یکشنبه ۱ آبان ۱۳۹۰ - ۰۹:۴۳

چشمان سازمان بهزیستی كشور در سال‌های گذشته آنقدر بر انتقادهای منتقدان بسته ماند كه سرانجام پیشنهاد واگذارشدنش به شهرداری مطرح شد.

سلامت نیوز :چشمان سازمان بهزیستی كشور در سال‌های گذشته آنقدر بر انتقادهای منتقدان بسته ماند كه سرانجام پیشنهاد واگذارشدنش به شهرداری مطرح شد. این سازمان را همگان به نام متولی ساماندهی آسیب‌های اجتماعی می‌شناسند‌ اما در فهرست منتقدان سازمان بهزیستی‌علاوه بر نام كارشناسان هم نام نمایندگان مجلس به چشم می‌خورد هم نام مسئولان قوه قضائیه.‌گویی هنوز زخمهای حاصل از آسیب‌های اجتماعی در كشور بی‌مرهم مانده است.

حالا در جدیدترین اظهارنظرها، حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی كل كشور در همایش مدیران سازمان زندان‌ها پیشنهاد كرده است كه بهزیستی را به شهرداری واگذار كنند. او می‌گوید:«شهری كه یكسری بی‌سرپرست و فقیر داشته باشد مسئولیت آن‌ها به مدیریت شهری باز می‌گردد. از این جهت، امور بهزیستی نیز باید به مدیران شهر واگذار شوند.»



كودكان كار، همچنان رها شده

با چشم‌هایشان چنان به رهگذران خیره می‌شوند كه دل انسان كه هیچ، دل سنگ را هم آب می‌كنند. هرچند بین خریدن و نخریدن اجناسشان مردد می‌مانی اما دست آخر، دست در جیب می‌كنی و دستمال كاغذی، آدامس یا فالی از آن‌ها می‌خری. كودكان كار سال هاست در گوشه گوشه این شهر دیده می‌شوند. بارها شنیده ایم كه در طرح‌های ضربتی این كودكان جمع آوری شده‌اند و حتی طرح ساماندهی كودكان كار مدتی است مصوب شده است، اما هنوز كودكان كار و متكدی ساماندهی نشده‌اند.

كارشناسان می‌گویند این مشكل همه كلانشهرهای كشور است و رفع آن نیز تنها برعهده شهرداری نیست و باید بهزیستی، نیروی انتظامی، دادستانی و دادگستری به كمك شهرداری بیایند چرا كه بر اساس این طرح مصوب همه در تغییر وضعیت این كودكان نقش دارند. دیدن كودكان كار تنها منظره‌ای نیست كه خاطر شهروندان را می‌آزارد. به این مناظر، تصاویری از متكدیان را هم اضافه كنید. سوء مصرف مواد مخدر و آسیب‌های ناشی از آن وزنان خیابانی هم به این صحنه‌های آزاردهنده دامن می‌زنند.

حجت الاسلام پورمحمدی هم به همین مناظر اشاره كرده است. او می‌گوید: «مردم دوست ندارند در كف خیابان‌های خود گدا و معتاد ببینند. مردم دوست ندارند خردسالان را سر چهارراه‌ها در حال تكدی‌گری ببینند یا اینكه شب‌ها كودكان را ببینند كه در سطل‌های زباله دنبال قوطی‌های فلزی و دیگر اشیا هستند. نگویند بودجه نداریم. چند هزار میلیارد تومان در این شهر بودجه است. مقداری خرج حاشیه‌ها را كم كنیم تا به این مسئله برسیم.»



امكانات بهزیستی را بدهند، كار بخواهند

پیشنهاد پورمحمدی در حالی ارائه می‌شود كه محمدباقر قالیباف، شهردار تهران پس از آنكه برای نخستین بار ساماندهی كودكان كار به عنوان یكی از وظایف شهرداری مطرح شد، در پاسخ گفت: «اگر قرار باشد كار ساماندهی كودكان كار به شهرداری تهران واگذار شود، طبیعتاً باید تمام امكانات و كارهایی كه بهزیستی تاكنون در این خصوص انجام می‌داده به شهرداری تهران واگذار شود.»چندی پیش نیز مهدی چمران با اشاره به كلیات طرح مشاركت و همكاری شهرداری‌ها در برنامه‌های ساماندهی كودكان كار و خیابان و اختیارات محدود شهرداری‌ها در این زمینه گفته بود: «متأسفانه این طرح روی زمین مانده و بیشتر كلا‌نشهرها با این مشكل مواجه هستند؛ شهردار قاعدتا نمی‌تواند رئیس دادگستری را به جلسه خود دعوت كند و خود نیز رئیس شود و كمیته تشكیل دهد.»



