سلامت نیوز: محققان می گویند که به یافته های تازه ای برای درمان اختلال دوقطبی (بایپولار) رسیده اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،  بیماران دچار این اختلال دو حال شیدایی و افسردگی مزمن را تجربه می کنند. بدین صورت که برای مدتی از افسردگی رنج می برند و بعد به حالت شیدایی می رسند. بنا بر شدت این دو دوره بیماری دو قطبی به دو نوع یک و دو تقسیم می شود.
یک گروه از محققان بیماری های اعصاب و روان در ایالت فلوریدای آمریکا دسته ای از ژن ها را شناسایی کردند که وجود آنها احتمال ابتلا به بیماری دو قطبی را به اندازه زیادی افزایش می دهد. این کشف می تواند منجر به شناخت درمان هایی شود که به طور خاص این ژن ها را هدف قرار بدهند.
در این تحقیق ژن PDE10A ، یکی از ژن هایی است که داشتن آن ممکن است به بروز بیماری دو قطبی بیانجامد و تحت مطالعه دقیق قرار گرفت. این ژن پروتئینی تولید می کند که در بروز دوره های شیدایی و افسردگی در افراد بسیار موثر است.
به گزارش پایگاه ساینس دیلی، ران دیویس، رئیس بخش عصب شناسی مرکز تحقیقی اسکرپیس که این تحقیق در آن انجام شده است، می گوید: ما از این ایده شروع کردیم که تغییرات خلقی در بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است به تغییر ترکیبات این پروتئین ها مربوط باشد. ما دریافتیم که این حدس درست است. این تغییرات در ژن ها باعث تغییر عملکرد آنها می شود که بخت ابتلا به بیماری دو قطبی را در یک فرد بالا می برد.
این گروه از محققان به بررسی بافت های مغزی افراد مبتلا به بیماری دو قطبی و مقایسه آن با افراد سالم پرداختند.
دکتر کورتنی مک مالن، از نویسندگان این تحقیق می گوید که پروتئین PDE10A19 از آنجا حایز اهمیت است که ما تا همین چند وقت پیش نمی دانستیم که در انسان هم وجود دارد. این پروتئین در برخی از پستانداران یافت می شود. وقتی ما به طور کامل به طرز کار این پروتئین در سیستم عصبی پی ببریم می توانیم دارویی درست کنیم که مانند آن عمل کند و در درمان سیستم های عصبی که این پروتئین به طور کامل کار نمی کند- و در نتیجه اختلالات روانی به وجود می آید- از آن استفاده کنیم.
دکتر دیویس عقیده دارد که پیچیدگی «بیان ژن» در مغز انسان بسیار زیاد است و تا به حال «دستکم» گرفته شده است. به گفته دیویس، آینده عصب شناسی ژنتیکی باید با مطالعه عمیق قابلیت هر ژن برای تولید پروتئین های مخصوص شروع شود. چرا که نتیجه گیری اشتباه می تواند به درمان های نادرست برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی بیانجامد.
دیویس می گوید: ما هنوز باید چیزهای زیادی در مورد خانواده بزرگ آنزیم ها و نقش آنها در بیماری هایی مثل اختلال دو قطبی بیاموزیم.