به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ، این حالت توسط اجسام خارجی یا استفاده طولانی از کنتاکت لنزها نیز به‌وجود می‌آید. بیمار با درد ناگهانی که اغلب شدید است. ترس از نور (فوتوفوبی)، احساس وجود جسم خارجی در چشم، اشک ریزش مراجعه می‌کند. بسته به محل ضایعه ممکن است، تیزبینی در حد طبیعی یا کمتر باشد.

برای درمان از بی‌حس‌کننده‌های موضعی استفاد می‌شود زیرا مصرف طولانی این داروها علاوه بر اینکه فرآیند ترمیم قرنیه را به تاخیر می‌اندازد و ممکن است صدمات دیگر چشمی را نیز که باعث پیدایش بافت جوشگاه دایمی قرنیه می‌شوند را هم از نظر دور نگه دارند.

از به‌کار بردن استروئیدها نیز باید اجتناب شود. قطره آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت و قطره سیکلوپلژیک برای تسکین درد تجویز می‌شوند. برای بی‌حرکت کردن پلک‌ها و کمک به تسکین درد تسریع بهبودی خراشیدگی قرنیه چشم را با پانسمان محکم می‌پوشانند.در خراشیدگی‌های وسیع قرنیه پانسمان و استراحت چشم به مدت ۲۴ ساعت ادامه می‌یابد. اگر لایه‌های زیرین قرنیه صدمه دیده باشند، خراشیدگی قرنیه بدون برجای گذاشتن بافت جوشگاه و معمولا در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبود می‌یابد.

اجسام خارجی سطحی قرنیه را معمولا می‌توان با شست‌وشو بیرون آورد. اجسام خارجی که در عمق قرنیه فررفته باشند، توسط چشم پزشک تحت درمان قرار می‌گیرد. برای مشخص کردن ضایعات سطحی قرنیه اغلب رنگ‌آمیزی با فلوئورسین استفاده می‌شود.قبل از بیرون آوردن جسم خارجی، به وسیله قطره بی‌حس کننده داخل چشم چکانده می‌شود. برای بیرون آوردن جسم خارجی اپلیکاتورهای پنبه‌ای استفاده نمی‌شود زیرا به این ترتیب ممکن است ناحیه وسیعی از اپی تلیوم قرنیه به علت نیروی مالش کنده شود.

مواردی که در عمق قرنیه فرورفته‌اند را با انجام عمل جراحی بیرون می‌آورند. با خراشیده شدن قرنیه که سد طبیعی در برابر نفوذ میکروارگانیسم‌ها است، چشم نسبت به ابتلا به عفونت استعداد بیشتری پیدا می‌کند بنابراین ساییدگی و خراش قرنیه را باید هر روز تا بهبودی کامل آن از نظر پیدایش نشانه‌های عفونت بدقت بررسی کرد.