اکثر افراد می توانند شش تا هشت ساعت کامل استراحت کنند بدون اینکه نیازی به ادرار کردن داشته باشند. با این حال، ادرار شبانه باعث می شود که شما چندین بار در شب برای استفاده از دستشویی از خواب بیدار شوید. این وضعیت در شدیدترین اشکال خود باعث می شود که شما شبانه پنج تا شش بار از خواب بیدار شوید.

علائم مرتبط با ادرار شبانه می تواند شامل تولید بیش از حد ادرار، تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار کردن اما تولید ادرار کم باشد.

وقتی مکررا از دستشویی استفاده می کنید، نمی توانید احساس آرامش کنید. همچنین، ادرار شبانه می تواند احتمال افتادن و آسیب دیدن سالمندان را افزایش دهد.

تکرر ادرار شبانه چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما با ارزیابی علائم شما و انجام معاینه فیزیکی، تکررادرار شبانه را تشخیص می دهد. آنها ممکن است سؤالات خاصی را برای تعیین علل بالقوه این بیماری بپرسند.

سوالات ممکن است شامل چند بار بیدار شدن برای ادرار کردن در شب، مدت زمانی که ادرار شبانه را تجربه کرده اید و سوالاتی در مورد فعالیت های منظم خود قبل از خواب باشد.

به عنوان مثال، اگر قبل از خواب مایعات زیادی می نوشید یا داروهای ادرارآور مصرف می کنید، اینها می تواند منجر به ادرار شبانه شود.

پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین علت تکرر ادرار تجویز کند. آزمایش ادرار به بررسی ترکیبات شیمیایی موجود در ادرار می پردازد. غلظت ادرار تعیین می کند که آیا کلیه های شما به درستی آب و مواد زائد را دفع می کنند یا خیر.

سایر آزمایش‌ها شامل کشت ادرار و اندازه‌گیری ادرار باقی‌مانده پس از خالی شدن ادرار است. در این آزمایش از ناحیه لگن سونوگرافی انجام می شود تا میزان ادرار پس از دفع ادرار در مثانه باقی بماند.

اگر پزشک شما مشکوک باشد که یک بیماری زمینه ای دارید، ممکن است آزمایش‌های بیشتری را تجویز کند. این آزمایش ها شامل اندازه گیری قند خون، نیتروژن اوره خون، اسمولالیته خون، کلیرانس کراتینین و الکترولیت های سرم است.

این آزمایش ها می توانند میزان عملکرد کلیه ها را مشخص کنند. آنها همچنین غلظت برخی از ترکیبات شیمیایی را در خون شما اندازه گیری می کنند. این آزمایش ها می توانند تعیین کنند که آیا ادرار شبانه یک عارضه جانبی بیماری کلیوی، کم آبی بدن یا دیابت است یا خیر.

گزینه های درمانی تکرر ادرار شبانه

درمان تکرر ادرار شبانه اغلب به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، ممکن است قبل از خواب بیش از حد نوشیدنی و مایعات بنوشید. پزشک شما ممکن است توصیه کند پس از مدت زمان مشخصی مایعات خود را محدود کنید.

برخی رفتارها همچنین می توانند دفعات ادرار شبانه را کاهش دهند. چرت بعد از ظهر می تواند به شما کمک کند که احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

دارو

داروها همچنین ممکن است به کاهش ادرار شبانه کمک کنند. توجه به این نکته مهم است که داروها می توانند علائم را کاهش دهند، اما نمی توانند ادرار شبانه را درمان کنند. هنگامی که مصرف آنها را قطع کنید، علائم شما برمی گردد.

دسته ای از داروها به نام آنتی کولینرژیک ها می توانند اسپاسم عضلانی مثانه را آرام کنند. آنها همچنین می توانند نیاز به دفع بیشتر ادرار را کاهش دهند.

اگر شب ادراری را تجربه می کنید، برخی آنتی کولینرژیک ها می توانند آن را کاهش دهند. با این حال، این داروها می توانند عوارض جانبی مانند خشکی دهان، سرگیجه و تاری دید ایجاد کنند.

برخی از پزشکان مصرف یک دیورتیک را توصیه می کنند که باعث تحریک ادرار در اوایل روز می شود. این می تواند میزان ادرار در مثانه شما را در شب کاهش دهد. مصرف یک فرم مصنوعی هورمون ضد ادرار نیز ممکن است به کاهش ادرار شبانه کمک کند.