دستیار فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: "تیک" یک بیماری است، عمدی در کار نیست و با هدف جلب توجه از سوی کودک انجام نمیشود، بنابراین والدین هرگز نباید برای پیشگیری از تکرار این حرکات کودک را تنبیه کنند و یا حساسیت و اضطراب بیمورد در زمان بروز تیک از خود نشان دهند.
اگر به افراد جامعه دقیق نگاه کنیم، کسانی را میبینیم که حرکاتی در بدن یا حالاتی در چهره آنها هست که عامه مردم آن را به تیک میشناسند. تیکها معمولا انواع مختلفی دارند. عمدتا تیکها در بیست و چهار درصد کودکان رخ میدهد و بعد از مدتی هم خصوصاً با بیتوجهی اطرافیان، رفع میشود.
روانپزشک کودک و نوجوان، بروز تیکهای عصبی در کودکان را نتیجه فشارهای روانی و خستگی دانست و به والدین توصیه کرد در برابر این رفتار واکنش غیرطبیعی نشان ندهد.
تیک یک اختلال عصبی غیرارادی است که بر سیستم حرکتی و گاهی صوتی بدن تأثیر میگذارد و علائمی چون چشمک زدن، لرزش سر و یا شانه، بالا پریدن ابروها و... را به همراه دارد. تیکها خیلی ناگهانی شروع میشوند و اغلب افرادی که از این اختلال رنج میبرند بعد از اتمام آن احساس تسکین میکنند.