دکتر ناصر اقدمی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه هر سلول پیوندی برای مغز استخوان دارای شش کد شناسایی است، گفت: اگر کدهای شناسایی سلولهایی که از یک بزرگسال گرفته شده و برای پیوند مغز استخوان استفاده می‌شود با کد سلول خود شخص یکسان نباشد یا پیوند دفع می شود و یا اینکه بیماری ای موسوم به بیماری پیوند علیه میزبان ایجاد می شود در حالی که استفاده از خون بند ناف این امتیاز را دارد که یک یا 2 کد از این کدها می توانند غیر همسان انتخاب شوند و لذا شانس پیدا کردن نمونه از 10 درصد به حدود 50 الی 60 درصد افزایش می یابد.

وی امکان استفاده سریع از خون بند ناف را امتیاز دیگری برای ذخیره سازی این خون ها عنوان کرد و افزود: این در حالیست که درصورت استفاده از سلول یک بزرگسال، باید ماه ها به دنبال سلول مناسب بگردیم ضمن اینکه یک مرحله 2 ، 3 ماهه برای آماه کردن این خون به منظور پیوند مغز استخوان وجود دارد.

این پزشک و متخصص ایمونولوژی در ادامه با اشاره به اهمیت وجود یک بانک عمومی خون بند ناف در کشور و پیگیری پژوهشکده رویان در این خصوص در مورد مزیت وجود کنونی بانک خصوصی بند ناف گفت: اگر چه در پیوند مغز استخوان ، استفاده از سلول های غیر خودی مناسب تر است اما برای ترمیم اعضایی چون چشم ، پوست ، قلب و کبد استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار مناسب تر است.

وی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر چنانچه فرد فاقد خون بند ناف باشد ، با نمونه گیری از مغز استخوان به سلول های بنیادی دست می یابیم که مرحله درد آوری است؛ گفت : چنانچه فرد دارای خون بند ناف خود باشد این وضعیت بسیار راحت تر خواهد بود.

عضو هیات علمی پژوهشکده رویان با اشاره به ورود اصطلاح جدید طب ترمیمی به عرصه پزشکی گفت : در این طب سعی به ترمیم عضو صدمه دیده با استفاده از سلول های بنیادی می شود که ترمیم بافت خون با استفاده از مغز استخون مثالی از این طب است که نزدیک به 40 سال قدمت دارد .

دکتر اقدمی در انتها اضافه کرد : با رشد طب ترمیمی نگهداری خون بند ناف ارزش بیشتری می یابد.