به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیسن نت، «جودیت کارول»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، اعلام کرد: «برای نخستین بار، ما دریافتیم که سیگنال‌های پیری که قبلاً به شیمی‌درمانی نسبت داده می‌شد، در زنانی که تحت پرتودرمانی و جراحی نیز قرار می‌گیرند، وجود دارد.»

کارول ادامه داد: «ما انتظار داشتیم که افزایش بیان ژن‌های مرتبط با پیری بیولوژیکی را در زنانی که شیمی‌درمانی دریافت کرده‌اند، مشاهده کنیم، اما از یافتن تغییرات مشابه در افرادی که فقط تحت پرتودرمانی یا جراحی قرار گرفته‌اند، شگفت‌زده شدیم.»

محققان توضیح دادند که شدت سرطان سینه به طور تاریخی با تسریع روند پیری مرتبط بوده و این موضوع می‌تواند بر کیفیت زندگی بازماندگان تأثیر بگذارد. مشکلاتی نظیر خستگی، کاهش توانایی تفکر و حافظه و ضعف جسمی فزاینده می‌تواند زندگی روزمره این افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

برای بررسی تأثیر درمان سرطان بر پیری، تیم تحقیق دو سال را صرف ردیابی بیان ژن‌های سلول‌های خونی در زنان تحت درمان سرطان سینه کرد. آن‌ها به دنبال نشانگرهای ژنتیکی پیری سلولی، از جمله پاسخ به آسیب DNA، پیری سلولی و نشانگرهای التهاب بودند.

پیری سلولی یکی از نشانه‌های قوی پیری به شمار می‌آید، زیرا هنگامی که سلول‌ها از تقسیم باز می‌مانند، مواد سمی آزاد می‌کنند که می‌تواند به سلول‌های مجاور آسیب برساند.

گروه کارول دریافتند که صرف‌نظر از نوع درمان (شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا جراحی)، نشانه‌های واضحی از سیگنال‌دهی التهابی و پیری سلولی مشاهده می‌شود که نشان می‌دهد این سلول‌ها سریع‌تر از حد معمول پیر می‌شوند. همچنین، نشانه‌های واضحی از افزایش ژن‌های آسیب-پاسخ به DNA، که یکی دیگر از نشانه‌های پیری سلولی است، وجود داشت.

کارول در پایان خاطرنشان کرد: «ما تازه شروع به درک عواقب طولانی‌مدت درمان سرطان کرده‌ایم. این یافته‌ها گامی حیاتی به سوی درک مسیرهای بیولوژیکی هستند که موجب بروز بسیاری از علائم پس از درمان در بازماندگان سرطان سینه می‌شود. هدف ما یافتن راه‌هایی برای بهبود بقا است، نه تنها از نظر سال‌های زندگی، بلکه از نظر کیفیت زندگی و سلامت کلی.»

این تحقیق می‌تواند زمینه‌ساز مطالعات بیشتری در جهت بهبود کیفیت زندگی بازماندگان سرطان و درک عمیق‌تر اثرات درمان‌ها بر پیری باشد.