به گزارش سلامت نیوز به نقل از پیام ما، به‌تازگی شاهد تبلیغات عطر میکالف هستیم که توسط بهرام رادان اجرا می‌شود. در این تبلیغ یک پرنده شاه‌بوف به‌عنوان بازیگر تبلیغاتی حضور دارد که توسط مؤسسه سیماوحش به این پروژه تحویل داده شده است. مؤسسه‌ای که متأسفانه کار آن متمرکز بر تأمین حیوانات برای پروژه‌های سینمایی و تصویری است.
استفاده از حیات‌وحش در تبلیغات تجاری فراتر از یک اشتباه است. این اقدام نشان‌دهنده نگرشی خطرناک به ارزش حیات‌وحش است که پیامدهای جبران‌ناپذیری دارد.
تبلیغات این برند با این تصویر به نوعی حیوان‌آزاری محسوب می‌شود؛ زیرا این گونه یا هر گونه دیگری از حیات‌وحش هنگام فیلمبرداری در محیطی دور از زیستگاه اصلی خود اضطراب بسیار زیادی را متحمل می‌شود. حمل‌ونقل، نورپردازی شدید و صدای بلند محیط فیلمبرداری ممکن است منجر به مرگ یا آسیب جدی به پرنده شود.
برخی از تبلیغات ممکن است از پرندگانی استفاده کنند که در شرایط غیربهداشتی و نامناسب نگهداری شده‌اند.
و همچنین به تأثیر بلندمدت اقداماتی این چنین به مواردی مانند تشویق غیرمستقیم به نگهداری، شکار و خریدوفروش حیات‌وحش می‌توان اشاده کرد. شکار بی‌رویه برای تأمین پرندگان مورد نیاز تبلیغات می‌تواند تعادل اکولوژیکی را مختل کند.
در زمانی که انجمن‌های حفاظت از پرندگان و دیگر حیات‌وحش در دنیا برای نجات حتی یک فرد از حیوانات تلاش می‌کنند، ما در کشور خود فرهنگ برخورد نادرست با حیوانات را ترویج می‌کنیم.
تبلیغات ممکن است به‌طور ناخواسته این پیام را منتقل کند که نگهداری یا بهره‌برداری از پرندگان وحشی عملی پذیرفته‌شده است. مخاطبان ممکن است متوجه مشکلات پشت‌پرده استفاده از حیوانات در تبلیغات نشوند، مانند سوءاستفاده یا شرایط غیراخلاقی.
شاید از این به‌بعد به این فکر کنید که به‌جای استفاده از پرندگان از فناوری‌های کامپیوتری (CGI) استفاده کنید، اما واقعیت این است که نباید در مسیر تشویق افراد برای نگهداری، شکار و قاچاق حیات‌وحش قدم برداریم.
گزارش جرایم حیات‌وحش که سال ۲۰۲۴ توسط سازمان ملل منتشر شد نیز این مسئله را تأیید می‌کند. در این گزارش آمده است نمایش گونه‌های حیات‌وحش در رسانه‌ها می‌تواند به افزایش تقاضا برای این نگهداری از این گونه‌ها منجر شود، چه به‌صورت قانونی و چه غیرقانونی.
براساس گزارش سازمان ملل در مورد جرایم حیات‌وحش در سال ۲۰۲۴، تجارت غیرقانونی حیات‌وحش در سطح جهانی به بیش از چهار هزار گونه مختلف از گیاهان و جانوران آسیب رسانده که بسیاری از این گونه‌ها در معرض خطر انقراض قرار دارند و پرندگان بخش بزرگی از این تجارت هستند. موارد این‌چنینی در گذشته اتفاق افتاده که پس از آن قوانین و مقررات سختگیرانه‌ای در سطح بین‌المللی ایجاد شده‌اند. یکی از مهمترین آنها کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض خطر (CITES) است که استفاده و تجارت گونه‌های حیات‌وحش را تنظیم می‌کند.
تأثیر قدرت رسانه‌ها در تغییر رفتار عمومی بسیار بزرگ است و باید خواستار مسئولیت‌پذیری بیشتر صنایع رسانه‌ای و تبلیغاتی در نمایش گونه‌های در معرض خطر باشیم. هنرمندان و چهره‌های محبوب به‌عنوان یکی از الگوهای مهم در جامعه نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه به حیوانات دارند و در چنین شرایطی این چهره‌ها باید مسئولیت اجتماعی خود را درک کنند و با آگاهی بیشتر در یک تبلیغات شرکت کنند.
تبلیغ‌کنندگان می‌توانند پیش از اقدامات این‌چنینی با کارشناسان و فعالان حوزه حفاظت از محیط‌زیست مشورت کنند تا اثرات احتمالی کاهش یابد.
این مسائل نشان می‌دهد صنایع تبلیغاتی باید بیشتر به پیامدهای استفاده از پرندگان و دیگر حیات‌وحش توجه کنند و از روش‌های جایگزین برای خلق محتوای خلاقانه خود بهره ببرند.
نظر شما