به گزارش سلامت نیوز، حنیف رضا گلزار کنشگر محیط زیست و کارشناس ارشد خاک وآب در یک یادداشت اختصاصی درباره جار و جنجال های اخیر در موضوع "طرح طبیعت گردی آشوراده" برای ما نوشت : « آقای نماینده! شما حق ندارید، بله! حق ندارید و حق ندارید یک ساختار را برای عمل به شرح وظایف قانونی اش اینگونه مواخذه کنید! چرا برای اختلاس ها، افزایش افسارگسیخته قیمت سکه و طلا و ارز و کیفیت شرم آور و قیمت های رعب آور خودروهای تولید داخلی و از اینها مهم تر، خشکسالی و ریزگرد و نابودی کشاورزی در استان سرسبز گلستان، اینگونه رگ گردن باد نمی کنید؟» متن یادداشت را در ادامه بخوانید.

ویدیوهای سخنرانی های پیش از دستور برخی نمایندگان استان گلستان در مجلس شورای اسلامی را که در آن به تهدید و توهین و خط و نشان کشیدن برای "سازمان حفاظت محیط زیست"، در پی توقف موقت اجرای "طرح گردشگری آشوراده" پرداخته اند حتما دیده اید.

یکی از این کلیپ ها، به سخنان تند و همراه با لرزش نماینده ای است که در دهه ۱۳۸۰، همه تلاش خود را برای اجرایی شدن ساخت جاده جنگلی ابر- شیرین آباد انجام داد؛ ولی از عزم و اراده مردم شکست خورد. افسوس که عبرت نگرفت و بار دیگر، گام در همان راه نهاد.

به «ادبیات» و «لحن» این نماینده در آن کلیپ توجه کنید. گویی متن فارسی ترجمه شده از زبان چینی، آن هم با کمک گوگل ترنسلیت را در محکومیت دشمنان این خاک و آب در صحن علنی مجلس می خواند!
می خواهم با صدای رسا و بلند به او بگویم که :

آقای نماینده!

شما حق ندارید، بله! حق ندارید و حق ندارید یک ساختار را برای عمل به شرح وظایف قانونی اش اینگونه مواخذه کنید!

شما باید به جای خط و نشان کشیدن برای سازمانی که پس از سال ها به شرح وظایف قانونی اش عمل کرده، برای مردم توضیح دهید که چرا برای اعتراض به اختلاس ها، افزایش افسارگسیخته قیمت سکه و طلا و ارز و کیفیت شرم آور و قیمت های رعب آور خودروهای تولید داخلی و از اینها مهم تر، خشکسالی و ریزگرد و نابودی کشاورزی در استان سرسبز گلستان، اینگونه رگ گردن باد نمی کنید؟

این رفتار مجمع نمایندگان استان گلستان در مجلس شورای اسلامی، اگرچه از سوی افکار عمومی غیرقابل دفاع است؛ ولی می توان یک برداشت آموزنده نیز از آن داشت:

سازمان حفاظت محیط زیست، امروز که زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری قرار دارد اینگونه مورد هجمه و حمله نمایندگان مجلس قرار می گیرد و تردیدی نیست که فروکاست جایگاه اداری این سازمان به وزارتخانه، دست نمایندگان را برای اعمال فشار بیشتر بر این سازمان در راستای منافع رانتی، آن هم به بهانه عدم تامین مطالبات و زیاده خواهی های محلی و منطقه آنها از این سازمان بازتر خواهد کرد.

از این رو یکی از مهم ترین دلایل مخالفت با ایجاد وزارت منابع طبیعی و محیط زیست و تاکید بر انتزاع سازمان منابع طبیعی و قرار گرفتن آن ذیل نهاد ریاست جنهوری، همین احتمال قریب به یقین و دخالت های نابه جای نمایندگان در امور این سازمان است.

سازمان حفاظت محیط ‌زیست اگرچه در ابتدا در برابر آنچه بر آشوراده می گذرد، سیاست درخوری در پیش گرفت؛ ولی بدون تعارف، چگونگی واکنش نسبت به فشارهای وارد شده از سوی بزرگان استان، مدیران محلی و مجمع نمایندگان استان گلستان، موجی از ناامیدی را در میان جامعه مدنی کشور ایجاد کرد.

امید و انتظار این بود تا سازمان در راستای حفظ و استحکام جایگاه نظارتی خود، با پشتوانه افکار عمومی کوتاه نمی آمد و با اقتدار مسیری که گشود را طی می کرد؛ اگر چه مسوولان این سازمان این کار را خواهند کرد.