به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ملی، شفق محمدحسینی: می‌گوید رفتم جلوی کلاس و به خانم معلم گفتم، خانم ببینید دستام یخ کرده. خانم معلم نگاهی به من انداخت و دستان سرد خود را به من نشان داد و گفت: عزیزم دستای منم سرده. کل روز شنبه را با کاپشن سر کلاس نشسته بودند.

می‌گوید حتی زنگ تفریح هم در این سرما ترجیح دادیم در کلاس بمانیم. اما برخی از دانش‌آموزان حتی بالاپوش گرم و مناسبی هم برای نشستن در کلاس نداشتند، حالا با این جمعیت حدود40 نفر در کلاس، شاید کمی گرم می‌شدند، اما فاصله مدرسه تا خانه را چگونه طی خواهند کرد؟

مشکلات مدارس دولتی، به ویژه در سال‌های اخیر، یکی دو تا نیست. تا جایی که در گزارش‌هایی که از ابتدای آغاز سال تحصیلی نوشتم، به برخی از آنها اشاره کردم. در برخی از مدارس با پیگیری‌های والدین، برخی از این مشکلات برطرف شد، اما همچنان مدارسی هستند که از حداقل امکانات آموزشی هم برخوردار نیستند. مدیران و مسئولان مدرسه هم در پاسخ والدین تنها به این جمله اکتفا می‌کنند که امکاناتی که آموزش و پرورش به ما می‌دهد همین است. اگر می‌توانید بیشتر به مدرسه کمک کنید! والدین هم می‌گویند که ما اگر اوضاعمان روبه راه بود که جگر گوشه‌هایمان را در مدارس دولتی ثبت نام نمی‌کردیم و این وسط تنها دانش‌آموزان هستند که مدام بین مدرسه و خانه پاسکاری می‌شوند.

با استمرار سرمای هوا و آلودگی تهران که در هفته‌های گذشته، نفس شهر را گرفت، تقریبا با این هفته، دوهفته می‌شود که مدارس به صورت غیرحضوری درحال فعالیت هستند. هفته گذشته به دلیل آلودگی هوا، البته سه‌شنبه گذشته مدارس باز بودند. این هفته هم غیر از شنبه، تا دیروز مدرسه‌ها تعطیل و دانش‌آموران به صورت غیرحضوری درس‌های خود را دریافت کردند.

مشکلات کلاس‌های آنلاین هم کم نیستند. والدینی که شاغل هستند، با مسائلی جدی برای نگهداری از فرزندان روبه‌رو هستند. یا مجبورند کودکان را به خانه‌های والدین خود بسپارند و یا خود در خانه بمانند و دورکاری کنند. این درحالی است که در برخی از شغل‌ها امکان دورکاری وجود ندارد.

مترو هم با تعطیلی مداوم ادارات در روزهای اخیر، کمی خلوت شده است. اما به دلیل اینکه شرکت‌های خصوصی همچنان دایر هستند، جمعیتی در این سرما و آلودگی هوا، که بهتر از هفته گذشته شده است، به محل کار خود می‌روند. کودکان بیشتری از قبل را در مترو می‌بینم. برخی والدین شاغل که امکانش را دارند، کودکان را با خود به مترو می‌برند. آنها هم مشکلات خود را دارند. از سروصدای کودک در محل کار گرفته تا کلاس آنلاینی که تمرکز دیگر همکارانشان را به هم می‌ریزد.

ماسک را برنمی داریم

کل روز شنبه را با کاپشن نسبتا گرمی که بر تن داشت، سرکلاس نشسته بود. این کودک ده ساله می‌گوید برخی از همکلاسی‌هایم کاپشن و لباس مناسبی نداشتند. مدیر مدرسه هم مدام به والدین توصیه می‌کرد که بچه‌ها را با لباس کافی به مدرسه بفرستید، چون شوفاژها از هفته قبل کمی سردتر شده است. والدین همچنان اعتراض می‌کنند و مدیر هم گوشش چندان بدهکار نیست. می‌گوید شوفاژخانه ایراد دارد. والدین هم می‌گویند شما که مدام بابت هر مساله‌ای از ما پول دریافت می‌کنید، تعمیر کنید. اما این تنها مختص این مدرسه نیست و برخی از مدرسه‌های دولتی تهران در روزهای اخیر، البته روزهایی که تعطیل نبودند، کودکان را در کلاس‌هایی سرد نگه داشتند.

