سلامت نیوز: از رختخواب بلند می‌شود. همه جا تاریك است. آهسته به گوشه اتاق می‌رود و گوشی همسرش را در جایی كه می‌داند همیشه در حالت سكوت و برعكس می‌گذارد برمی‌دارد. قلبش تند می‌زند. قفل را باز می‌كند و سریع به سراغ پیام‌های كوتاه می‌رود. 15 پیام را می‌خواند؛ پیام‌هایی كه مربوط به روز گذشته است و گویا ارتباط منطقی چند پیام با پاك شدن بقیه، به هم خورده است. موضوع‌هایی درباره قرار ملاقات، نوع لباس پوشیدن و شب به خیر و صبح به خیر در پیام‌های رسیده و ارسالی دنبال شده و ماجرا خیلی ساده است: داستان دوستان دور و نزدیكش و لحظه‌های سختی كه هر كدام با در دست داشتن گوشی‌های مردان‌شان تجربه كردند بالاخره برای او هم اتفاق افتاد و كسی كه مظلومانه در رختخواب خروپف می‌كرد دیگر فقط به او تعلق نداشت.


براساس آمار غیررسمی 60 درصد از زنان موبایل‌های همسران‌شان را به صورت پنهانی برمی‌دارند و محتویات پیام‌های كوتاه، زمان گفت‌وگوها و نام مكالمه‌كننده‌ها را ارزیابی و گاهی شماره‌ها را ثبت می‌كنند تا در فرصت مناسب خود یا دوستان‌شان از صداقت یا خیانت همسران‌شان مطمئن شوند. در این میان تعداد زنان تحصیلكرده و دارای مدارج علمی بالا هم كم نیست؛ زنانی كه ترس از دست دادن شوهران، آنان را هر نیمه شب به شكل اشباح سرگردان و به دنبال یافته‌های جدید از حریم شخصی دیگران درمی‌آورد. یك باور زنانه در این موقع می‌گوید تا پیش از ورود موبایل یا قبل از همه‌گیر شدن پیام‌های كوتاه، احتمال خیانت مردان كمتر و راه‌های پنهان‌كاری آنان سخت‌تر بود، اما اكنون كافی است مرد به بهانه‌های مختلف با اشخاصی به ظاهر همنام و همجنس خود ساعت‌ها مشغول رد و بدل پیامك باشد و هر بار هم بهانه‌یی برای قفل كردن صفحه گوشی خود بیاورد. این سهولت برقراری ارتباط شاید بیش از نظریه‌پردازان علوم اجتماعی و پژوهشگران تربیتی، شمار زیادی از زنان متاهل را درگیر و پردغدغه كرده است كه البته می‌تواند نشانه از بین رفتن قبح خیانت در مردان و در برابر آن، معمولی بودن وفاداری زنان هم باشد.

بی‌اعتمادم نكن

دكتر ابوالقاسم خوش‌كنش، روانشناس و مدیرگروه مشاوره دانشگاه شهید بهشتی درباره رواج بدبینی و كاهش اعتماد بین همسران توضیح می‌دهد: در بیشتر مراجعه‌ها خانم‌ها از رفتارهای مشكوك همسران‌شان گله‌مندند و در بررسی‌های مشاوره‌یی، بسیاری از این موارد و بدبینی‌ها به كشف خیانت می‌انجامد. گاهی فرزندان به صورت غیرعمدی به محتویات پیام‌های كوتاه مشكوك دسترسی پیدا می‌كنند یا مثلا خانم‌ها در نبود همسران‌شان گوشی آنان را پاسخ می‌دهند و حتی در رساندن گوشی به آنان با یك حركت كوچك به فرد تماس‌گیرنده به صورت غیرعمدی مرتبط می‌شوند كه این موضوعات ساده و بی‌اهمیت در نهایت داستان‌های تلخی به دنبال دارد.

