به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellhealth، بثورات تبخال با شیوع ناگهانی تاول‌های ریز مشخص می‌شود که به سرعت ادغام شده و باز می‌شوند و زخم‌های دردناک و پوسته‌ای ایجاد می‌کنند. این بثورات می‌تواند توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) که عمدتاً باعث تبخال دهانی می‌شود یا ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) که بیشتر با تبخال تناسلی مرتبط است، ایجاد شود.

مدت زمان شیوع

• تبخال دهان: ناشی از HSV-1 بوده و معمولاً یک دوره ی یک هفته تا 10 روزه ایجاد می‌کند.
• تبخال تناسلی: ناشی از HSV-2 بوده و می‌تواند باعث شیوع دو تا سه هفته‌ای شود.
• انتقال HSV-1 به اندام تناسلی: ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی اتفاق بیفتد و علائمی مشابه HSV-2 ایجاد کند.

ظاهر بثورات تبخال

تبخال معمولاً با ظهور برآمدگی‌های کوچک و قرمز رنگ آغاز می‌شود که به سرعت به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها می‌توانند به زخم‌های دردناک و تراوش‌کننده با لبه‌های برجسته تبدیل شوند. بهبودی زمانی آغاز می‌شود که زخم‌ها پوسته می‌بندند. ظاهر شدن مجدد آنها شدید بوده و می‌تواند باعث ایجاد اسکار شود، به ویژه با عفونت HSV-2.

علائم همراه:

• تبخال دهانی: ممکن است با سردرد، خستگی، حالت تهوع، سرگیجه و غدد لنفاوی متورم همراه باشد.
• تبخال تناسلی: ممکن است تب، سردرد، دردهای عضلانی، خستگی، غدد لنفاوی متورم در کشاله ران، و درد هنگام ادرار کردن را به همراه داشته باشد.

مکان‌های رایج برای ظاهر شدن تبخال

تبخال دهان (HSV-1):

• لب‌ها
• لثه‌ها
• سقف دهان
• زبان

تبخال تناسلی (HSV-2):

• واژن
• ولووا
• دهانه رحم
• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• مقعد
• بالای ران

انتقال متقابل: HSV-1 ممکن است به دلیل رابطه جنسی دهانی باعث تبخال تناسلی شود، در حالی که HSV-2 به ندرت باعث تبخال دهانی می‌شود.

مکان‌های دیگر:

HSV می‌تواند به نواحی دیگری از بدن منتقل شود:

• کراتیت هرپسی: عفونت چشم ناشی از تلقیح خودکار.
• تبخال گلادیاتوروم: تبخال ناشی از تماس پوست به پوست، معمولاً در صورت یا ساعد.
• هرپتیک ویتلو: عفونت تبخال در انگشت.

علل و عوامل خطر تبخال

HSV یک ویروس بسیار مسری است که از طریق تماس مستقیم با زخم‌های تبخال یا مایعات آلوده منتقل می‌شود.

آمار شیوع:

• HSV-1: حدود 48 درصد از افراد 14 تا 49 سال در ایالات متحده مبتلا هستند.
• HSV-2: حدود 12 درصد از همین گروه سنی مبتلا هستند.

چرخه عفونت:

پس از عفونت اولیه، ویروس در اعصاب باقی می‌ماند و ممکن است دوباره فعال شود. شیوع‌ مجدد آن ممکن است به‌صورت خودبخودی یا به دلیل عوامل محرک ایجاد شوند.

محرک‌ها:

• استرس عاطفی
• بیماری همراه با تب
• آسیب‌های فیزیکی
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید
• قاعدگی

عوارض احتمالی تبخال

عوارض HSV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• هرپس پروکتیت: شکل شدیدتر تبخال مقعدی.
• از دست دادن بینایی: ناشی از کراتیت هرپسی شدید.
• انتشار عفونت: به اندام‌هایی مانند کبد، ریه‌ها یا مفاصل.
• انسفالیت: التهاب مغز در اثر HSV.
• تبخال نوزادی: انتقال HSV به نوزاد در حین زایمان.
• عفونت همزمان HIV: باز بودن زخم‌های تبخال ورود HIV را تسهیل می‌کند.

تشخیص تبخال

تبخال معمولاً با علائم مشخص می‌شود. برای تایید تشخیص و تمایز بین HSV-1 و HSV-2 ممکن است آزمایش‌های زیر انجام شود:

• واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR): برای تشخیص امضای ژنتیکی HSV.
• تست آنتی‌بادی (IgG): برای تشخیص نوع HSV و افتراق بین HSV-1 و HSV-2.

روش های درمانی تبخال

داروهای ضدویروسی:

• تبخال دهانی: زوویراکس (آسیکلوویر) یا والترکس (والاسیکلوویر).
• تبخال تناسلی: فامسیکلوویر، زوویراکس یا والترکس.

داروهای بدون نسخه و درمان‌های خانگی:

• مصرف مسکن‌های OTC مانند تایلنول (استامینوفن) و ادویل (ایبوپروفن).
• استفاده از بی‌حس‌کننده‌های موضعی مانند لیدوکائین.
• قرار دادن کمپرس سرد.
• پوشیدن لباس گشاد.
• اجتناب از خوردن غذاهای تند و اسیدی در تبخال دهانی.

پیشگیری از تبخال

• اجتناب از تماس مستقیم با زخم‌ها.
• استفاده از محافظ (مانند کاندوم) در رابطه جنسی.
• شستن دست‌ها پس از تماس با زخم‌ها.
• اجتناب از تماس دست به صورت.

خلاصه

بثورات تبخال ناشی از HSV-1 یا HSV-2 می‌توانند روی لب‌ها، دهان، اندام تناسلی یا سایر نقاط بدن ظاهر شوند. این بثورات ممکن است با داروهای ضدویروسی درمان شوند که علائم را کاهش داده و سرعت بهبودی را افزایش می‌دهند. با شناسایی محرک‌ها و رعایت نکات پیشگیرانه، می‌توان خطر شیوع را کاهش داد.