حلقه اول در بهبودی شهر، واگذاری بهزیستی است

حجت الاسلام پورمحمدی می‌گوید: «زمان حضورم در وزارت كشور امور را طبقه‌بندی كردم و دو بار برای بازگرداندن مدیریت شهری به شهرداری‌ها اقدام كردم كه نشد. قدم اول برای این كار این است كه بهزیستی را به شهرداری‌ها بدهیم. بودجه بهزیستی را نیز به شهرداری‌ها بدهیم تا معضل جرایم در كشور، زندانی و تربیت زندانی‌ها كاهش یابد. اینها حلقه‌هایی است كه آخرش به زندان باز می‌گردد.

اگر زندان نتواند كار خود را خوب تعقیب كند، این حلقه‌ها معیوب باقی می‌ماند. این حلقه‌ها زمانی اصلاح می‌شوند كه بتوانیم زندان را اصلاح كنیم. مهم‌ترین مقوله نیز تراكم و تركیب ناموزون جمعیت زندانی است. نفس اعتیاد و توزیع مواد مخدر در زندان مشكلات را چند برابر می‌كند.»پورمحمدی با اشاره به پیگیری‌های گذشته خود راجع به انتقال امور شهری به شهرداری‌ها می‌افزاید: «این مقوله جدی است و نمی‌توانیم از آن فاصله بگیریم. من از زمان وزارت كشور این بحث را تعقیب می‌كردم. الان هم به خاطر مسائل فراتر از بحث زندان‌ها این كار را دنبال می‌كنم اما بحث زندان‌ها حائز اهمیت است.»



مواد مخدر، عامل زندانی شدن نیمی از زندانیان ایرانی

بخش دیگر سخنان پورمحمدی به زندانیان اختصاص داشت.50 درصد زندانیان از 140 هزار زندانی در كشور، معتاد هستند. به عقیده پورمحمدی «اگر این معتادان به زندان‌ها بروند یعنی اینكه نمی‌توان مجرمان و زندانیان پرخطر نگهداری شوند.» او می‌گوید:«زندانی كه در آن مواد مخدر بیاید تمام بنیان‌های تربیتی و رفتاری زندان را به هم می‌ریزد!»پورمحمدی به وجود موادمخدر در زندان‌های كشور اشاره می‌كند و می‌افزاید:«در كشور به خاطر اینكه نمی‌توان جلوی مواد مخدر را گرفت این مسئله، یك تهدید است. وقتی مواد مخدر به زندانی راه پیدا كرد نمی‌توان كاری از پیش برد.

گزارش‌ها حكایت از وجود مواد مخدر در زندان‌ها می‌كند. البته بخشی از آن طبیعی است.» به گفته رئیس سازمان بازرسی كل كشور «رفع مشكلات زندان‌ها حتماً نیاز به اصلاح قوانین دارد» او پیشنهاداتی نیز برای ایجاد تغییرات اساسی در زندان‌ها ارائه كرد كه تفكیك محكومان مواد مخدر و معتادان از سایر زندانی‌هاست. آمارها می‌گویند جرم حدود 50 درصد از زندانیان در زمینه مواد مخدر است. عارضه‌ای كه زندان را از وضعیت طبیعی خود خارج می‌كند. پورمحمدی می‌گوید:«اگر این زندانی‌ها را جدا كنیم هفتاد تا هشتاد هزار نفر از این جمعیت كم می‌شود و اگر سازمان زندان‌ها بتواند ظرفیت زندان‌ها را به 140 هزار زندانی افزایش دهد به تدریج به وضع مطلوب نزدیك می‌شود.»



1200عنوان مجرمانه داریم

تهدیدها جدی است. انگار جامعه ایرانی روی لبه تیغ راه می‌رود. آخرین آمارها نشان می‌دهد بیش از یكهزار و 200 عنوان مجرمانه در كشور تعریف شده است این آمار را مركز پژوهش‌های مجلس اعلام كرده است. رئیس سازمان بازرسی كل كشور با اشاره به این آمار، برخی تهدیدهای جامعه را برشمرده و می‌گوید: «افزایش جرایم در جامعه، هم از نظر جرم‌انگاری و هم از نظر ارتكاب یكی از تهدیدهای جدی است.حجم جرم انگاری و میزان مرتكبان جرم یك تهدید بزرگ و واقعی برای نظام قضایی، اجتماعی، امنیتی و نظام زندانبانی است.»گذشته از این آمارها به گفته پورمحمدی «نرخ بازگشت به زندان نیز تهدیدی جدی است.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha