به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی نیوز،بر اساس نتایج جدیدترین کارآزمایی بالینی، افرادی که فشار خون سیستولیک خود را در حدود ۱۲۰ حفظ کردند، حتی پس از سه سال و نیم، خطر کمتری برای ابتلا به اختلالات شناختی خفیف یا زوال عقل داشتند. این مطالعه نشان داد که فشار خون پایین‌تر نه‌تنها از نظر فیزیکی به سلامت قلب و عروق کمک می‌کند، بلکه تأثیرات مثبتی بر عملکرد مغز نیز دارد.

دکتر «جف ویلیامسون»، محقق ارشد این تحقیق از دانشگاه وینستون-سالم در کارولینای شمالی، بیان کرد: «مطالعه ما نشان می‌دهد که کنترل شدید فشار خون می‌تواند یکی از استراتژی‌های اصلی برای پیشگیری از اختلالات شناختی باشد که در نهایت به حفظ استقلال و کیفیت زندگی در افراد مسن کمک می‌کند.»

پیش از این در سال ۲۰۱۵، یک کارآزمایی بالینی گزارش داده بود که مدیریت فشار خون در حد ۱۲۰ سیستولیک، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مرگ را ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد. این مطالعه نشان داد که افرادی که فشار خون خود را در این سطح پایین نگه می‌دارند، از سلامت بهتری برخوردارند و خطر ابتلا به مشکلات قلبی و مغزی در آن‌ها کمتر است.

در سال ۲۰۱۹، پژوهشگران دریافتند که کنترل شدید فشار خون برای مدت ۵ سال پس از درمان همچنان خطر ابتلا به اختلالات شناختی را کاهش می‌دهد. اما یافته‌های جدیدتر این مطالعه، که افراد را برای مدت حداقل هفت سال پیگیری کردند، نشان داد که فواید ناشی از کنترل فشار خون برای مغز افراد به‌طور واقعی طولانی‌مدت و پایدار است.

نتایج اخیر نشان داد که افرادی که تحت درمان فشرده فشار خون قرار داشتند، ۱۳ درصد کمتر از دیگران به اختلال شناختی خفیف و ۱۱ درصد کمتر به زوال عقل مبتلا شدند. این یافته‌ها پشتیبانی می‌کنند از این‌که کنترل دقیق فشار خون می‌تواند به‌عنوان یک استراتژی مؤثر برای پیشگیری از اختلالات شناختی، حتی پس از چند سال درمان، به کار گرفته شود.

طبق دستورالعمل‌های فعلی، فشار خون طبیعی باید ۱۲۰ یا کمتر باشد، و فشار خون در محدوده ۱۲۰ تا ۱۲۹ نشان‌دهنده افزایش فشار است. فشار خون بالاتر از ۱۳۰ به‌عنوان فشار خون بالا طبقه‌بندی می‌شود که می‌تواند به مشکلات سلامتی جدی مانند بیماری‌های قلبی و اختلالات شناختی منجر شود.

در نهایت، این مطالعه تأکید دارد که کنترل فشار خون نه تنها به حفظ سلامت جسمانی کمک می‌کند، بلکه نقش کلیدی در حفظ سلامت مغز و جلوگیری از مشکلات شناختی در سنین بالاتر ایفا می‌کند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که یک تغییر ساده در شیوه زندگی و درمان می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از بیماری‌های مغزی در افراد مسن منجر شود.