کردند که زمین‌شان تا یک بخشی وسعت دارد و بخشی که به‌عنوان تصرف مد نظر است، همان اراضی بود که آنها فکر می‌کردند بخشی از زمین آنهاست. همین سوءتفاهم‌ها و عدم روشن شدن مرز روستاها و منابع ملی  موجب گسترش زمین خواری شده بود و با کارهای منابع طبیعی طی سال‌های اخیر انجام داده، قطعا بخش عمده‌ای از زمین خواری‌ها برطرف خواهد شد و در عین حال با افرادی که به‌صورت عمدی دست به این کار می‌زنند، برخورد جدی صورت خواهد گرفت.

روش‌های گورستان خواری

اما دادستان دماوند در ارتباط با توئیتش و توضیحات بیشتر به «آرمان ملی» می‌گوید: شهرستان دماوند بیش از 70 آرامستان دارد و موضوعاتی که من در توئیتم به آن اشاره کردم، موضوع پنهانی نیست که بخواهیم مستندسازی کنیم. شما از پردیس به سمت دماوند که بیایید افرادی را می‌بینید که تعداد زیادی سفال را در گورستان گذاشته‌اند و می‌فروشند. یکی از این افراد سه سال تعداد کمی سفال گذاشته بود، چند وقت بعد یک سایبان کوچک درست کرد. بعد آن فرد سایه‌بان را توسعه داد و یک اتاق در محوطه گورستان درست کرد و به نوعی بخشی از گورستان را تبدیل به ملک شخصی خود کرده و مدتی بعد ادعای مالکیت خواهد داشت.

اگر این موضوع گورستان خواری یا زمین خواری محسوب نمی‌شود، پس چیست. بدون شک این افراد پس از تثبیت حضورشان در آن منطقه به ساخت و ساز می‌پردازند. محمدتقی تقی‌زاده در ادامه به روش‌های دیگر نیز اشاره دارد و می‌افزاید: تاکنون با چندین مورد از این اتفاق مواجه شده‌ام و افرادی که یک نفر از اقوامش فوت کرده‌اند، یک بخش وسیعی از گورستان را موزائیک می‌کنند و سایه‌بان می‌سازند و به مرور تبدیل به آرامستان خانوادگی می‌شود که قابلیت فروش هم دارد. آنها بدون پرداخت هزینه صاحب بخشی از گورستان می‌شوند.

برخی از گورستان‌ها نیز که محوطه و دیوار ندارند و محدوده آن مشخص نیست، مجاوران این گورستان‌ها، به‌واسطه اینکه حد و حدود گورستان‌ها تعریف نشده، ملکشان را توسعه می‌دهند و فضای عمومی گورستان را تصرف و به ملکشان اضافه می‌کنند. می‌توان در این رابطه به روش‌های دیگری نیز  اشاره کرد که باید هرچه سریع‌تر جلوی این اقدامات گرفته شود.

وی در ادامه خاطرنشان می‌کند: گورستان‌های عمومی در ظاهر متولی خاصی ندارد، اما دهیاری‌ها موظف به تعمیر، نگهداری و نظافت گورستان‌ها هستند و به همین واسطه متولی گورستان‌ها، دهیاری‌ها هستند. چون دهیارها از اهالی روستا و شهرهای کوچک هستند و نمی‌خواهند با مردم درگیر شوند، نسبت به تعرضات مداخله‌ای نمی‌کنند.

از طرف دیگر برخی از افراد روستا چون بومی منطقه هستند، محل‌هایـی را که محــوطه سازی شده، به‌نوعی ثبت غیررسمی و رسمی می‌کنند. دادستان دماوند همچنین در ارتباط با قبر یا سنگ قبر 300 میلیون تومانی که در توئیتش به آن اشاره کرده، توضیح می‌دهد: یک فرد شاخصی اخیرا در شهرستان دماوند فوت شده بود و فقط برای سنگ قبر او بیش از 300 میلیون تومان هزینه شده است. این مثال بنده، نه جرم است، نه تقبیح، بلکه یک پیام اخلاقی بود. متذکر شدم که سنگ قبر چند صد میلیونی در زمانی که مردم به سختی شکم‌شان را سیر می‌کنند، به غیر از فخرفروشی چه کاربرد دیگری دارد و نمی‌تواند بهشت کسی را تضمین نماید.