به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، زولپیدم(Ambien) برای درمان بی خوابی و مشکلات خواب استفاده می شود. این دارو متعلق به گروهی از داروها به نام داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که باعث کند شدن سیستم عصبی می شود. زولپیدم به شما کمک می کند سریعتر بخوابید. در بیشتر موارد، داروهای خواب را فقط باید برای دوره های زمانی کوتاه، مانند 1 یا 2 روز، و بیش از 1 یا 2 هفته استفاده کرد. این دارو فقط با تجویز پزشک در دسترس است.
نکاتی که قبل از مصرف زولپیدوم باید بدانید
در تصمیم گیری برای استفاده از یک دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل فواید آن سنجیده شود. این تصمیمی است که شما و پزشکتان خواهید گرفت. برای این دارو موارد زیر باید در نظر گرفته شود:
آلرژی دارویی
اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در صورت داشتن انواع دیگری از آلرژی، مانند مواد غذایی، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
اطفال
استفاده از زولپیدم در کودکان توصیه نمی شود.
سالمندان
مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکلات خاص مربوط به سالمندان را نشان نداده است که سودمندی زولپیدم را در افراد مسن محدود کند. با این حال، بیماران مسن نسبت به بزرگسالان جوان‌تر نسبت به اثرات این دارو (به عنوان مثال، گیجی، سرگیجه و افتادن) حساس‌تر هستند.
شیردهی
هیچ مطالعه کافی در زنان برای تعیین خطر شیرخوار هنگام استفاده از این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، فواید بالقوه را در برابر خطرات احتمالی بسنجید.
تداخلات دارویی
اگرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم استفاده شوند، در موارد دیگر ممکن است دو داروی مختلف با هم استفاده شوند، حتی اگر ممکن است تداخلی رخ دهد. در این موارد، پزشک ممکن است بخواهد دوز را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد. هنگامی که از این دارو استفاده می کنید، بسیار مهم است که متخصص مراقبت های بهداشتی شما بداند که آیا شما از داروهای ذکر شده در زیر استفاده می کنید یا خیر. تعاملات زیر بر اساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده اند و لزوماً همه را شامل نمی شوند.
استفاده از این دارو با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که شما را با این دارو درمان نکند یا برخی از داروهای دیگری را که مصرف می کنید تغییر دهد.
- کلسیم اکسیبات
- منیزیم اکسیبات
- پتاسیم اکسیبات
- سدیم اکسیبات
استفاده از این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولاً توصیه نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد مورد نیاز باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.
- آبامتاپیر
- آسپرومازین
- آلفنتانیل
- آلپرازولام
- آموباربیتال
- آنیلریدین
- آریپیپرازول
- آریپیپرازول لوروکسیل
- آسناپین
- باکلوفن
- بنپریدول
- بنژیدروکدون
- بوسپرویر
- برومازپام
- بروموپراید
- بوپرنورفین
- بوسپیرون
- بوتاباربیتال
- بوتورفانول
- کانابیدیول
- کاربینوکسامین
- کاریزوپرودول
- کارفنازین
- Ceritinib
- ستیریزین
- کلرال هیدرات
- کلردیازپوکساید
- کلرپرومازین
- کلرزوکسازون
- سیپروفلوکساسین
- کلاریترومایسین
- کلوبازام
- کلونازپام
- کلورازپات
- کلوزاپین
- Cobicistat
- کدئین
- کنیواپتان
- سیکلوبنزاپرین
- Daridorexant
- دکسمدتومیدین
- دی استیل مورفین
- دیازپام
- دی کلرآلفنازون
- دیفنوکسین
- دی هیدروکدئین
- دیفن هیدرامین
- دیفنوکسیلات
- دوکسیلامین
- دروپریدول
- آنفلوران
- اسکتامین
- استازولام
- اسزوپیکلون
- اتکلروینول
- اتوپروپازین
- اتیل مورفین
- فدراتینیب
- فنتانیل
- فکسینیدازول
- فلیبانسرین
- فلومازنیل
- فلونیترازپام
- فلوفنازین
- فلورازپام
- فلوسپیریلن
