به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellhealth، طبق بررسی اخیر آکادمی نورولوژی آمریکا (AAN)، تزریق استروئید نخاعی - که به عنوان تزریق اپیدورال نیز شناخته می‌شود - ممکن است تنها برای چند ماه در کاهش درد گردن و کمر مؤثر باشد.
تنگی کانال نخاعی و تأثیر تزریق استروئید
تنگی کانال نخاعی یک بیماری شایع در افراد بالای 60 سال است که در اثر باریک شدن کانال نخاعی ایجاد می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث درد مزمن و بی‌حسی در ناحیه گردن و کمر شود. در حالی که تزریق استروئید یا کورتیزون به عنوان یکی از روش‌های مدیریت درد به کار می‌رود، اما ممکن است اثربخشی محدودی داشته باشد.
بر اساس بررسی AAN، بیمارانی که تزریق استروئید نخاعی دریافت کردند، 26 درصد بیشتر از کسانی که این تزریق را دریافت نکردند، تا سه ماه کاهش ناتوانی را تجربه کردند. با این حال، پس از این مدت، اثربخشی تزریق کاهش یافت. همچنین، 24 درصد از بیماران پس از تزریق، به مدت دو تا شش هفته کاهش درد را تجربه کردند، اما این روش تأثیر قابل توجهی بر بهبود عملکرد حرکتی یا کاهش نیاز به جراحی نداشت.
محدودیت‌های مطالعات انجام‌شده
از میان 90 مطالعه بررسی‌شده، بیشتر تحقیقات بر روی کمردرد متمرکز بودند تا درد گردن. بنابراین، میزان اثربخشی تزریق استروئید نخاعی در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی (فشردگی عصب گردنی) به‌طور دقیق مشخص نیست.
نظرات متخصصان
دکتر کارمل آرمون، متخصص مغز و اعصاب از دانشکده پزشکی دانشگاه لوما لیندا در کالیفرنیا و یکی از نویسندگان این مطالعه، بیان کرد که این بررسی، یافته‌های مطالعات سال 2007 را به‌روزرسانی و تأیید می‌کند. او اظهار داشت: «با وجود اینکه بسیاری از بیماران پس از تزریق استروئید تسکین فوری درد را احساس می‌کنند، در بازه‌های زمانی 3 و 6 ماه پس از تزریق، تفاوت چندانی بین افرادی که این درمان را دریافت کرده‌اند و کسانی که درمان کنترلی بدون استروئید داشته‌اند، مشاهده نمی‌شود.»
دکتر مارک بیکت، متخصص بیهوشی و مدیر تحقیقات درد و مواد افیونی در مرکز پزشکی میشیگان، تأکید کرد که یافته‌های این مطالعه باید بیماران را ترغیب کند تا در مورد برنامه درمانی خود با پزشکان مشورت کنند. او اشاره کرد که در برخی از بیماران، ترکیب طب سوزنی با تزریق اپیدورال می‌تواند مؤثر باشد و بسیاری از افراد ممکن است قبل از روی آوردن به روش‌های درمانی تهاجمی‌تر، فیزیوتراپی را امتحان کنند.
بیکت همچنین خاطرنشان کرد که برخی از بیماران حتی در صورت عدم کاهش درد، پس از تزریق اپیدورال تحرک بهتری را تجربه می‌کنند. او افزود: «برخی بیماران از مزایای بهبود تحرک و تسکین درد به‌طور هم‌زمان بهره‌مند می‌شوند.»
گزینه‌های جایگزین برای تسکین کمردرد مزمن
برای مدیریت کمردرد مزمن، داروهایی مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) از جمله ایبوپروفن، یا شل‌کننده‌های عضلانی می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. در مواردی که به درمان‌های پیشرفته‌تری نیاز باشد، ممکن است جراحی ضروری باشد. این جراحی شامل برداشتن بخشی از دیسک یا مهره برای گشاد کردن فضای خروج ریشه‌های عصبی از ستون فقرات است.
نظر شما