چشم ‌و‌ هم‌چشمی كودكانه

«دفترهای فانتزی می‌خریم چون به ما انگیزه درس خواندن می‌دهند و رنگ شادی دارند.» این جمله‌ای است كه در گزارش «از دفترهای تعاونی تا دفترهای 600 هزار تومانی» از دهان دانش‌آموزان خواندیم. دانش‌آموزانی كه در آستانه سال تحصیلی نو بیش از آنكه به دنبال پاسخگویی به نیازهای كاركردی باشند، دنبال دفترها و خودكارهایی بودند كه با خرید‌ن‌شان انگیزه‌ای برای درس‌ خواندن داشته باشند.

یک متخصص سلامت روان :

صدا و سیما با تبلیغ مصرف گرایی بر اضطراب مردم می افزاید

یک متخصص سلامت روان گفت: در شرایط فعلی که مردم با کمبود و مشکلات اقتصادی مواجه هستند و از ترس آینده جنس انبار می کنند، صدا و سیما بدون توجه به نگرانی های مردم به تبلیغ کالاها و اجناس مختلف و ترویج مصرف گرایی ادامه می دهد و بر نگرانی و اضطراب مردم می افزاید.

«بیت‌المال» را به «مال‌البیت» تبدیل كرده‌ایم

موج افسردگی ناشی از تجمل‌گرایی در جامعه

وقتی جایی انباشتی از غذا و جایی دیگر انبوهی از گرسنگان باشد و بین اینها نرده قرار دهند، گرسنگان ناچارند که از روی نرده بپرند. در واقع زخمی شدن بهتر از مردن است.

گزارش میدانی از جلوه های نوظهور نوکیسگی

مانور تجمل با «شیشه شیر» طلایی 25 میلیون تومانی!

وارد شدن اجناسی چون پستانک و شیشه‌شیرهای طلا به بازار را می‌توان «کالایی شدن محبت» نام گذاشت. عشق، دوستی، محبت و علاقه انواع مختلفی دارند، علاقه به معشوق، علاقه به دوست، علاقه به والدین و عشق پدر و مادر به فرزندان. این علاقه‌ها طی تاریخ فرهنگی بشر در تقابل با مسائل مالی ارزشیابی می‌شدند و همواره در مورد معنویت و مادیت به عنوان دو حوزه جداگانه صحبت شده است.

تولدهای اشرافی

بارداری‌های پرهزینه و سیسمونی‌های لاکچری

هزینه بارداری در برخی خانواده‌های تهران بین ٥٠ تا ١٠٠‌میلیون تومان متغیر است.

وقتی تضاد طبقاتی به آب‌معدنی می‌رسد!

آب‌معدنی ۶۰ هزار تومانی؛ تفریح جدید بچه‌پولدارها

با وجود کیفیت مناسب آب‌معدنی داخلی، فروش برخی برندهای خاص و مشهور جهانی آب‌معدنی آن هم با رنج قیمتی میان ۳۰ تا ۶۰ هزار تومان در فروشگاه‌های شمال تهران به‌چشم می‌خورد و بسیاری از مردم اشتیاق زیادی برای خرید روزانه این آب‌معدنی‌ها دارند. درواقع، می‌توان گفت آب‌معدنی‌های 60 هزار تومانی به‌عنوان ابزاری جدید برای نوکیسه‌ها مطرح شده که به‌نحوی متفاوت ثروتشان را به‌رخ دیگران بکشند؛ افرادی که نمی‌دانند با پول‌هایشان چه‌ کار باید کنند تا از دیگران متمایز شوند و شرکت‌هایی که کالاهایی می‌فروشند تا این نوع مصرف‌کننده‌ها برای خود شأن اجتماعی بخرند.

زندگی های اقساطی بلای جان جامعه

خرید عطرهای آنچنانی،عینک های آفتابی متعدد،تعویض مکرر گوشی های همراه،تهیه و خرید پوشاک و البسه های بِرَند فراتر از حد نیاز،آنچنان توان اقتصادی خانوارها را تحت تاثیر قرار داده که بعضا رمقی برای بارورترکردن سبد کتاب، تغذیه سالم، ورزش و....باقی نمی گذارد.

گزارشی پیرامون سنت های غلط سد راه ازدواج جوانان

تهیه جهیزیه؛ کابوس خانواده های دختران دم بخت

وقتی ازدواج با سنت ها و باورهای غلطی چون چشم و هم چشمی در بُریدن مهریه یا تدارک جهیزیه از جانب خانواده دختر همراه می شود و خانواده پسر برای جبران این هزینه ها به دنبال عروس متمول هستند تا با ثروت پدر او فخر فروشی کنند، نه برکتی در زندگی ها دیده می شود نه معنویتی که قابل یک زوج مسلمان را داشته باشد.

