سلامت نیوز:1- دکتر عیسی کلانتری، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست، عصر دوشنبه گذشته در مراسم معارفه خود به مزاح فرمودند که رئیس‌جمهور با سپردن «حیات‌اهل» به خانم ابتکار و «حیات‌وحش» به‌خودشان، هر دو را ارتقای درجه دادند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری آنلاین،كسانی كه آقای كلانتری را می‌شناسند، می‌دانند كه خیلی رُك و گاهی حتی تند و البته مقتدرانه سخن می‌گویند. ما هم جسارت كردیم ایشان را «كلانتر حیات وحش» بنامیم، به این امید كه بالاخره بعد از 4دهه كسی پیدا شده است كه خود را مسئول حفظ ده‌ها هزار گونه زیستی بنامد.

2- این نگارنده و صدها نفر از فعالان محیط‌زیست تلاش كردیم كه مدیریت سازمان به كسی سپرده شود كه هم نظر با روند توسعه بتنی در كشور نیست. با وجود تلاش‌های فراوان، صدای ما توسط ریاست‌جمهوری شنیده نشد. اما به‌شخصه جانشینی خانم ابتكار توسط آقای كلانتری را یك گام به جلو می‌دانم چرا كه تداوم مدیریت طولانی توسط یك فرد، در خوش‌بینانه‌ترین حالت تسلط یك تفكر و انحصار یك عده در تصمیم‌گیری‌ها و در سناریوهای بدبینانه، باعث فساد و از‌كار‌افتادگی یك سیستم می‌شود. آقای‌كلانتری‌ فردی مقتدر است كه اگر به تصمیمی برسد برای اجرای آن تلاش می‌كند و با كسی هم تعارف ندارد، به همین دلیل باید به ایشان كمك كنند كه به تصمیمات درست برسند.

3- نخستین انتظار ما از آقای‌كلانتری انتشار برنامه‌ای است كه ایشان بعد از پیشنهاد شدن ریاست سازمان به ریاست‌جمهوری داده‌اند. در ضمن لازم است مشخص كنند كه رابطه این برنامه با برنامه منتشر شده آقای روحانی در زمان انتخابات چگونه است. انتشار برنامه برای شفاف‌سازی‌، ارزیابی عملكرد و گفت‌وگوی سازنده، نخستین اقدامی است كه هر مقامی باید آن را انجام دهد.

4- آقای كلانتری بارها و بارها به‌درستی سازمان حفاظت محیط‌زیست را مسئول خشك شدن دریاچه ارومیه قلمداد كرده‌اند. من هم با ایشان كاملا موافقم. چرا كه سازمان، ابزارهای قانونی لازم برای حفظ حقابه تالاب‌ها و دریاچه‌های كشور را داشته است. الان ایشان در جایی نشسته‌اند كه باید آنچه مدیران گذشته كوتاهی كرده‌اند، جبران كنند. البته می‌دانیم كار آسانی نیست و ان‌شاءالله آنهایی كه مسئول خشك شدن این تالاب‌ها بودند را ارتقای درجه ندهند.

5- از آقای كلانتری انتظار می‌رود برای نجات محیط‌زیست ایران 3برنامه مشخص كوتاه‌مدت، میان‌مدت و درازمدت را در دستور كار قرار دهند. در برنامه كوتاه‌مدت باید هر چه جدی‌تر حق سازمان حفاظت محیط‌زیست را از دولت بگیرند و این سازمان ضعیف را از نظر بودجه‌ای تقویت كنند. به كاركنان، كارشناسان و به‌خصوص محیط‌بانان رسیدگی كنند و حقوق آنها را به سطح آبرومندانه‌ای برسانند. همین كه گیت ورود و خروج سازمان را حذف كردند از ایشان تشكر می‌شود. در میان‌مدت هم برنامه مدون 4ساله را تدوین كنند تا مدیران براساس استراتژی مشخص بدانند كه باید در این دوران چه كنند. اما برای درازمدت ایشان باید دست به تحول اساسی در سازمان حفاظت محیط‌زیست بزنند. مهم‌ترین كار ایشان دادن ماموریت به ستادی شبیه «ستاد احیای دریاچه ارومیه» است كه ساختار مدیریتی سازمان را بازنگری كند. برای نمونه آیا باید سازمان حفاظت محیط‌زیست همچنان معاونتی زیرنظر ریاست‌جمهوری باشد؟ آیا با سازمان جنگل‌ها و مراتع و میراث فرهنگی ادغام و به وزارت حفظ میراث طبیعی و فرهنگی تبدیل شود؟ یا هر سناریوی دیگری كه یك تیم حرفه‌ای و متخصص در ستادی به نام «بازنگری مدیریت و ساختار حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی» در مورد آن تصمیم بگیرد و سپس با تبدیل خروجی آن به قانون، ساختار ناكارآمد كنونی اصلاح شود.

6- دوستداران محیط‌زیست خیلی نگران گذشته آقای كلانتری بودند. اینكه ایشان علاقه زیادی به محصولات تراریخته دارند؛ اینكه ایشان خیلی به دایره دوستانشان وابسته هستند؛ اینكه ایشان توسعه‌گرا هستند؛ اینكه ایشان چندان با مفهوم حفاظت محیط‌زیست آشنایی ندارند؛ اینكه ایشان به حرف كسی گوش نمی‌كند. این نگرانی‌ها قطعا برای هر مدیری قابل تصور است ولی در مورد آقای‌كلانتری بعضی از آنها مسبوق به سابقه است. بدون شك مهم‌ترین انتظار ما از ایشان دادن مدیریت‌ها به كسانی است كه نشان‌دهنده آن باشد كه منتقدان ایشان اشتباه كرده‌اند. باید توجه كنند كه محیط‌زیست جای مهندسان (و ازجمله مهندسان بیوتكنولوژی) و معماران نیست.

ایشان نیاز به محیط‌بانانی دارند كه از حیات وحش ایران حفاظت كنند. من بدون آنكه جسارتی به همنوعان خود بكنم از دیدگاه زیست شناسی، انسان را یكی از وحشی‌ترین گونه‌های زنده می‌دانم كه برخلاف بقیه موجودات به حق خود راضی نیست. ما بحق از آقای كلانتری، «كلانتری حیات‌وحش» را می‌خواهیم، چه آنجا كه حق زیستن یك پرنده، ماهی یا مارمولك باشد و چه حق نفس كشیدن میلیون‌ها انسانی باشد كه توسعه بتنی و موتوری آنها را از این حق خدادادی محروم كرده است. موفق باشند.