سلامت نیوز-*نسیم احمدی: «همسرم را دوست دارم؛ اما هر وقت در زندگی مشترک برای تصمیم گیری بین دو راهی گیر می کنیم، یا باید به حرف همسرم عمل کنم یا برای خودم دردسر ایجاد کنم! همسرم برای نظراتم و کارهایی که مورد علاقه من است، ارزش قائل نیست و توقع دارد فقط کاری که او می خواهد انجام بدهم وگرنه بحث و دعوا می شود. همیشه باید فیلم دلخواه او را ببینیم، غذای دلخواه او را سفارش دهیم، لباس مورد علاقه او را بپوشیم و ... » این ها گفته های یک مرد یا زن از دردسرهای زندگی با همسری خودخواه است. هرچند زندگی با همسری خودخواه سخت است؛ اما راهکارهایی برای زندگی با همسر خودخواه و تغییر رفتارهایش وجود دارد.
خودخواهی در زندگی مشترک یعنی چه؟
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان، هر رفتاری از جانب همسر که به سوءاستفاده جسمی و روانی از فرد مقابل منجر شود، به گونه ای که نتواند از حق خود دفاع کند یا درباره آن صحبت و بحث کند، بروز خودخواهی در رابطه را حتمی می سازد. به عبارت دیگر لبریز کردن رابطه با انتظارات بی حد و مرز غیر منطقی، حکمرانی منفی و مستبدانه، نبود درک متقابل، انکار احساسات، فراموش کردن همسر به عنوان نیمه گمشده و ... نشانی از خودخواهی محض در زندگی مشترک است.
همسر خودخواه چه شکلی است؟
در افراد خودخواه، رفتارهای غیرمنطقی، انتظارات بیش از حد و میزان بی توجهی به همسر شدت بسیاری دارد. تغییرات ناگهانی و غیرقابل انتظار در رفتار همسر را می توان به عنوان نشانه ای از وجود مشکل در رابطه در نظر گرفت؛ البته باید توجه داشت که علت تغییر رفتار چیست؟ گاهی فراز و نشیب های زندگی موجب تغییر رفتار می شود؛ اما اگر همسرتان رفتارهایی چون جواب ندادن به تلفن، خوابیدن در اتاقی دیگر، حرف نزدن، طفره رفتن از همسفره شدن و ... را بارها تکرار کند، این بدان معناست که او شما را کلا نادیده می گیرد، گویی که اصلاً وجود ندارید! گاهی هم مرز بین انتظارات معقول و نامعقول شکسته می شود. انتظارات بیش از حد و غیر قابل قبولی چون: «خانه مادرت نرو چون من دوست ندارم» یا «پیتزا بخوریم چون من صلاح می دانم» و ... می تواند نشانه ای از خودخواهی همسر باشد.
همسر خودخواه تان را تغییر دهیددر ادامه به چند راهکار ساده برای غلبه بر خودخواهی های همسر با مدیریت رفتارهای او اشاره می کنیم.
از مهارت گذشت بیشتر بهره ببرید
گذشت، صبر و حوصله به خرج دادن، اولین توصیه جدی به همسران افراد خودخواه است؛ اما افراط در گذشت نتیجه معکوس دارد و بر شدت رفتار همسر می افزاید. تا چه زمانی یک فرد می تواند خودخواهی های همسرش را بپذیرد و در قبال خواسته های خویش کوتاه بیاید و از حقش بگذرد؟ زیاده روی در گذشت کردن یکی از بزرگ ترین اشتباهات است و فرد خودخواه را به گذشت عادت می دهد و آن را بخشی از وظیفه همسر می کند. سلطه گری، حاصل گذشت بیش از اندازه است. همسر خودخواه به واسطه این عادت رفتاری فرد مقابل، بر زندگی مشترک تسلط می یابد و در همه مسائل احساس محق بودن می کند تا آنجا که درک درستی از کارهای خویش ندارد و هرگز حاضر به پذیرش اشتباهاتش نخواهد بود. از سوی دیگر، تحمل و گذشت بسیار در زندگی مشترک، به مرور زمان در فرد بخشنده این حس را ایجاد می کند که مورد بی عدالتی قرار گرفته و در قبال خدمتی که برای همسر انجام داده، هیچ پاداشی دریافت نکرده است. برای پرهیز از خطرات گذشت افراطی، بهتر است بدانید کجا باید کوتاه بیایید و کجا از حق تان نگذرید. حفظ تعادل در گذشت، رکن اصلی موفقیت شماست.
گفت و گوی نادرست خودخواهی را پر رنگ تر می کند
یکی از مهم ترین عوامل تخریب رابطه، نبود گفت و گو و ارتباط کلامی است. وقتی هر دو طرف قادر به بیان خواسته ها و انتظارات خود به همدیگر نباشند، راه برای ورود خصوصیات منفی مثل خستگی و عصبانیت به رابطه باز می شود. گفت و گوی درست، رمز حل مسائل است قبل از این که به مشکل تبدیل شوند. هیچ وقت برای حرف زدن با همسرتان تردید نکنید اگر با موقعیتی برخورد کردید که احتمال بروز سوءتفاهم در آن وجود دارد، بلافاصله آن را با همسرتان روشن کنید.
بر اصلاح رفتارهای خودخواهانه تمرکز کنید
پس از شناسایی رفتارهای خودخواهانه باید بر اصلاح آن ها تمرکز کنید. البته نباید بسیار متوقع بود، ترک یا اصلاح این خصلت های عادت شده با یک بار متذکر شدن یا صحبت کردن امکان پذیر نیست. اصلاح، امری تدریجی است و شما نباید در این مسیر دلسرد شوید و دست از تلاش بردارید. از سوی دیگر فرد خودخواه، باوجود پذیرش این خصلت بد، باید یاد بگیرد گاهی لازم است بدون انتظار منفعتی از خواسته خویش به آسانی بگذرد.
نگذارید شعله های عشق تان خاموش شود
لذت دوست داشتن و دوست داشته شدن هیجان انگیزترین احساس در دنیاست. خودخواهی در ازدواج معمولا با این واقعیت در ارتباط است که بعد از گذشت مدتی از رابطه، زوج ها همدیگر را نادیده می گیرند. یک "دوستت دارم عزیزم" ساده می تواند سالیان سال عشق و محبت را بین شما نگه دارد؛ اما در مشغولیت های زندگی امروزی، عشق و محبت گم شده است. همه ما به توجه نیاز داریم؛ در واقع، این غریزه انسان است که دوست داشته شود، تحسین شود و به او توجه شود. پس اجازه ندهید شعله محبت بین شما خاموش شود.
*روان شناس بالینی
نظر شما