سلامت نیوز:در ادامه مباحث اختلالات جنسی این هفته به مبحث اختلال نعوظ در میانسالی می‌پردازیم. نكته مهمی كه میانسالان باید توجه داشته باشند، این است كه توقع برقراری رابطه جنسی با كیفیت دوران نوجوانی و جوانی امری اشتباه است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،چنان‌كه بدن ما در 50 سالگی طراوت و شادابی 20 سالگی را ندارد. معمولا بروز درجات خفیف و نسبی اختلال نعوظ در میانسالی اجتناب‌ناپذیر است؛ ولی در صورت تشدید و عدم امكان برقراری رابطه، نیازمند اقدام است.در برخورد با این مشكل ابتدا اخذ شرح حال دقیق از مراجعه‌كننده لازم است:

سن، وزن، میزان تحرك، استرس روحی روانی زمینه‌ای، مصرف الكل و دخانیات، شرح حال دارویی، بیماری‌های زمینه‌ای، شدت و تواتر اختلال، بروز درد و انحنا در آلت حین نعوظ، سابقه ضربه به آلت در حین نعوظ و سابقه تصادف و جراحی لگنی اهمیت زیادی دارد.

در ادامه معاینه آلت و بررسی پلاك در آلت (بیماری پلاك پیرونی) و ارزیابی اندازه بیضه‌ها و همچنین تست‌های هورمونال و آزمایش‌های تكمیلی و عكس رنگی از آلت، می‌تواند كمك‌كننده باشد.راه‌های درمانی: 

  مهم‌ترین و اصلی‌ترین راه درمان، تغییر سبك زندگی است: استفاده از رژیم غذایی سالم، تحرك و ورزش منظم روزانه، كاهش وزن، كاهش استرس‌های روحی روانی و محیطی، پرهیز از مصرف دخانیات و الكل، تغییر نوع داروهای مصرف تحت نظر پزشك، كنترل بیماری‌های زمینه‌ای به‌ویژه دیابت و فشار خون، اولین و اصلی‌ترین قدم برخورد با این اختلال است. 

  ورزش منظم لگنی به منظور بهبود خونرسانی آلت (ورزش كگل) و در نتیجه بهبود نعوظ در طولانی‌مدت.    استفاده منظم و طولانی از دستگاه واكیوم به منظور بهبود خون‌رسانی آلت.   

انجام جلسات درمانی با شاك ویو به منظور بهبود خونرسانی آلت و تحریك ساخت عروق جدید و از بین بردن پلاك‌های كوچك عروقی كه از روش‌های نوین درمانی اختلالات نعوظ با اثر بخشی بالا و بدون عارضه است كه معمولا در جلساتنیم ساعته، طی شش تا ده جلسه انجام می‌پذیرد.

 مصرف داروهای كمكی نعوظ با دوز مناسب تحت نظر پزشك.    مصرف داروهای تزریقی در آلت كه از راه‌های درمانی آخر است و صرفا در مواردی توصیه می‌شود كه هیچ‌كدام از راه‌های بالا، موثر واقع نشده است.

در این روش بیمار توسط پزشك آموزش داده می‌شود تا هر بار، قبل از رابطه، با سرنگ انسولین، داروی مخصوصی در آلت تزریق كند تا نعوظ صورت پذیرد.    آخرین روش درمانی در موارد اختلالات شدید و مقاوم و اثربخش‌نبودن روش‌های فوق، انجام جراحی پروتز آلت تناسلی است.