به گفته او با نخستین گمانه‌زنی‌ها از وجود رابطه‌یی پنهانی و پی بردن به ارتباط از طریق پیامك، زنان به صورت ناآگاهانه جذب رفتار كنجكاوانه می‌شوند كه گاهی این جریان باعث عمیق شدن بحران در رابطه زناشویی می‌شود. این استاد دانشگاه در عین حال به گروهی از اشخاص اشاره می‌كند كه در طبقه‌بندی بیماری‌های روانی دچار «اختلال هذیانی» هستند كه شامل پارانویید و زیرمجموعه‌های آن می‌شود. این عده‌ طرف مقابل را به صورت مجرم با خطاهای مختلف می‌بینند و همیشه درصدد اثبات آنها هستند؛ كنترل كردن گوشی‌های همراه همسران توسط این گروه به سبب بیماری روانی آنان است و این مشكل و بدبینی شدید آنان فقط می‌تواند كنترل دارویی شود، زیرا درمان ندارد. خوش‌كنش درباره قشر غالب در موضوع بدبینی‌های خانوادگی می‌گوید: خانه‌دارها از یك سو و كارمندان غیردانشگاهی و دارای تحصیلات پایین‌تر بیشترین بدگمانان به همسران را تشكیل می‌دهند كه البته اگر بتوانند روزی ادعای خود را ثابت كنند، با مشكلات فراوانی از لحاظ روانی روبه‌رو می‌شوند كه در نهایت به پشیمانی آنان از تجسس‌ها و بدگمانی‌های اولیه‌شان منجر می‌شود.

از یك پیامك تا...

به باور این روانشناس در بیشتر موارد ارتباط‌های پنهانی، خانم‌ها به دلیل سادگی یا شیطنت، شروع‌كننده ارسال پیامك هستند و قصد سوء ندارند اما وقتی ارتباط توسط مردان متاهل دنبال می‌شود به سمت وخامت می‌رود و كم‌كم به فروپاشی بنیان خانواده می‌انجامد. او به زنان متاهل توصیه می‌كند كه بدون پیش‌زمینه حقیقی و دریافت خبری موثق از ارتباط پنهانی همسران خود هرگز در امور شخصی آنان دخالت و به‌ویژه تلفن‌های همراه آنان را كنترل نكنند، اما در عین حال اگر این زمینه وجود داشته باشد، بهتر است به شریك زندگی خود غیرمستقیم بفهمانند كه خیانت چه نتایج سوئی در بر دارد كه برای بررسی‌های شخصی خود، در این صورت می‌توانند به لوازم شخصی شوهران‌شان دسترسی داشته باشند. این روانكاو دسترسی به گوشی همراه همسرانی كه در مظان اتهام قرار دارند را تجاوز به حریم شخصی دیگران نمی‌داند و تاكید می‌كند: در صورت یافتن مواردی كه خیانت را ثابت می‌كند، زنان نه باید خود را بی‌خیال نشان دهند و نه باید رفتار تدافعی و هیجانی از خود بروز دهند؛ بهتر است با متانت و تشریح داستان‌هایی از دوستان فرضی‌‌شان كه خیانت همسر به جدایی و عواقب تلخ برای مردان انجامیده است، ماجرا را مدیریت كنند و همواره مردان خطاكار را در حالتی از خوف و رجا نگه دارند.

این صدای دلخراش

هر ساعت از شبانه‌روز از گوشی همراهش صدای رسیدن پیامك می‌آید. نیمه شب، روزهای تعطیل، در مراسم سوگواری نزدیكان و در تمام سفرهای دو نفره‌مان همیشه انگار شخص سومی حضور دارد؛ این واگویه‌های بسیاری از زنانی است كه فلسفه فرستادن پیام كوتاه برای آنان نه بر مبنای دوستانه و اجتماعی، كه به معنی ریشه‌كنی اعتماد و فرو رفتن در اندوه بی‌پایان خیانت دیدن است. خوش‌كنش در این زمینه توضیح می‌دهد: یكی از مسائلی كه خانم‌ها را خشمگین می‌كند این است كه مردان با مراجعه به منزل به جای گفت‌وگو با آنان دایم با تلفن همراه خود مشغول رد و بدل كردن پیامك هستند؛ گاهی می‌خندند، گاهی صورت‌شان برافروخته می‌شود و اغلب پس از ساعت‌ها ارتباط، تمامی محتویات صندوق پیامك خود را پاك می‌كنند؛ قبح این مساله از بین رفته و مسلما حق با خانم‌هاست، زیرا همه ساعاتی كه مرد در خانه حضور دارد باید مخصوص اعضای خانواده و برای مباشرت و دوستی بیشتر زوجین باشد.

