خرمالو میوهای است از سرزمینهای خاور دور که زیستگاه اصلی این میوه، کشور چین و ژاپن است اما به مقدار فراوان در کشور ما کاشت میشود.
خرمالو دارای مقدار قابل توجهی پکتین (فیبر محلول در آب که باعث کاهش چربیهای بدن و چربیهای محلول در خون میشود) است. برخی میوهها مانند موز و خرمالو وقتی به صورت کال چیده شوند بعد از مدتی می رسند؛ این میوه هر چه بیشتر برسد پکتین آن کمتر می شود، لذا توصیه می شود برای استفاده بیشتر از پکتین، نباید خرمالو بیش از اندازه برسد.
عمدهترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارند شامل اسید مالیک، اسید تارتاریک و اسید سیتریک هستند. این اسیدها باعث هضم بهتر غذا و نیز جذب بهتر بعضی از ترکیبات غذایی مانند آهن و روی شده و افزایش جذب را در پی دارد.
وجود رنگدانههای پلی فنولیک در میوه خرمالو خاصیتی ضد سرطانی دارد.
قابل توجه است که میوه خرمالو دارای 80 کیلو کالری انرژی است و جزو میوههای پر انرژی محسوب میشود از این رو افرادی که دارای اضافه وزن هستند نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.
گفتنی است، بیماران دیابتی نیز به لحاظ دارا بودن قند فراوان در این میوه باید از مصرف بیش از حد آن اجتناب کنند.
نظر شما