ازدواج آنها که پول برایشان علف خرس است

این که هر که را طاووس خواهد، جور هندوستان کشد درست اما این روزها جور هندوستان کشیدن آن قدر هزینه روی دست خانواده‌ها می‌گذارد که بسیاری از همان ابتدا عطایش را به لقایش می‌بخشند. بحث بحث ازدواج است و هزینه‌های عجیب و غریب و «هر که خربزه می‌خورد، پای لرزش هم می‌نشیند.» در این میان کم نیستند خانواده‌هایی که برای شیرینی خربزه حاضرند هر قیمتی بپردازند. می‌خواهید باور کنید، می‌خواهید باور نکنید اما در همین تهران لااقل روزی چند تا عروسی چند صد میلیونی برگزار می‌شود.

حتی خودمان را هم مصرف می‌كنیم

چرا مصرف گرایی در جامعه ایرانی افزایش پیدا کرده است؟

مصرف‌گرایی در همه جای دنیا وجود دارد اما در كشور ما بیش از سایر جوامع رواج دارد و ما مواهبی را كه به ما داده شده است به صورت وحشتناكی هدر می‌دهیم. مصرف گرایی در همه مراسم‌های ما هم رواج پیدا كرده است و در عروسی‌ها و مراسم‌های عزاداری شاهد اسراف زیادی در مصرف غذا، كاغذ و سایر وسایل مورد نیاز برای برپایی مراسم هستیم. ما در حالی در مصرف این مواد افراط می‌كنیم كه این مواد محدود هستند و به مرور زمان دیگر امكان دسترسی به آنها وجود نخواهد داشت. تبلیغاتی كه در كشور ما صورت می‌گیرد به جای اینكه به محتوا بپردازند به ظاهر می‌پردازند و همین باعث شده كه همه‌چیز در كشور ما مصرف شود حتی من معلم دانشگاه.

خرید قسطی تفریح مهم ایرانیان!

متاسفانه در فرهنگ خیلی از ایرانیان خرید كردن كالاهای مختلف آن هم به صورت قسطی به اصلی‌ترین تفریح تبدیل شده و خودشان را با این كار مشغول می‌كنند. بسیاری از افرادی كه به بازار می‌روند نمی‌دانند چه چیزی لازم دارند و چرا خرید می‌كنند. چشم و هم‌چشمی هم البته مزید بر علت شده است. برای مثال دستگاه مایكروویو این روزها در منزل اكثر ایرانیان یافت می‌شود، اما شاید به اندازه 10درصد هم از این وسیله استفاده نكنیم و صرفا به دلیل اینكه این وسیله در خانه همه افراد هست همه احساس می‌كنند باید حتما این وسیله را به خانه خود بیاورند.

بحران آلودگی هوا در ایران ثمره فرهنگ مصرف‌گرایی است

آیا آلودگی هوا با استاندارد‌سازی سوخت و خودرو به پایان می‌رسد؟ پاسخ «احمد بخارایی» جامعه شناس به این سؤال منفی است. او دست‌ها و عوامل پنهان دیگری را در ایجاد آلودگی‌ها دخیل می‌داند که در این گفت‌و‌گو آنها را باز می‌کند! زنجیره‌ای تنیده شده در فرهنگ، اجتماع و اقتصاد و سیاست جامعه ایرانی! او اعتقاد دارد که این جامعه شناسی محیط زیستی است که می‌تواند پایانی بر آلودگی‌های بحران زای کلانشهرهای کشور بنویسد.

ناصر فکوهی:

نوکیسه‌ها، خطر جدی آینده ایران

ه‌وجود‌آمدن خود‌نمایی و مصرف‌گرایی طبقه نوکیسه، یکی از بزرگ‌ترین ضرباتی است که در سال‌های اخیر به جامعه وارد شده است و در این زمینه هر کاری بتوان کرد که از این روند جلوگیری کنیم، خدمتی به جامعه است.

فقر امروز نتیجه حذف سرمایه‌دارهاست

می خواهم بگویم خودانقلاب هم ممکن است بی ثباتی اجتماعی به وجود بیاورد.یعنی باید یک حداقلی از فاصله طبقاتی را در جامعه داشته باشیددرغیر این صورت همه چیز به هم می خورد. اقتصاد رانتی از این جهت جامعه شناختی هست که می گوید نوع رابطه دولت و جامعه ، یعنی از یک طرف نظام سیاسی وازطرف دیگر موقعیت ومنزلت گروه‌های مختلف اجتماعی، نقش تعیین‌کننده در تداوم اقتصاد نفتی دارد. باید بگویم که دولت رفاهی،محصول سازش بورژوازی وسیاستمداران بود. آنها به این نتیجه رسیدند که اگر روند بسته جامعه ادامه پیدا کند موجب شورش کارگران خواهد شد.