ریشه‌یابی خیانت‌ها

این روانشناس به برخی علل برقراری ارتباط‌های پنهان توسط مردان متاهل اشاره می‌كند و می‌افزاید: گاهی خیانت توسط مردانی صورت می‌گیرد كه زنان‌شان قدرت جاذبه‌یی برایشان ندارند و نمی‌توانند محیطی هیجانی و عاطفی ایجاد كنند، گاهی هم مردان به همسر و فرزندان خود وابسته نیستند؛ در عین حال بیشتر خیانت‌ها در مردان مبتلا به اختلال مانیك ـ دیپرسیو (افسردگی ـ شیدایی) رخ می‌دهد. این اشخاص ظاهرا هوسران هستند، اما باید بدانیم كه مشكلی بیولوژیكی دارند و در برخی شرایط بیماری‌شان آشكار می‌شود.

تفاوت نسل‌ها

«الگوی پی ‌بردن به خیانت سال‌هاست كه تغییر كرده. اگر 20 سال پیش زنان خانه‌دار در نخستین فرصت مناسب كت شوهران‌شان را بو می‌كشیدند و كیف او را می‌گشتند، اكنون همه به دنبال گوشی همراه مردان‌شان هستند، زیرا با ورود موبایل به زندگی روزمره و در كنار آن، گسترش استفاده از اینترنت و ای‌میل، حریم شخصی افراد وسیع‌تر و احتمال پنهان‌كاری‌ها بیشتر شده است، اما من و هم‌سن‌وسال‌های من آرامش بیشتری در كنار همسرانمان داریم و بسیار كمتر از زوج‌های جوان به سراغ حریم شخصی یكدیگر می‌رویم یا اصلا نمی‌رویم.»اینها گفته‌های خانمی 52 ساله است كه 31 سال از زندگی مشتركش می‌گذرد و تاكید می‌كند: هیچ‌وقت گوشی همراه همسرم را كنترل نكرده‌ام و این موضوع برایم بی‌معنی است. اگر هم روزی به صورت اتفاقی پیامی مشكوك ببینم، یقین می‌كنم كه یا اشتباه است یا موضوعی یك‌طرفه. سوسن به افزایش احتمال خیانت در سال‌های اخیر اشاره می‌كند و ادامه می‌دهد: در گذشته مردان متاهل اگر می‌خواستند خیانت كنند باید بسیار هوشیار می‌بودند، زیرا تمامی كارهای خصوصی‌شان با همان تلفن ثابت منزل انجام می‌شد كه در این صورت احتمال برملا شدن خیانت‌شان بیشتر بود، اما اكنون بیشتر گپ و گفت‌های خارج از چارچوب خانواده با پیام كوتاه رد و بدل می‌شود و توان اثبات آن بسیار سخت است. شاید برهمین اساس باشد كه زنان مصاحبه‌شونده هرچه سن‌شان بیشتر می‌شد كمتر میل به كنترلگری از راه گوشی همراه همسران‌شان داشتند.

اعتماد تدریجی

اما میزان و علل این كنترلگری‌ها هرچه باشد خوش‌كنش براین باور است كه می‌توان با آن مقابله كرد و با در پیش گرفتن روشی تدریجی بر اعتماد و صمیمیت بین همسران افزود. او می‌گوید: اگر زن می‌داند كه جذابیت مناسب برای همسرش ندارد و این موضوع او را به راه‌هایی بیرون از قانون‌های خانواده می‌كشاند باید مهارت‌آموزی كند، مرد هم باید با یادآوری خاطرات مثبتی كه از همسرش دارد به او وقت بدهد و بداند كه بی‌دغدغه‌ترین و آرام‌ترین لحظه‌های او در كنار خانواده‌اش تعریف شده است؛ خانواده‌یی كه شاید هیچ‌وقت او را كنترل نكند، اما با كوچك‌ترین تغییر رفتارش نگرانش می‌شود و روزها در انتظار بازگشتش می‌ماند.

منبع: اعتماد