- فسپروپوفول
- گاباپنتین
- گاباپنتین اناکاربیل
- هالازپام
- هالوپریدول
- هالوتان
- هگزوباربیتال
- هیدروکدون
- هیدرومورفون
- هیدروکسی زین
- Idelalisib
- ایندیناویر
- ایزوفلوران
- ایتراکونازول
- کتامین
- کتازولام
- کتوبمیدون
- کتوکونازول
- لمبورکسانت
- لووستیریزین
- لوورفانول
- لوفکسیدین
- لوپیناویر
- لورازپام
- لوکساپین
- مکلیزین
- ملپرون
- مپریدین
- مفوباربیتال
- مپروبامات
- مپتازینول
- مزوریدازین
- متاکسالون
- متادون
- متدیلازین
- متوکاربامول
- متوهگزیتال
- متوتریپرازین
- متیلن آبی
- متوکلوپرامید
- میدازولام
- مولیندون
- موریسین
- مورفین
- لیپوزوم سولفات مورفین
- نالبوفین
- نفازودون
- نلفیناویر
- نتوپیتانت
- نیکومورفین
- نیترازپام
- اکسید نیتروژن
- آلکالوئیدهای تریاک
- اورفنادرین
- اگزازپام
- اکسی کدون
- اکسی مورفون
- Papaveretum
- پارگوریک
- پنتازوسین
- پنتوباربیتال
- پرامپانل
- پرازین
- پریسیازین
- پرفنازین
- فنوباربیتال
- پیموزاید
- پیپراستازین
- پیپوتیازین
- پیریترامید
- پوزاکونازول
- پرازپام
- پرگابالین
- پریمیدون
- پروکلروپرازین
- پرومازین
- پرومتازین
- پروپوفول
- کوازپام
- کوتیاپین
- راملتون
- رمی فنتانیل
- رمیمازولام
- ریموکسیپراید
- ریتوناویر
- Ropeginterferon Alfa-2b-njft
- ساکویناویر
- اسکوپولامین
- سکوباربیتال
- سرتیندول
- سوفنتانیل
- سولپیراید
- تاپنتادول
- تلاپرویر
- تلیترومایسین
- تمازپام
- تی اتیل پرازین
- تیوپنتال
- تیوپروپازات
- تیوریدازین
- تیلیدین
- تیزانیدین
- کلرید تولونیوم
- توپیرامات
- ترامادول
- ترازودون
- تریازولام
- تری فلوپرازین
- تری فلوپریدول
- تری فلوپرومازین
- تری مپرازین
- وریکونازول
- زالپلون
- زوپیکلون
- زوتپین
استفاده از این دارو با هر یک از داروهای زیر ممکن است باعث افزایش خطر عوارض جانبی خاص شود، اما استفاده از هر دو دارو ممکن است بهترین درمان برای شما باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.
- فلووکسامین
- ریفامپین
- مخمر سنت جان
سایر مشکلات پزشکی
وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از این دارو تأثیر بگذارد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، به خصوص:
- سوء مصرف الکل
- سوء مصرف یا وابستگی به مواد مخدر، سابقه -ممکن است وابستگی به زولپیدم ایجاد شود.
- افسردگی
- بیماری ریوی (مانند COPD) یا سایر مشکلات تنفسی
- سابقه بیماری روانی
- میاستنی گراویس (بیماری عضلانی)
- آپنه خواب (مشکلات تنفسی در هنگام خواب) - با احتیاط استفاده کنید.
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد - با احتیاط مصرف شود. این اثرات ممکن است به دلیل حذف کندتر دارو از بدن افزایش یابد.
- بیماری کبدی، شدید - در بیماران مبتلا به این بیماری باید از مصرف خودداری شود. ممکن است خطر ابتلا به انسفالوپاتی (بیماری مغزی) را افزایش دهد.
استفاده ی صحیح از زولپیدم
این دارو را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید. بیشتر از آن مصرف نکنید، دفعات بیشتری از آن مصرف نکنید و مدت زمان بیشتری نسبت به دستور پزشک مصرف نکنید. اگر بیش از حد مصرف شود، ممکن است تبدیل به عادت شود (باعث وابستگی ذهنی یا فیزیکی شود).
زولپیدم را درست قبل از رفتن به رختخواب، زمانی که آماده خواب هستید یا زمانی که در به خواب رفتن مشکل دارید مصرف کنید. این دارو خیلی سریع عمل می کند تا شما را بخواباند.
قرص را به طور کامل قورت دهید. آن را تقسیم نکرده، خرد نکرده یا نجوید.
زمانی که برنامه به شما اجازه نمی دهد یک شب کامل بخوابید (7 تا 8 ساعت) از مصرف این دارو خودداری کنید. اگر باید قبل از این از خواب بیدار شوید، ممکن است همچنان احساس خواب آلودگی داشته باشید و ممکن است مشکلات حافظه را تجربه کنید، زیرا اثرات دارو زمانی برای از بین رفتن نداشته است.
