به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ؛ عمق فاجعه انسانی بهگونهای بود که اصحاب رسانه، دشواریهای اسکان در چادرهای صحرایی بدون حداقل امکانات برای برطرفکردن نیازهای طبیعی انسان را با جان و دل پذیرا شدند و سرمای گزنده شب کویر را به جان خریدند. نوع فعالیتی که انجام شد را میتوان در حوزه «خبرنگاری بحران» دستهبندی کرد و در این مسیر، تجربه عزیزانی که دوران جنگ را سپری کرده بودند، بسیار راهگشا بود. مردم سوگمندانه مشغول بیرونآوردن اجساد خانواده خود بودند و نیروهای امدادی با همه ظرفیت در کنار آنان، این مهم را برعهده داشتند. تلاش شد با فرستندههای «اسانجی» امکان گزارش زنده برای خبرنگاران رسانههای تصویری داخلی و خارجی، ایجاد شود. رسانههای مکتوب و مجازی نیز در قالب عکس و گزارشهای توصیفی، خلاقانه به ایفای رسالت خود پرداختند تا وجدان حرفهای خود را تسکین دهند.
همین تلاشها بود که در کنار حضور رییسجمهور دوران اصلاحات، وزرای کشور و فرهنگ و ارشاد اسلامی (آقایان خاتمی، موسویلاری و مسجدجامعی)، سیل کمکهای داخلی و خارجی را بههمراه داشت. بهتدریج هنرمندان انساندوست ایرانی مانند استاد شجریان و دیگران هم به منطقه آمده و هرکدام به اندازه وسع خود به کمک به هموطنان همت گماشتند. به این ترتیب، «بم» به تابلو زیبایی از تعاون و نوعدوستی ایرانیان تبدیل شد و در این میان، اصحاب رسانه مانند همیشه، نقش بیبدیل خود را ایفا کردند.
نظر شما