سلامت نیوز: نیمه مهر فصل صید حدود ۱۰ هزار خانوار ساحل‌نشین خزر است. فصلی که تا همین چند سال پیش به خیر و خوشی آغاز می‌شد. اما چند سالی است که صدای ناکوک ساز صید در خزر شنیده می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری ، بنا به اعلام سازمان شیلات کشور در اسفند سال گذشته 4هزار و ۳۴۳ تُن انواع ماهیان استخوانی دریای خزر در 3 استان شمالی کشور صید شد و این آمار در مقایسه با مدت مشابه در سال 97کاهش ۳۴ درصدی دارد. اگر چه بخشی از این کاهش از سوی این سازمان پایان زودهنگام صید به‌دلیل شیوع کووید-۱۹ اعلام شد اما صیادان استان‌های شمالی این موضوع را روند تکراری هر سال عنوان می‌کنند.
امسال هم با افزایش ناگهانی قیمت‌های تعمیر و نگهداری ادوات صید، بالا رفتن هزینه‌های زندگی و اختصاص پیدا نکردن بنزین یارانه‌ای و بی‌رغبتی صیادان به صید، باز هم همان روند کاهشی با ارقامی بزرگ‌تر در حال رخ دادن است. بنا بر آمارهای رسمی هر سال شرکت تعاونی صیادی پره با ۱۰ هزار صیاد در صید ماهیان استخوانی دریای خزر شرکت دارد که از این تعداد ۵۴ تعاونی به مازندران، ۵۱ تعاونی به گیلان و ۱۷ تعاونی به گلستان اختصاص دارد. بررسی در این صیدگاه‌ها حاکی از آن است که تنها ۳۰ درصد از جمعیت صیادی شمال کشور به شکل پراکنده و در روزهای غیرمتوالی در صیدگاه‌ها حاضر می‌شوند.
خبری از صید نیست
در صیدگاه میانکاله مازندران واقعا خبری از صید نیست. قایق‌ها نه بر کرانه دریا که در میان کومه‌های صیادی جا خوش کرده‌اند. حاج باب‌الله حبیبی، مسئول ایستگاه شهید رجایی ما را در میان کومه‌ها می‌گرداند و می‌گوید: «ماهی نیست و بیشتر بچه‌ها رفته‌اند خانه. ۲۰ روز است سر کار آمده‌ایم اما دریا چیزی ندارد. ماهی‌ها کنار نمی‌آیند.» او ادامه می‌دهد: «تنها امسال که نه، سال قبل و قبل‌ترش هم وضعیت همینطور بوده است. سال گذشته ایستگاه ما 300میلیون تومان درآمد داشت.
اما همه‌اش هزینه شد برای 6ماه کار و برای هر صیاد بیشتر از 200هزارتومان درآمد خالص باقی نماند. زمانی هم که بنزین لیتری 3هزار تومان شد، همه وسایل و ابزارهایمان گران‌تر از قبل! در مهر و آبان و اوایل آذر با دو قایق کار می‌کنیم اما دی، بهمن و اسفند که صید بیشتر می‌شود باید 4تا 5قایق روی آب بروند. روزی 40لیتر بنزین برای هر قایق مصرف می‌شود، خودتان عددش را حساب کنید. قبلا هر ایستگاه حدود 70صیاد داشت اما حالا همه می‌روند کارگری.»
محمد سنچولی، مسئول تعمیر و نگهداری وسایل و ابزارآلات هم می‌گوید: «قیمت هر قطعه برای تعمیر تراکتور یا قایق، 10 برابر شده است تازه اگر بتوانیم قطعه مورد نیازمان را پیدا کنیم. نگاه کنید هیچ قایقی به آب نزده است. هیچ لاکشی در دریا پهن نیست. وقتی دریا بار ندارد و هزینه‌ها هم اینقدر بالاست، خرجتان به دخلتان نمی‌چربد و دیگر انگیزه‌ای برای کار نمی‌ماند.»