این دارو را با معده خالی مصرف کنید. این دارو را با غذا یا بلافاصله بعد از غذا مصرف نکنید زیرا ممکن است تاثیری هم نداشته باشد.
اگر در همان شب یا درست قبل از خواب الکل مصرف کرده اید، این دارو را مصرف نکنید.
دوز دارویی
دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.
مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.
برای درمان بی خوابی (مشکل خواب):
برای فرم دوز خوراکی (قرص های با رهش طولانی)
- بزرگسالان - 6.25 میلی گرم (میلی گرم) (برای زنان) یا 6.25 یا 12.5 میلی گرم (برای مردان) یک بار در روز قبل از خواب. پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز شما را افزایش دهد. با این حال، بیش از 12.5 میلی گرم در روز مصرف نکنید. فقط 1 دوز در شب در صورت نیاز مصرف کنید.
- بزرگسالان مسن - 6.25 میلی گرم یک بار در روز قبل از خواب.
- کودکان - استفاده توصیه نمی شود.
برای دوز خوراکی (قرص)
- بزرگسالان - 5 میلی گرم (میلی گرم) برای زنان و 5 یا 10 میلی گرم برای مردان یک بار در روز قبل از خواب. پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز شما را افزایش دهد. با این حال، بیش از 10 میلی گرم در روز مصرف نکنید. فقط 1 دوز در شب در صورت نیاز مصرف کنید.
- افراد مسن - 5 میلی گرم یک بار در روز قبل از خواب.
- کودکان - استفاده توصیه نمی شود.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از این دارو را فراموش کردید، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و به برنامه دوز معمولی خود بازگردید. دوز مصرف نکنید.
از این دارو فقط زمانی استفاده کنید که نمی توانید بخوابید. برای مصرف آن نیازی به برنامه ریزی ندارید.
ذخیره سازی
- دارو را در ظرف دربسته در دمای اتاق، دور از حرارت، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از یخ زدگی نگهداری شود.
- دور از دسترس اطفال نگه دارید.
- داروهای تاریخ گذشته یا داروهایی که دیگر مورد نیاز نیستند را نگه ندارید.
- از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که چگونه باید داروهایی را که استفاده نمی کنید دور بریزید.
عوارض جانبی
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدلاین پلاس، زولپیدم ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:
- خواب آلودگی
- خستگی
- سردرد
- سرگیجه
- سبکی سر
- راه رفتن ناپایدار
- مشکل در حفظ تعادل
- حالت تهوع
- یبوست
- اسهال
- سوزش سردل
- درد یا حساسیت معده
- تغییرات در اشتها
- لرزش غیرقابل کنترل بخشی از بدن
- درد، سوزش، بی حسی یا گزگز در دست ها، بازوها، پاها
- رویاهای غیر معمول
- قرمزی، سوزش یا گزگز زبان (با قرص های زیر زبانی)
- خشکی دهان یا گلو
- صدای زنگ، درد یا خارش در گوش
- قرمزی چشم
- درد یا گرفتگی عضلات
- درد مفاصل، کمر یا گردن
- خونریزی شدید قاعدگی
اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- کهیر
- خارش
- تورم چشم ها، صورت، لب ها، زبان یا گلو
- احساس بسته شدن گلو
- مشکل در تنفس یا بلع
- گرفتگی صدا
- تنگی نفس
- زردی چشم یا پوست
- مدفوع رنگ روشن
- حالت تهوع
- استفراغ
- ضربان قلب تپنده
- درد قفسه سینه
- تاری دید یا سایر مشکلات بینایی
آیا زولپیدم خطرناک است؟
زولپیدم یک سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی CNS است، بنابراین اگر به مقدار زیاد یا در ترکیب با دیگر داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی مصرف شود، اثرات مخربی خواهد داشت. برخی دیگر از داروها یا مواد سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی عبارتند از الکل، داروهای ضد افسردگی یا شل کننده های عضلانی. بسیاری از مصرف کنندگان نیز بعد از قطع مصرف دارو علائم ترک را در خود مشاهده می کنند. علائم ترک زولپیدم عبارتند از: اضطراب، بی خوابی و تشنج.
حتی اگر پزشک زولپیدم را تجویز کند مصرف آن با خطراتی همراه ست. به عنوان مثال مصرف زولپیدم باعث خواب آلودگی شدید می شود که این امر خطر تصادفات و آسیب های جسمی را افزایش می دهد. این خطر به حدی است که در سال 2013 سازمان غذا و دارو در امریکا FDA قرار دادن برچسب اجتناب از فعالیت هایی مانند رانندگی و فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند را روی دارو الزامی کرد، حتی یک روز بعد از مصرف دارو این اجتناب الزامی است.
