40 دانشمند از موسسه و بیمارستان نورولوژیکی مونترال و دانشگاه مک گیل موفق شدند سلولهای عصبی قابل استفاده ای را با ایجاد سیناپسهای مصنوعی (سپناپسها اتصالات میان نورونها هستند) توسعه دهند.
نورونها به طور طبیعی قادر به ترمیم خود نیستند اما این تیم تحقیقاتی نشان دادند که امکان توسعه و برقراری اتصال میان آنها وجود دارد. این نورونها می توانند با کمک این سیناپسهای مصنوعی اطلاعات خود را مبادله کنند.
این محققان به منظور ایجاد سیناپسهای مصنوعی از نوعی پلاستیک استفاده کردند. روکش این پلاستیک، ماده ای است که چسبندگی و جذب سلولهای عصبی را تسهیل می کند. سیناپسهای ساخته شده با نمونه های طبیعی برابری می کنند با این تفاوت که گیرنده این سیناپسهای جدید یک ماده مصنوعی است.
براساس گزارش ژورنال نوروساینس، تا به امروز مطالعات درمانی متعددی در خصوص ترمیم اتصالات میان سلولها و فیبرهای عصبی خراب شده انجام شده است.
در این خصوص این محققان اظهار داشتند: "معتقدیم که ظرف پنج سال آینده می توانیم دستگاه قابل استفاده ای در اختیار داشته باشیم که بتواند مستقیما سیگنالهای سلولهای عصبی را به یک ماتریکس مصنوعی محتوی یک مینی- رایانه ارسال کند. این مینی رایانه قادر خواهد بود بدون سیم با بافتهای هدف ارتباط برقرار کند."
دانشمندان کانادایی برای اولین بار با ایجاد یک سیناپس مصنوعی موفق شدند یک گام بزرگ به سوی ترمیم و بازسازی نورونها بردارند.
نظر شما