به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث دی نیوز، یک مطالعه جامع که شامل بررسی داده‌های بیش از ۶۰۰,۰۰۰ نفر در سطح جهانی است، تأثیرات عمیق تنهایی بر سلامت عصبی را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که تنهایی نه تنها احتمال ابتلا به زوال عقل را به میزان ۳۱ درصد افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند خطر اختلالات شناختی را نیز ۱۵ درصد بیشتر کند.

دکتر «پاراییس سولبهاین» از دانشگاه لیمریک ایرلند و یکی از نویسندگان این مطالعه، تصریح کرد: «این یافته‌ها به وضوح نشان می‌دهند که تنهایی یک عامل خطر بسیار مهم در پیشرفت زوال عقل در آینده است.»

در سال ۲۰۲۳، دکتر «ویوک مورتی»، جراح عمومی ایالات متحده، در گزارشی به تنهایی و انزوا در میان آمریکایی‌ها اشاره کرد و آن را به عنوان یک "اپیدمی" معرفی کرد. این گزارش اثرات منفی تنهایی بر سلامت جسمی و روانی را به‌خوبی مستند کرده است.

دکتر سولبهاین افزود: «تحقیق ما به وضوح نشان می‌دهد که تنهایی بر سلامت کلی، از جمله طول عمر تأثیر می‌گذارد. تنهایی می‌تواند منجر به زوال عقل، زوال عقل عروقی، بیماری آلزایمر و اختلالات شناختی عمومی‌تر شود.»

او همچنین تأکید کرد: «تنهایی یک عامل خطر است که می‌توان آن را تغییر داد.» این بدان معناست که با ایجاد روابط اجتماعی مثبت و تقویت شبکه‌های حمایتی، می‌توانیم به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کنیم.

این مطالعه هشدار می‌دهد که توجه به نیازهای اجتماعی افراد، به‌خصوص در سنین بالا، برای جلوگیری از مشکلات جدی‌تری مانند زوال عقل ضروری است. تلاش برای ایجاد جامعه‌ای مرتبط و حمایتگر می‌تواند به بهبود سلامت شناختی و کلی افراد کمک کند و زندگی را برای آن‌ها معنادارتر سازد.