ندارندگی و برازندگی؟

دارندگی و برازندگی؛ این مثلی است که از قدیم الایام برای آدم هایی به کار می‌بردند که کرورکرور در می‌آورند و چون دخل شان پُر و پیمان است، کرورکرور خرج می‌کنند.

ما همه زشتیم؛ یکی به داد ما «زشت» ها برسد

ایران؛ دومین مصرف کننده لوازم آرایشی درخاورمیانه

آمار استفاده از لوازم آرایشی در ایران، آمار قابل توجهی است. طبق آماری که یک موسسه آمارگیری سال ها قبل گرفته، زنان ایرانی سالی دو میلیارد دلار خرج لوازم آرایشی می کنند. همچنین رییس سازمان غذا و دارو می گوید ایران رتبه هفتم مصرف لوازم آرایشی را در دنیا دارد.

مردکه «آرایش» نمی‌کند!

با نگاهی گذرا به ظاهر پسران در کوچه و بازارهای شهر می‌توان به رواج استفاده از لوازم آرایشی در میان برخی از آنان پی برد؛ پسرانی که چنان حرفه‌ای آرایش می‌کنند که بسیاری از دختران هم به پای آنها نمی‌رسند. به این ترتیب باید گفت لوازم آرایشی به کیف بعضی از پسرها هم راه پیدا کرده است.

وقتی مصرف‌گرایی دامن دیدوبازدیدهای نوروزی را هم می‌گیرد

سنت زیبای«عید دیدنی» زیر سایه شوم مشکلات اقتصادی

دید وبازدید در روزهای سال نو که از گذشته سنتی حسنه برای شاد بودن و دورهم نشینی‌ها بوده، امروزه تبدیل به رفتاری مصرف‌گرا شده است که قابل برگشت به رفتاری سازنده است.

یک آسیب شناس هشدار داد؛

لاک طلا هم رسید/آسیب های زندگی اشرافی

یک آسیب شناس اجتماعی و متخصص علوم رفتاری از ورود و فروش لاک ناخن از جنس طلا در کشور خبر داد و گفت: تغییر سبک زندگی و گرایش به زندگی اشرافی گری از دلایل استفاده غیر منطقی از برخی اقلام است.

یک جامعه‌شناس:

جامعه ایرانی «پول پرست» شده است!

امروزه سبک زندگی ماشینی و مشغلات فکری، چنان ما را از دیگری دور کرده، که حتی نمی‌دانیم همسایه‌مان چگونه زندگی می‌کند. در شرایط این‌چنینی چطور می‌توان با صراحت ثروت اندوخته کسی را بادآورده دانست یا صفت نوکیسه‌بودن و تازه به دوران رسیده را به او نسبت داد!

چرا جامعه ایران مبتلا به عطش منزلت شده است؟

آیین‌های مجلل حیات و پیوند و مرگ و تغییر شکل عجیب و غریب آنها، رقابت انسان‌ها بر سر داشتن مارک‌های معروف و دارایی‌های لوکس از بیم سرشکستگی، خیابان‌هایی پر از برند که نشاط آدم‌ها را نشانه رفته است، تلاش مضاعف و بی‌قفه برای تصاحب عناوین ، پست‌ها و مدارک تحصیلی حتی به قیمت گم کردن اهداف اصلی، تغییر ادبیات افراد از گفتمان احترام‌آمیز به گفتمان چاپلوسانه مزورانه و صحنه‌هایی پر از نمایش قدرت افراد به یکدیگر... ! «چرا جامعه ما این چنین به عطش منزلت دچار شده است؟»

میل مفرط ایرانیان به مصرف‌گرایی

پشت پرده جوایز بزرگ قرعه‌کشی‌های مواد غذایی

این روزها باکس‌های ویژه تبلیغاتی در رسانه ملی پر از آگهی‌هایی است که مردم را تشویق به مصرف‌گرا بودن و خرید محصولاتی می‌کنند که شاید نقش کلیدی در سلامت و تامین نیاز روزانه بدن یک فرد نداشته باشد در حالی که پشت پرده این جوایز و تشویق مردم به خرید، فروش بیشتر کالا است تا مبادا دولت تولیدکنندگان را به ارزان کردن کالا مجبور کند.