به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، این اولین بار است که تعداد دستیاران تخصص برای تعیین تعداد خودشان مورد استفاده قرار می‌گیرد. دستیاران تخصص در واقع پزشکان عمومی هستند که پس از چهار سال تحصیل در رشته مورد علاقه خود، مدرک تخصص پزشکی را دریافت می‌کنند.کمبود پزشک متخصص واقعیتی است که کارشناسان و حتی خود پزشکان بر آن صحه می‌گذارند. همچنان‌که چندی پیش رئیس دانشگاه علوم پزشکی اراک تصریح کرد: در سال‌های گذشته ورودی دوره تخصص پایین بوده در نتیجه امروز با کمبود پزشک متخصص روبه‌رو شده‌ایم.
دکتر امانی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی اراک با اشاره به کمبود پزشک متخصص به‌عنوان یک مشکل کشوری، افزود: با وجود این‌که در برخی رشته‌های تخصصی مثل بیهوشی، چشم، گوش و حلق و بینی، کودکان و طب اورژانس در کل کشور کمبود وجود دارد ولی ما در سال گذشته جذب بسیار خوبی داشتیم. وی سخنان خود را با ذکر یک مثال ادامه داد: ما تا سال قبل در شهرستان کمیجان فقط یک پزشک عمومی داشتیم اما در حال حاضر ۱۱پزشک متخصص به‌صورت دوره‌ای در این شهر خدمات درمانی ارائه می‌دهند. علاوه بر این در دیگر شهرها نیز ۱۲تا ۱۵پزشک متخصص به‌صورت دوره‌ای سر می‌زنند و به ویزیت بیماران می‌پردازند.
از کمبود ظرفیت تا کمبود پزشک
این متخصص جراحی ارتوپدی از تلاش این دانشگاه برای افزایش تعداد روزهای حضور پزشکان گفت و افزود: متاسفانه کمبود پزشک وجود دارد. ما منکر کمبود پزشک متخصص نیستیم. اما امیدواریم امسال با افزایش ورود این پزشکان به استان، تعداد روزهای حضور آنان در هر شهر را افزایش دهیم. دکتر امانی به علت این کمبودها پرداخت و خاطر نشان کرد: در سال‌های گذشته ورودی دوره تخصص پزشکی کم بوده. نتیجه این ظرفیت پایین امروز مشخص و باعث کمبود پزشک شده است.
وی روند این کمبودها را افزایشی دانست و افزود: تا سال۱۴۰۵هرسالی که می‌گذرد، کمبود پزشک نیز بیشتر خواهد شد اما با توجه به این‌که ظرفیت از سال۱۴۰۱ افزایش پیدا کرده، پس از گذشت چهار سال افرادی که در حال تحصیل هستند، وارد چرخه خدمت خواهند شد. رئیس دانشگاه علوم پزشکی اراک نتیجه افزایش تعداد پزشکان را نیز این‌گونه ترسیم کرد: امیدواریم با توجه به تعداد پزشک بیشتری که در سال جاری جذب خواهیم کرد هم اتاق‌های عمل فعال‌تری داشته باشیم و هم کمبود موجود در رشته‌های مختلف را بتوانیم جبران کنیم.
سرابی به نام «افزایش ظرفیت پزشک متخصص»
به گفته کارشناسان، دخیل کردن تعداد دستیار تخصص در این نسبت، پشتوانه علمی مشخصی ندارد، چراکه کشورهای پیشرو حوزه بهداشت و درمان برای سنجش وضعیت جوامع خود در زمینه دسترسی به پزشک، فقط از نسبت پزشکان متخصص به پزشکان عمومی استفاده می‌کنند. به علاوه مقالات مختلف نیز این نسبت را بدون در نظر گرفتن تعداد دستیار تخصص، محاسبه می‌کنند اما لایحه برنامه هفتم در یک اقدام غیرکارشناسی نسبتی را مطرح کرده که نه‌فقط باعث افزایش ظرفیت نمی‌شود، بلکه می‌تواند کاهش ظرفیت تخصص پزشکی را نیز به‌دنبال داشته باشد.شاید اگر نمایندگان مجلس در دوره‌های قبلی به این مسأله توجه بیشتری کرده بودند، امروز مشکلی به نام کمبود پزشک متخصص بسیار کم‌رنگ‌تر می‌بود.
نظر شما