به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، یک مطالعه پیشگامانه توسط دانشمندان نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان در طول زندگی ممکن است پیش از تولد مشخص شود. این پژوهش که در Nature Cancer منتشر شده است، دو حالت اِپی‌ژنتیکی (Epigenetics) متمایز را شناسایی می‌کند که در مراحل اولیه رشد ایجاد می‌شود و بر حساسیت به سرطان تاثیر می‌گذارد.
محققان موسسه ون آندل کشف کردند که خطر ابتلا به سرطان ممکن است پیش از تولد به دلیل حالت‌های اپی‌ژنتیکی متمایز ایجادشده در مراحل اولیه رشد مشخص شود. این پژوهش دو حالت اپی‌ژنتیکی متمایز را شناسایی می‌کند که در مراحل اولیه رشد ظاهر می‌شود و با خطر ابتلا به سرطان در طول زندگی (مادام‌العمر) مرتبط است و برحساسیت به سرطان تاثیر می‌گذارد.
حالت با ریسک کمتر همراه است، در حالی که حالت دیگر مربوط به ریسک بالاتر است. اگر سرطان در افرادی با وضعیت کم‌خطر رخ دهد، به احتمال زیاد تومور مایع (مانند لوسمی یا لنفوم) ایجاد می‌شود. در مقابل، افراد دارای وضعیت پرخطر، بیشتر در معرض ابتلا به تومورهای جامد (مانند سرطان ریه یا پروستات) هستند.
این مطالعه نشان می‌دهد که عوامل اپی‌ژنتیک (بیشتر از جهش‌های ژنتیکی)نقش مهمی در ایجاد سرطان دارد.
دکتر اندرو پوسپیسیلیک رئیس بخش اپی‌ژنتیک موسسه ون آندل و نویسنده همکاراین مطالعه می‌گوید: «از آنجایی که بیشتر سرطان‌ها در مراحل بعدی زندگی اتفاق می‌افتد و به عنوان بیماری‌های ژنتیکی یا جهش ژنتیک شناخته می‌شود، تمرکز عمیقی بر چگونگی شکل‌گیری خطر ابتلا به سرطان وجود ندارد. یافته‌های ما این موضوع را تغییر می‌دهد. کشف ما از این دو حالت اپی‌ژنتیکی متفاوت، دری را به روی دنیای کاملا جدیدی از مطالعه در زمینه زیربنای سرطان باز می‌کند.»
اپی‌ژنتیک چیست
اپی‌ژنتیک نوعی اصلاح DNA است که بر روی خود توالی DNA تاثیر نمی‌گذارد. بلکه در عوض، چگونگی اتصال گروه‌های شیمیایی به ژن‌های خاص را که در نتیجه آن ژن‌ها روشن یا خاموش می‌شود یاسبب تغییرشکل سه‌بعدی کروموزوم‌ها می‌گردد را توصیف می‌کند.
در زیست‌شناسی، اپی‌ژنتیک مطالعه تغییرات فنوتیپ وراثتی است که هیچ تغییری در توالی DNA ایجاد نمی‌کند. پیشوند یونانی اپی بیانگر ویژگی‌هایی است که در بالای یا علاوه‌بر مبنای ژنتیک سنتی، باعث ایجاد تغییرات فوتیپی می‌شود.اپی‌ژنتیک شامل تغییراتی است که بر فعالیت و بیان ژن تاثیر می‌گذارد اما این اصطلاح را می‌توان برای توصیف هرگونه تغییر فنوتیپی وراثتی نیز به کار برد. چنین تاثیراتی بر فنوتیپ سلول و فیزیولوژی، ممکن است در اثر عوامل خارجی یا محیطی ایجاد شود یا بخشی از رشد طبیعی ارگانیسم باشد.
اپی‌ژنتیک چگونه بر رشد سرطان تاثیر می‌گذارد
به دلیل انباشته شدن آسیب DNA و سایرعوامل، خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن افرادافزایش می‌یابد.با این حال،هرسلول غیرطبیعی به سرطان تبدیل نمی‌شود. درسال‌های اخیر دانشمندان تاثیرات دیگری مانند خطاهایی در فرآیند اپی‌ژنتیک را به عنوان عوامل دیگری در ایجاد سرطان شناسایی کرده‌اند.
اپی‌ژنتیک‌ها فرآیندهایی است که بر نحوه و زمان اجرای دستورالعمل‌های موجود در DNA تاثیر می‌گذارد. مشکلات اپی‌ژنتیک می‌تواند فرآیندهای کنترل کیفیت سلولی را از مسیر خارج کند و سلول‌های بیمار را قادر به زنده ماندن کرده و گسترش دهد. هنگام این پژوهش، پوسپیسیلیک و همکارانش دریافتند که موش‌هایی با سطوح کاهش‌یافته ژن Trim۲۸ می‌توانند یکی از دو الگوی علائم اپی‌ژنتیکی روی ژن‌های مرتبط با سرطان را داشته باشند؛ علی‌رغم این که در موارد دیگر یکسان است. این الگوها در طول رشد ایجاد می‌شود و درواقع قدرت الگوها تعیین می‌کند که در کدام یک از این دو حالت، ممکن است خطر سرطان رخ دهد.
دکتر ایلاریا پانزری، دانشمند محقق در آزمایشگاه پوسپیسیلیک و نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: «همه افراد سطحی از خطر ابتلا به سرطان را دارا هستند؛ اما زمانی که سرطان به وجود می‌آید، ما تمایل داریم آن را به عنوان یک بدشانسی قلمداد کنیم. با این حال، بدشانسی به طور کامل توضیح نمی‌دهد که چرا برخی از افراد به سرطان مبتلا می‌شوند و برخی دیگر نمی‌شوند. مهم‌تر از همه، بدشانسی را نمی‌توان برای درمان مورد هدف قرار داد. اما از طرف دیگر، اپی‌ژنتیک می‌تواند مورد هدف قرار گیرد.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که ریشه‌های سرطان ممکن است در طول دوره حساس رشد شروع شود و در نتیجه دیدگاه جدیدی برای مطالعه بیماری و گزینه‌های جدید بالقوه برای تشخیص و درمان ارائه دهد.» این تیم شواهدی از دو حالت اپی‌ژنتیکی در سراسر بافت‌های بدن پیدا کردند که نشان می‌دهد خطر اپی‌ژنتیکی رشدی ممکن است در بین سرطان‌ها رایج باشد. در آینده، آنها قصد دارند اثرات این دو حالت را در انواع مختلف سرطان مورد بررسی قرار دهند.
نظر شما