آیا ساعت‌ها نشستن در فضایی سرد، فضای مناسبی برای آموزش است؟ خود مسئولانی که مدام انتقاد می‌کنند، حاضرند کودکان خود را در چنین فضایی به مدرسه بفرستند؟ این دانش‌آموز می‌گوید که تعداد کودکان سرماخورده از ابتدای ماه بیشتر شد و من هم ماسک را در کل ساعاتی که در مدرسه هستم به صورت دارم. می‌گوید کاپشن من گرم است. این درحالی است که برخی والدین هم از قیمت بالای لباس‌های زمستانی شکایت دارند، مادری می‌گوید برای خرید تنها یک قلم پیراهن پشمی حداقل باید یک میلیون تومان بپردازی، حالا اگر بخواهی کاپشن و دستکش و لباس پشمی برای زیر لباسشان هم بخری که باید بیش از 5میلیون تومان فقط برای یک بچه هزینه کنیم. آن هم درحالی که برخی دو کودک دارند. حالا کفش نیم ساق یا بوت را هم که اضافه کنی، برای یک زمستان، آن هم با این کیفیت نامناسب پوشاک، که بعد از چندبار شستن دیگر نمی‌شود نگاهشان کرد، باید برای یک فصل لباس گرم، چیزی حدود10میلیون تومان پرداخت کنی. حالا هزینه خورد و خوراک و وسایل مدرسه بماند! اغلب خانواده‌هایی که کودکانشان در مدارس دولتی درس می‌خوانند، حقوقشان کمتر از 20میلیون تومان در ماه است، که به قول خودشان اجاره خانه را که از آن کم کنی، دیگر چیزی نمی‌ماند. خیلی هنر کنیم، شکم بچه‌ها را سیرکنیم، اما تهیه لباس گرم هم در این روزهای سرد، که حداقل دوسه ماه از سال را دربر می‌گیرد، دغدغه‌ای مضاعف برای والدین ایجاد می‌کند.

دخترک با کاپشن صورتی رنگ و لپ‌های گل انداخته در حیاط ایستاده است، تا مادرش هر لحظه از راه برسد و با هم رهسپار خانه‌ای گرم شوند، مادر بدو بدو از دور می‌آید، چون قرار است تا نیم ساعت دیگر برق قطع شود! چالش‌های این روزهای تهران، یکی دوتا نیست!

برنامه شاد ضعیف است

برنامه شاد زمانی ایجاد شد که همه گیری کرونا، سبب برگزاری کلاس‌های مدارس به صورت آنلاین شد. از هفته گذشته با توجه به تداوم آلودگی هوا، و این هفته باتوجه به افزایش سرمای هوا و کاهش دمای تهران، از روز یکشنبه دوباره کلاس‌ها به صورت مجازی برگزار شد. برخی والدین معتقدند برنامه شاد آمادگی این حجم را ندارد و در طول کلاس‌های آنلاین مدام قطع و وصل می‌شود و آنتن هم نمی‌دهد. همین سبب می‌شود که کلاس‌های آنلاین برای کودکانشان با اختلال روبه‌رو شود.

یکی از والدین می‌گوید که دیروز از ساعت 11برقشان قطع شد. به دلیل اینکه پکیج‌های گرمایشی آنها هم برقی است، خانه سرد شد و آب گرم هم نداشتند. می‌گوید در آشپزخانه با دو فرزندم نشسته بودیم که روشن‌تر بود. هرسه جوراب پشمی پوشیدیم. حالا حسن تعطیلی مدارس برایشان این است که لااقل می‌توانند لباس گرم پوشیده و غذای گرم میل کنند. هرچند این هم سهم خیلی از خانواده‌های کم درآمد نمی‌شود.

آسیبِ قطع مکرر برق و قطع گرما

قطع مکرر برق تهران در یکی دو هفته اخیر، سبب خاموشی سیستم‌های گرمایشی در برخی منازل و حتی مدارس شده است. به طوری که برخی خانواده‌ها، این دو ساعت در طول روز را در سرما سپری کردند. این درحالی است که اگر در ساعات انتهای روز در سطح شهر تردد کنید، با حجم بسیاری از چراغ‌های روشن روبه‌رو می‌شوید، که هیچ توجیهی هم ندارند. این چراغ‌ها هم مربوط به معابر و برخی فروشگاه‌ها است و هم در برخی سازمان‌های بزرگ دولتی، طبق عکس‌هایی که در فضای مجازی پخش شده است، مشاهده می‌شود که مثلا برق یک واحد در ساختمانی اداری در ساعات دیرهنگام شب تا صبح روشن بوده است.

این درحالی است که همین قطع شدن‌های مکرر برق، به وسایل برقی خانگی و حتی برخی آسانسورها، صدمات جبران ناپذیری را وارد کرده است. حالا همه این مسائل، تهران را با وضعیت دشواری در آستانه ورود به سردترین فصل سال روبه‌رو کرده است. تا لحظه نگارش این گزارش، هنوز خبری از تعطیلی مدارس روز سه‌شنبه نیست و دانش‌آموزان همچنان در خانه‌های نسبتا سرد خود، منتظر اعلام خبر تعطیلی مدرسه هستند تا به بازیگوشی در خانه ادامه دهند.