به علاوه گفته می شود برخی مصرف کنندگان زولپیدم تحت تاثیر این دارو درگیر فعالیت هایی شده اند که به هیچ عنوان به خاطر نمی آورند، فعالیت هایی مانند خوردن غذا یا صحبت کردن با دیگران یا حتی فعالیت های پرخطر مانند برقراری رابطه جنسی یا رانندگی.
نشانه های اعتیاد به زولپیدم چیست؟
علائم زیر نشان دهنده بروز اعتیاد به زولپیدم هستند:
- تغییر در رفتار از جمله افزایش افسردگی یا تحریک پذیری یا واکنش های آشکار مانند توهم.
- فرد مکالماتی را که با دیگران دارد به خاطر نمی آورد.
- سوء مصرف دارو (مصرف بیش از حد دارو یا مصرف دارو با اهدافی دیگر به جز مورد تجویز شده)
- به تدریج زمان شبانه مصرف دارو تغییر پیدا کرده و فرد برای رسیدن به آرامش زودتر دارو را مصرف می کند.
- زمانی که فرد دارو را مصرف نمی کند یا دارو تمام شده علائم ترک در وی مشاهده می شود
- فرد بعد از مصرف زولپیدم تلاش می کند بیدار بماند تا اثرات هیجانی و شادی مربوط به دارو را تجربه کند.
- فرد به پزشک های مختلف مراجعه می کند تا مقدار بیشتری از دارو را دریافت کند.
به علاوه به یاد داشته باشید در افرادی که سابقه اعتیاد به الکل و مواد مخدر را دارند یا کسانی که دچار مشکلات روحی و روانی هستند، خطر اعتیاد به زولپیدم بیشتر خواهد بود.
نشانه های سوء مصرف زولپیدم
نشانه های سوء مصرف زولپیدم عبارتند از:
- خستگی شدید
- سردرد
- سرماخوردگی
- بروز مشکل در حفظ تعادل
- تهوع
- مشکلات گوارشی
- تغییر در اشتها
- لرزش بدن
- قرمزی چشم ها
فردی که در حال سوء مصرف زولپیدم است رفتارهای عجیبی دارد، گاهی رفتارهای نگران کننده و ناپسند انجام می دهد. در برخی موارد فرد مصرف کننده در خواب راه می رود یا در زمان خواب فعالیت های دیگری انجام می دهد، از جمله رانندگی، خوردن غذا یا برقراری رابطه جنسی. این افراد هیچ یک از رفتارها و فعالیت های خود را به خاطر نمی آورند.
درمان اعتیاد به زولپیدم
گزینه های زیادی برای رفع اعتیاد به زولپیدم وجود دارد. در ادامه به برخی از این گزینه ها اشاره می شود :
درمان اعتیاد به زولپیدم مرحله سم زدایی
با توجه به بروز علائم ترک شدید ناشی از مصرف زولپیدم، بسیاری از مصرف کنندگان این دارو برای سم زدایی راحت و بدون خطر بدن خود از زولپیدم به پزشک مراجعه می کنند. مراجعه به پزشک معمولا اولین اقدام برای درمان است که با بستری بیمار یا با یک برنامه سرپایی انجام می شود. در روش سم زدایی با یک سوزن دارو به تدریج از بدن خارج می شود. یک بنزودیازپین یا مهار کننده انتخابی باز جذب سروتونین SSRI مورد استفاده قرار می گیرد تا ناراحتی ناشی از ترک دارو به حداقل برسد.
درمان اعتیاد به زولپیدم مرحله بستری شدن بیمار
در این روش نه تنها یک محیط حمایتی برای بهبود فرد فراهم می شود، بلکه می تواند به فرد کمک کند تا رفتارها و الگوهای سالمی برای خواب داشته باشد. این روش برای افرادی مفید است که بعد از سم زدایی زولپیدم دچار بی خوابی های شدید شبانه می شوند.
درمان اعتیاد به زولپیدم مرحله درمان سرپایی
بعد از سم زدایی موفق و کامل شدن جریان بستری فرد، درمان سرپایی فرد برای بهبود شرایط بیمار آغاز می شود که مزیت های زیادی برای فرد بیمار دارد. در این روش فرد در جلسات خصوصی یا گروهی درمانی شرکت می کند تا با مشکلات اصلی آشنا شده و رفتارهای مناسب بعد از بهبود، از جمله بهتر خوابیدن، را یاد بگیرد.
نظر شما