مبارزه‌ای با قاچاق نیست
در ایستگاه صیادی «شهید عبدالجلیل کر» گلستان هم اوضاع همین است. محمود تنها صیادی است که در این ایستگاه و با هدف کشیک از وسایل در کومه‌ها مانده و می‌گوید: «همان هفته اول صید امسال همه به این نتیجه رسیدیم که باید برویم و صید آنقدر کم است که برایمان نمی‌صرفد. سال گذشته برای 6 ماه کار ۱۵۰ هزار تومان درآمد داشتیم.
کارگری کنیم حداقل روزی ۱۰۰ هزار تومان گیرمان می‌آید. من هم چند روز دیگر می‌روم و کس دیگری به جای من می‌آید.» «قاچاقچی‌ها به دریا و ماهی رحم ندارند و اراده‌ای هم برای مبارزه با آنها نیست.» این جمله را می‌گوید و با کمی مکث ادامه می‌دهد: «تورهای ما استاندارد است و ماهی‌های کوچک از تور ما رد می‌شوند اما قاچاقچی‌ها تورهای ریزدانه دارند و حتی بچه‌ماهی‌ها هم در تورشان اسیر می‌شوند. آنها تابستان و خارج از فصل صید هم به دریا می‌زنند. قایق‌های ما هم حریف قایق‌های تیزروی آنها نمی‌شود.»
هزینه چند برابر درآمد
در صیدگاه گمیشان گلستان شاه‌قربان دوجی حرف‌های صیادان قبلی را تکرار می‌کند: «ما بیمه نیستیم و هرکس که بتواند و دستش به دهانش برسد خودش را بیمه می‌کند. اینجا ما را بیمه حوادث می‌کنند که اگر اتفاقی افتاد برای هزینه دوا و درمان از آن استفاده کنیم وگرنه بازنشستگی نداریم. باید خودمان را بیمه کنیم. هزینه هر‌ماه بیمه بیشتر از ۵۰۰ هزار تومان است و این یعنی چند برابر درآمد یک‌ماه ما. همین تعداد اندک صیادهایی هم که مانده‌اند چون جای دیگری کار نیست دلشان را به درآمد ناچیز صید خوش کرده‌اند.
بیرون از صیدگاه هم کار نیست. برای کارگر روزمزد هم یک روز کار هست و 10روز نیست. در عادی‌ترین امور زندگی‌مان مانده‌ایم. کار در این گوشه دریا به چشم کسی نمی‌آید و انگار زندگی ما و زن و بچه‌هایمان فراموش شده است..»
حذف ماهی از سفره شمالی‌ها
به جز خاموشی چراغ صید و انصراف اجباری صیادان، مردم شمال کشور هم که در نیمه دوم هر سال بخشی از سبدغذایی خود را با ماهی پر می‌کردند از افزایش بی‌سابقه قیمت ماهی می‌گویند و فروشندگان ماهی از کسادتر شدن کاسبی‌شان. این موضوع در حالی است که سال گذشته هم در فصل صید، قیمت ماهی دریای خزر در شمال کشور افزایش دو برابری داشت.
جباری یکی از ماهی‌فروشان بازار ماهی ساری درباره قیمت ماهی‌ها می‌گوید: کفال محبوب‌ترین ماهی میان شمالی‌هاست اما قیمت آن اکنون به کیلویی ۹۰ هزار تومان رسیده است. مشتری‌ها تا قیمت را می‌شنوند، فرار می‌کنند. ماهی کیلکا که سال گذشته کیلویی ۴ هزار تومان بود امسال ۱۲ هزار تومان شده است. علاوه بر اینکه ماهی به نسبت سال‌های گذشته کمتر شده، هزینه‌ها هم آنقدر بالا رفته که دیگر نمی‌شود قیمت یک کالای خاص را پایین نگه داشت.
نظر شما